Desastre de Podemos nas primeiras eleccións en Galicia coa súa marca

A nova dirección de Podemos en Galicia nunca escondeu a súa afinidade con Yolanda Díaz, e por iso é polo que desde un primeiro momentro tratase de axuntar candidaturas. Un experimento previo a Sumar . Acadáronse acordos para simplificar listas, con complexos pactos de coalición como reparticións rotatorios de concelleiras en caso de só conseguir unha acta. E ademais, algo que se marcou como obxectivo meses antes da campaña: aparecer no maior número de concellos coa súa propia marca. Pero as urnas botaron por terra eses esforzos. As 32 candidaturas con polo menos un membro de Podemos só sumaron 25.225 votos, o que se traduciu en 9 concelleiros. A gran maioría deses apoios proceden de Compostela Aberta, que obtivo dous edís, aínda que o candidato morado quedou fóra da formación.

Ningunha lista co cuño de Podemos obtivo representación, salvo a de Unidas Podemos en Laxe, cun edil. A nómina de representantes queda cuberta cos tres de Nós Pobra, os dous composteláns mencionados, outros dous de Marea de Noia e un de Ponteareas en Común. Nos 17 concellos onde se presentaron só co nome da súa marca, obtiveron 2.420 votos, sendo a formación con menos apoio na maioría de ocasións. En Cambre, por exemplo, houbo máis sobres en branco que papeletas moradas. O líder do partido en Galicia, Borja San Ramón, acompañou na noite electoral a Rubén Pérez, candidato en Vigo e membro de Esquerda Unida, que logrou o mellor resultado das coalicións moradas: 6.523 votos. Non houbo ningún comunicado desde Podemos Galicia, nin tampouco comparecencia do coordinador xeral, cuxo última mensaxe é unha publicación en Twitter respondendo o adianto electoral anunciado este luns por Pedro Sánchez: «Parar nin para coller impulso. Alegría e audacia, vainos o Goberno do Estado niso».

San Ramón retirouse da lista de Podemos en Ferrol, onde naceu, para facilitar a coalición coa marea local, encabezada polo exalcalde Jorge Suárez, pero a estratexia non funcionou e foron rivais o 28M. A noite rematou con Suárez multiplicando por seis os apoios a Podemos, que recibiu 500 papeletas.

A ruptura das mareas

A fractura máis daniña produciuse na Coruña, cidade onde Marea Atlántica chegou a gobernar fai oito anos, e que dos 6 concelleiros que tivo no 2019 —finalizaron o mandato con cinco— quedou en branco nestas eleccións. O mazazo electoral, unha derrota «sen paliativos» para o seu candidato, Xan Xove, parte en gran medida da escisión encabezada por un dos seus fundadores, José Manuel Sande. Liderou a lista de Por Coruña, auspiciada pola ministra de Traballo, Yolanda Díaz, cuxo pai pechaba a candidatura de forma simbólica, e que chegou a acompañarlle unha tarde durante a campaña. Aquilo xerou o rexeitamento do ex rexedor Xulio Ferreiro: «O que non debería ter feito é tomar partido alí onde hai división».

De concorrer xuntos terían entrado en María Pita, con algo máis de 10.000 votos. Separados, os apoios de ambos se perderon polo sumidoiro e quedaron sen representación.

Apoios de Belarra e Pam

Non só Díaz acudiu en auxilio das candidaturas moradas (tamén acompañou a María Rozas, de Compostela Aberta). A líder de Podemos e ministra de Dereitos Sociais, Ione Belarra, foi a primeira en desembarcar en campaña. Fíxoo en Ourense, onde o partido obtivo o 1,4 % dos votos, por baixo das papeletas depositadas en branco.

Tamén estivo en Pontevedra a secretaria de Estado de Igualdade, Ángela Rodríguez Pam, que pechaba a lista na cidade. De novo, pobre colleita co mesmo porcentaxe de votos. E chegou ao peche de campaña Juan Carlos Monedero , un histórico de Podemos, aínda que para reprobar á división en Ferrol: «Se imos separados, vannos aforcar xuntos»

---

---

---