Abraham Castro opta ao Premio Arquitectura co proxecto dunha vivenda en Silleda
SILLEDA
A actuación buscou manter a escala e volume da casa
12 abr 2024 . Actualizado ás 05:00 h.No número 20 do coñecido popularmente como barrio das Baratas, en Silleda, arrincaban no 2021 as obras para a restauración dunha casa medianeira que acaba de cobrar protagonismo a nivel nacional. O seu proyectista e arquitecto, Abraham Castro, figura entre os doce finalistas de Galicia nos Premios Arquitectura 2024 que convoca o Consello Superior dos Colexios de Arquitectos de España (CSCAE), en colaboración coa firma Compac. Concorre na categoría de edificación cun deseño que preserva a realidade arquitectónica do inmoble primigenio, nun barrio de vivenda social levantado nos anos 50, apostando por «a humildade, o sensato, a escala e o volume na actuación, como expuxeron os donos desde o principio», remarcaba onte un sorprendido á vez que contento Abraham Castro polo ocorrido.
O arquitecto silledense descoñecía que o Colexio de Arquitectos de Galicia (COAG), ao que remitira documentación desa casa para participar nun futura mostra que está a se organizar, decidira presentala ao certame nacional. Un proxecto nun barrio outrora construído cun fin social e de sinxela execución, que hoxe en día resulta cobizado ao ser vivendas unifamiliares e algunhas con terreo adxacente. Os seus donos pediron a Abraham Castro unha reforma acorde co existente, un feito que cre foi valorado polo xurado para seleccionar o proxecto de finalista ao premio.
A actuación acometida mantivo a natureza e esencia da vivenda, sen ampliacións ou alteracións acometidos polos donos doutras no barrio. Procedeuse á demolición e limpeza de varias construcións no interior da parcela, o baleirado interior da casa e a súa reconstrución. Na parte traseira crer unha cocheira onde outrora houbo un cortello para porcos ou galiñas, ademais de contarse cun patio traseiro que achega luz natural á vivenda.
Un proxecto que partiu do tradicional na súa fachada frontal, por onde discorre ademais o Camiño de Santiago, para tender ao moderno co novo cubículo a modo de cocheira. Todo iso cunha arquitectura necesariamente realista, como apuntou no seu día Alejandro da Sota.