O expresidente norteamericano acudiu en persoa á audiencia do tribunal de apelacións no que os seus avogados defenderon a súa inmunidade no asalto ao Capitolio
10 ene 2024 . Actualizado ás 15:39 h.«Poderíase xulgar a George W Bush por dar información falsa ao Congreso, que induciu ao país a meterse na guerra de Iraq baixo falsas pretensións? Ou imputar a Barack Obama cun asasinato por autorizar ataques con drones contra cidadáns estadounidenses no estranxeiro?». Esa é a pregunta que expuxo este martes John Sauer, avogado de Donald Trump, ao Tribunal de Apelacións de Washington DC, ao que solicitou que desestime o caso federal contra o seu cliente que presentou o fiscal especial Jack Smith.
Trump está acusado de catro cargos federais relacionados coa súa participación nos altercados do 6 de xaneiro do 2021 que acabaron na toma do Capitolio por parte dos seus seguidores, arengados por el nun mitin previo.
As tres xuízas que integran o Tribunal de Apelacións de Washington DC non teñen que decidir se é culpable ou inocente deses cargos, senón se é procedente axuizar a un expresidente dos Estados Unidos por algo que fixo mentres ostentaba o cargo e, presuntamente, no exercicio das súas funcións.
De feito, para os efectos asúmese a súa culpabilidade, motivo polo que algúns xuristas alegan que a audiencia celebrada este martes a petición do imputado, que clama a súa inmunidade, non pode celebrarse ata que teña concluído o xuízo.
Nisto, que tanto interesou ás xuízas, o fiscal especial e os avogados de Trump estaban no mesmo bando, porque Smith tamén prefire que se dirima o asunto antes de manter ao país en albas co xuízo, previsto para empezar o 4 de marzo, un día despois de que se celebren as primarias do supermartes, o día con maior número de estados que celebran este tipo de eleccións, así como está en xogo o maior número de delegados.
Non era necesario que o imputado atoparase na sala, pero Trump comprobou que cada unha das súas aparicións xudiciais abre a caixa rexistradora na que os seus votantes depositan cantidades que suman millóns de dólares. Os seus números soben nas enquisas, porque os que se implican directamente con el pensan que está a ser inxustamente perseguido para impedir que volva á Casa Blanca.
No entanto, na sala do edificio E. Barrett Prettyman, que Trump xa visitara para a súa imputación, non se permitían cámaras. A pesar diso, o anterior mandatario do país quixo estar preto dos seus avogados para pasarlles frecuentemente notas amarelas que os xornalistas presentes non podían ler, pero resultaban doado de intuír.
As frases nas que se destacaba o inusual de axuizar a un candidato presidencial que vai «moi por diante nas enquisas». «Thank you» (grazas) óeselle frecuentemente nos seus discursos políticos.
«Abrirase a caixa de Pandora»
O magnate sabía que os medios repetirían o que se dicía na sala con máis fidelidade que o que dixo despois ante as cámaras do hotel Waldorf Astoria, onde non aceptou preguntas. De feito, as principais cadeas de televisión transmitiron a súa imaxe pero non as súas palabras. Dos seus catro anos de goberno aprenderon a non servir de altofalante para as súas mentiras, caldo de cultivo para os seus seguidores. Falar da fraude electoral que se demostrou falso, da caza de bruxas á que di estar a ser sometido ou do peor presidente que teña visto Estados Unidos para referirse ao seu rival pertence, como moito, aos seus mitins de campaña, onde se vive unha realidade paralela que incendia os ánimos.
Este martes advertiu que se os seus problemas con a Xustiza fanlle perder as eleccións desencadearase o caos. «Será algo moi malo», advertiu. «Como dixemos, abrirá a caixa de Pandora».
Esa frase tamén se escoitou na sala do xulgado 31 na que os seus avogados intentaron convencer as tres xuízas do Tribunal de Apelacións de que se permiten que siga adiante o proceso xudicial contra el abriranse as portas do inferno para queimar na fogueira a outros presidentes pasados ou futuros polas súas accións á fronte do país.
As xuízas non pareceron comprar ese argumento de que o presidente está por amais da lei, como tampouco o aceptase Tanya Chutkan, quen presidirá o proceso. Segundo Sauer, os presidentes só se poden xulgar despois de que sexan condenados polo Senado nun xuízo político de impeachment , o que deixa aberta a posibilidade de que fagan canto lles vinga en gana sen sufrir consecuencias porque «tecnicamente, se o presidente o fai non é ilegal», dixo infamemente o tamén polémico Richard Nixon nunha entrevista cando se enfrontaba ao caso Watergate. Foi indultado polo seu sucesor, pero se prevalece a teoría legal dos avogados de Trump, calquera presidente podería librarse das consecuencias penais con dimitir antes de que o Congreso se pronuncie no devandito xuízo.
«Sería paradoxal dicir que un mandatario pode violar a lei mentres cumpre coa súa deber constitucional de velar pola execución das mesmas», observou a xuíza Karen Henderson, a única nomeada para o cargo por un presidente republicano, George H.W. Bush. É máis, expuxo a súa compañeira no estrado, Florence Pan. «Está a dicirme que un presidente podería vender indultos, segredos militares ou mesmo mandar a un equipo de forzas especiais como os Navy SEAL a matar a un rival político sen sufrir consecuencias penais, a menos que teña sido condenado nun proceso de impeachment ?», preguntou retóricamente.
O avogado de Trump se escurrió como puido, porque sabe que a última palabra a terá o Tribunal Supremo de EE.UU., onde os tres nomeamentos que fixese Trump durante o seu goberno inclinaron a balanza cara ao lado conservador. A propósito de que decida o que decida o Tribunal de Apelacións o xuízo dificilmente poderá empezar o próximo 4 de marzo se está en mans do Supremo, Trump consegue o seu propósito de dilatar o proceso. Se volve á Casa Blanca en xaneiro, terá a opción de pór a proba todo o sistema unha vez máis con algo que ningún presidente fixo antes: perdoarse a si mesmo.