Os vigueses Isius gravan no estudo 2 de Abbey Road, o templo de The Beatles
CULTURA
«Entras alí e trémenche as pernas, é coma se vivises un soño», din lembrando o proceso
03 ene 2024 . Actualizado ás 19:25 h.Jacobo de San Claudio, Alejandro Enríquez, José Viqueira, Carlos Gil e Edu Romero deben ser os únicos fans de The Beatles que, estando nos arredores dos estudos Abbey Road de Londres , non se fixeron a mítica fotografía cruzando o paso de peóns. Esa imaxe, que converteu en icónica o grupo de Liverpool ao levala á cuberta de Abbey Road (1969), non se atopa na memoria dos seus móbiles. Nin sequera expuxéronllo. Estaban máis entretidos fotografándose dentro, no estudo 2, espazo sacro da música pop. Alí, nas catro paredes das que saíron Strawberry Fields Forever, Ticket To Ride, Penny Lane e decenas das maiores xoias musicais da historia, eles atopábanse gravando os seus propios temas. Os que conformarán o cuarto disco de Isius .
«Entras alí e trémenche as pernas. Tes a sensación de estar nun sitio que queda grande, que non che corresponde . É coma se vivises un soño», confesa Edu Romero , baixista da formación viguesa. «¡Buff, é que chegas e está todo igual! Usas os micros cos que gravaron The Beatles ao lado do piano que tocaron eles. Téñeno todo perfecto», comenta José Viqueira, voz e guitarra do grupo. Durante a ponte da Constitución fixeron real a fantasía de miles de melómanos. Os que se dedican a facer música e teñen clarísimo que as súas bases veñen do que crearon nese preciso lugar Paul McCartney, John Lennon, George Harrison e Ringo Starr.
Todo empezou hai dous anos. Atopábanse no Porto de Santa María (Cádiz) gravando nos estudos do produtor Paco Tolo o seu disco Little Bighorn (2022). «Falamos da posibilidade de gravar alí. Chamamos, vimos que era posible e dixemos que si», lembra Viqueira. «Déronnos vez para dous anos despois», engade Romero . En decembro partiron facía alá cunha colleita de cancións e a decisión de atravesar as portas do templo no que The Beatles modelaron o 90 % do seu repertorio. «Gústanos a música e queremos vivir experiencias. Isto vai máis enfocado a iso. Imos seguir tendo os mesmos oíntes mensuais que antes de gravar alí. É a paixón pola música o que nos leva a dar ese paso», resume Romero .
O grupo quixo levar consigo a Paco Tolo, que produciu os seus outros discos — ademais do citado Little Bighorn, figuran Songs From Everywhere (2019) e Fox & Castle (2020)—, pero por problemas de axenda non puido ser. Alí contaron coa sabedoría do enxeñeiro Chris Bolster, que traballou con figuras como Ao Dei Meola, Foo Fighters, John Fogerty, Kate Bush, Oasis e Paul McCartney, entre outros. «Ese é o nivel— sinala Romero —. En todas partes hai fotos tomadas alí de mitos. Ves toda a historia da música colgada desas paredes e estás a traballar con xente que traballou para esa xente. A sensación é de ser un sitio moi profesional e trátanche moi ben. É unha mestura de vertixe e, ao tempo, que é o mellor día da miña vida».
O álbum sairá na primavera cunha chiscadela aos Fab Four
Aínda que teña sido gravado en Abbey Road e vaia a titularse Studio 2, o novo traballo de Isius non será o máis beatle da súa carreira. «Este é un disco bastante cañero. Nos anteriores tiñamos algunhas acústicas, pero en leste, non», precisa Viqueira. Adscrito ao power-pop e influído por bandas como The Posies, Nada Surf ou Teenage Fanclub, o grupo editará o traballo no seu selo de sempre, Ernie Records. A axenda marca a primavera, sen concretar data. «Antes diso sairán un par de singles », avanza o cantante.
De todos os xeitos, non puideron nin querido evitar facer a súa particular homenaxe a The Beatles. «Hai un canción cuxo baixo que está inspirado nunha liña de Paul McCartney. Quen o escoite darase conta de que é. Ademais, graveina co mesmo amplificador que usaba el», adianta Romero que asegura non ter asimilado do todo a experiencia. «É que o penso e non remato de crer que teñamos estado alí», di. «Xa temos unha historia que contarlle aos netos», ri o seu compañeiro.
Antes deles, outros artistas galegos atravesaron a mesma porta para usar as diferentes salas de Abbey Road. Milladoiro gravaron Iacobus Magnus (1994) na sala 1 coa English Chamber Orchestra. Anos despois serían Furious Monkey House quen usaron o estudo 3 para dar forma a Run (2014), o seu disco de debut. Máis tarde, Abraham Cupeiro rexistraría Pangea (2019). Igualmente, a banda coruñesa A Senda de Afra en 2012, inmortalizaron dous temas tras gañar un concurso. Pola súa banda, Misterioso Viaxe Holanda masterizó alí Nunca taxi (2010). E o músico Juan de Dios Martín fixo o mesmo no 2002 co seu proxecto Cambio de Plans. No libro de reservas dos estudos atópanse outros galegos: Extrema Urxencia. Teñen cita xa para este ano.