Esta edición está marcada pola heroica xubilación de Juana de Aizpuru, nai fundadora da feira, e polo morno anuncio do ministro Ernest Urtasun sobre a rebaixa do IVE da arte
15 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.O titular non é un reproche. Pero o certo é que, ano tras ano, o corpo xeral da feira está formado por case as mesmas galerías, case no mesmo sitio, case cos mesmos artistas. Arco é como ver crecer a herba.
A pintura segue sendo o madero na tempestade. Din que é falta de risco. Jorge Diezma presenta na galería Alegría a enorme cabeza dun peixe que sae da auga. É unha pintura provocadora e non sabemos moi ben por que. O risco está nesta deliciosa indefinición. Eu prefíroo a cando a provocación vén do sistema para ser dixerida polo sistema.
A presenza galega é moi exigua. Isto é un indicador da debilidade dun país. A verdade electoral afástase notablemente do que é a verdade.
En Nordés, a única galería galega, domina a caseta un gran formato de Chelo Matesanz e ábrense paso sutilmente as pezas bordadas de Julia Huete. Complétano Pablo Barreiro, Mar Ramón, Luisa Pastor, Rosendo Cid e Miguel Marina .
En Marlborough nótase o xiro na dirección artística, a cargo de Tiago de Abreu, e a caseta é limpo e articúlase en torno ao cambadés Francisco Leiro cunha marabilla do 2020: Escorredoira II.
Manolo Paz en Max Estrela coloca unha peza na Colección Masaveu certificando o bo momento da súa obra e o seu posicionamento en boas coleccións. Unha bellísima pintura do vigués Kiko Pérez entra na Colección María José Jove.
Damián Ucieda consolídase como un dos fotógrafos máis importantes do panorama nacional, o seu traballo pode verse en Formatocómodo onde tamén teñen obra Rodríguez Méndez e Berta Cáccamo.
Álvaro Negro ocupa a parede principal de F2 Galerías e Christian García Bello en The Goma, ambos teñen a capacidade de converter en capela o espazo que ocupan.
Destaca o retorno a Arco do monfortino Roberto González Fernández, como membro destacado da arte homosexual dos anos 70 en José da Man, comisariado con valentía por Joaquín García.
Debuta con solvencia a ceramista Verónica Moar en Ponce&Robles . As fronteiras entre as disciplinas son tenues e saudables os seus transvasamentos. Irene Grau continúa facendo crónica ambiental nas marxes da pintura.
No ámbito editorial, Edicións Vilaseco expuxo os seus libros de artista entre os que destaca o coruñés Luis Díaz Díaz. A Fundación Didac presentou o libro de Françoise Vanneraud Nin principio nin fin, que recolle toda a súa traxectoria.
Históricos da arte patrio tamén están presentes: Murado en Álvaro Alcázar, Teo Soriano en Marc Domènech, Menchu Lamas en Marta Cervera e Pamen Pereira en Set Espai D'art. Ángela da Cruz mantén a súa proxección internacional e é case nosa única representante. É todo.