A Xustiza acepta investigar se a Fiscalía filtrou datos sobre a causa contra o noivo de Ayuso

Melchor Saiz-Pardo MADRID / COLPISA

ESPAÑA

Imagen de la presidenta de la Comunidad de Madrid, Isabel Díaz Ayuso, con su pareja Alberto González Amador
Imaxe da presidenta da Comunidade de Madrid, Isabel Díaz Ayuso, coa súa parella Alberto González Amador Atlas TV

O ministerio público opúxose a que se abrise esta causa que apunta directamente todo o máis alto da Fiscalía

07 may 2024 . Actualizado ás 15:53 h.

Finalmente haberá investigación xudicial para determinar se a Fiscalía filtrou intencionadamente datos sobre a causa aberta por fraude fiscal contra o noivo de Isabel Díaz Ayuso como forma de tratar de desprestixiar á presidenta da Comunidade de Madrid. A Sala do Civil e Penal do Tribunal Superior de Xustiza de Madrid, co criterio en contra do propio Ministerio Público que pretendía enterrar este asunto, admitiu a trámite a querela presentada pola parella de Ayuso, Alberto González Amador, contra María Pilar Rodríguez Fernández, fiscal xefe da Fiscalía Provincial de Madrid; e contra Julián Salto Torres, fiscal da Sección de Delitos Económicos da mesma Fiscalía. González Amador acusa ambos de senllos delitos de revelación de segredos por funcionario.

Aínda que o noivo da presidenta madrileña acusa exclusivamente a Rodríguez e a Salto, este caso podería salpicar moito máis arriba, ata o mesmísimo fiscal xeral do Estado. O propio Álvaro García Ortiz dixo «asumir a responsabilidade última» da nota de prensa na que a Fiscalía de Madrid revelou datos sobre a investigación a González Amador, aínda que defendeu que ese comunicado só cumpría coa obrigación legal do Ministerio Público de dar a coñecer as actuacións relevantes desta institución.

Sexa como for, segundo todas as fontes consultadas por este xornal, foi a Fiscalía Xeral do Estado a que ordenou á Fiscalía Superior de Madrid difundir a polémica nota cos pormenores dun posible pacto de conformidade coa parella da presidenta.

A nota supuxo a interposición dunha querela por parte do imputado, pero tamén do Colexio da Avogacía de Madrid, que considerou o comunicado constitutivo dun delito de revelación de segredos por divulgar as comunicacións avogado-Fiscalía, xa que nese comunicado se facían públicos os contactos entre o letrado do noivo de Ayuso e o Ministerio Público para chegar a un acordo que evitase o cárcere a González Amador a cambio de recoñecer dúas fraudes fiscais e pagar 520.000 euros.

Agora, a Sala acepta a exposición razoada elevada polo maxistrado titular do Xulgado de Instrución 18 de Madrid, correspondente á denuncia presentada polos mesmos feitos pola Avogacía de Madrid, que pasa a ser acusación popular contra a Fiscalía neste proceso.

Paralelamente, a sala nomea ao maxistrado Francisco José Goyena Salgado, membro da Sala do Civil e Penal do TSJ de Madrid, instrutor da causa.

«Carácter delituoso»

No auto, sobre o que non cabe recurso algún, a Sala estima que «sen que poida entenderse nunca a admisión dunha querela como un acto de imputación anticipada, nin unha cualificación ultimada dos feitos, ha de investigarse o verdadeiro alcance do conxunto dos feitos relatados no escrito da querela» porque os xuíces creen que, polo menos, «indiciariamente» a actuación da Fiscalía neste asunto da filtración puido ter «carácter delituoso».

A Sala do Civil e Penal do TSJ de Madrid non coincide co Ministerio Público cando consideraba que procede a inadmisión da querela, dado que, ao seu xuízo, «os feitos que nela se relatan resultan atípicos», ou sexa que que non encaixaban formal ou materialmente nun tipo legal de delito.

Os maxistrados recoñecen que o ministerio fiscal no seu informe xustificou que facilitou unha nota informativa «para saír ao paso de determinadas informacións» nas que se apuntaba erroneamente que fora a Fiscalía -e non o noivo de Ayuso- a que propuxera o acordo de conformidade. Os xuíces tamén lembran que a Fiscalía negou que nesa nota de prensa constasen informacións que non se publicaron previamente e que esa comunicación estaba amparada pola propia normativa do ministerio público que obrigar a garantir a «liberdade de información» trasladando á sociedade «o feito noticiable».