SE ESTÁS ENTRE DÚAS TALLAS, CAL COLLES? Moita xente atópase entre dúas tallas. Que se fai ante un vaqueiro? Ou non se respira, ou se renuncia a que non sente como debe. E cos zapatos? Peor que aperten é que se caian. Hai que consultar a modistos e zapateiros, que son os que rematan arranxándoo.
24 oct 2016 . Actualizado ás 11:49 h.Estar entre dúas tallas é un quebradizo de cabeza case peor que disimular quilos de máis ou de menos. Os que o padecen recoñecen que sempre teñen a mesma dúbida: coller a talla máis grande ou enfundarse na máis reducida; cos zapatos o tema é moito máis complicado de resolver e doe máis. Precisamente os que se atopan coas consecuencias destas deliberacións nos probadores son modistos e zapateiros, que reciben moitos encargos para tratar de recuperar para o uso algunha das pezas non axustadas á talla do seu propietario. O que teñen claro é que optar sempre pola máis grande non é a solución.
No mundo do calzado o ideal é apostar polas firmas que teñen medios números. De feito, o 38,5 é un dos máis buscados. Aínda que, ¡ollo!, o problema pode estar só nun pé. «Todos temos o esquerdo máis grande que o dereito ou viceversa, así que moitas veces o ideal sería coller un zapato de cada número», explica Francisco López, que rexenta un taller de reparación de calzado con historia, xa que o herdou do seu pai (abriu en 1952). Agora mesmo neste establecemento (a zapatería O Cubano do barrio ferrolán de Canido) hai unha longa fila de zapatos agardando para a horma. «Tiven que comprar dous aparellos máis, porque cando os zapatos son de calidade e de pel queda mellor compralos xustos e alongalos así. De feito, os corredores e os deportistas fano, o único que non funciona son as botas de goma: tráenme moitas, pero é inútil tratar de que cedan, sempre volven ao mesmo sitio», conta.
Outras solucións son os medios persoais e sistemas de suxeición con siliconas que asintan o calzado no pé. «Cando baila diante pódese recorrer a persoais de silicona, mesmo cando son zapatos de tacón, pero o que máis molesta a moitos dos clientes que teño é o calzado que lle fai bolsas, para iso nós facemos unha especie de goma que abraza ao talón e consegue que lle sente ben», explica un zapateiro que sempre define o seu traballo como restauración máis que arranxos.
DEPENDE DA TEA
Pilar Arnosi Aneiros é modista e imparte, ademais, clases de costura en Ferrol e comarca. A ela chegan moitas persoas cansas de xogarlla cada vez que compran unha talla que non lles vai. «Eu o que recomendo nestes casos é facerse as cousas a medida, é a mellor solución, arranxar non sempre se pode», conta. Ela pensa que, por regra xeral, o máis seguro é comprar a peza grande para collerlle por onde lle sobra, pero ás veces con tecidos que ceden é preferible elixir a que queda máis apertada.
«O problema é que algunha roupa ten unha tea que resiste poucos arranxos, así que é mellor apostar por facerse unha cousa que comprar varias que non sintan como deben. Por iso, cada vez son máis as mozas novas que veñen ás miñas clases, que, ademais, fan de terapia mental», apunta esta costureira que agora case pasa máis tempo ensinando que ante unha máquina de coser. María é unha das que optou por facerse algúns modelitos, como vestidos ou saias: «Non é tan complicado como poida parecer e podes elixir unha tea con máis calidade. Eu estaba farta de que na mesma tenda unha dependenta dixéseme que, por exemplo, o algodón encolle e outra das súas compañeiras que alongaba unha vez usado. Ao final non é a solución, sobre todo cos pantalóns», quéixase. Precisamente cos cigarros Pilar Arnosi puntualiza que non se trata de pensar que encollan ou alonguen ao pólos un par de veces: «Hai que axustalos ao tiro de cada persoa, por iso equivocámonos de talla».