Unha librería de estudio de cine na Coruña: «É un espazo rico arquitectónicamente, axudou a crear ese dramatismo»
VIVIR A Coruña
Este establecemento é referencia na súa selección en disciplinas artísticas, o que lle levou a ser o escenario da película «María (e os demais)»
24 abr 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Non é como o Sant Jordi de Barcelona, pero A Coruña tamén celebrou o Día do Libro. Os establecementos da cidade foron un ir e vir de curiosos con ganas de atopar a súa próxima xoia literaria, co 10 % de desconto. A librería Formatos (Fernández Latorre, 5) é unha das poucas da cidade que ten un catálogo especializado en arquitectura, moda ou fotografía. Disciplinas que mostra nun escaparate e unha contorna sempre atractiva, o que lles levou en 2015 a ser o estudio para a gravación dalgunhas das escenas da película María (e os demais). «É un espazo rico arquitectónicamente, axudou a crear ese dramatismo», di Ramón Domínguez, un dos donos.
— Que tal funcionan xornadas como o Día do Libro?
— Si se notan xornadas como esta, adoita ser un día no que hai moito máis público do habitual. Evidentemente, a dimensión non é comparable, por exemplo, ao Sant Jordi en Barcelona, que é unha festa que ten unha enorme tradición e ten un respaldo social masivo.
— O sector do libro impreso mantén o seu poder, como o viven desde as librerías?
— En España cada vez publícase máis, uns 80.000 ao ano. É verdade que tamén se reduciron tiradas en moitos casos, porque eu creo que os editores prefiren non lanzarse a aventuras e ter excedentes de libros que logo teñen que destruír ou teñen que saldar, que sempre é un problema grave. Hai talvez unha maior racionalización. Aínda así, queda moito camiño por percorrer e aí tamén as librerías xogamos un papel moi importante porque debemos actuar como reguladores, debemos ter esa comunicación de abaixo arriba.
— Como elaboran o catálogo?
— Cada librería ten a súa personalidade diferencial, unha propia. No noso caso, temos literatura ao uso, mainstream e tal, pero tamén exemplares de editoriais independentes, digamos, menos coñecidas, que talvez non teñen esa difusión tan xeral ou non estamos tan acostumados velas en puntos de venda xerais. Evidentemente, temos libros dentro dese catálogo máis xeral que poden estar perfectamente nesta librería e funcionar. Con todo, apostamos por unha literatura que achegue unha visión máis fresca, que arrisque tanto con clásicos como contemporáneos. Sobre cuestións que a nós nos parece que achegan tanto no literario como cuestións que tamén invitan o debate público, do ámbito filosófico, de xénero, familia... Nós creemos que a literatura, máis aló de algo lúdico, debe ter ese compoñente de transformación social.
— No entanto, Formatos é unha librería especializada en disciplinas artísticas?
— Si, orixinalmente foi concibida como unha librería especializada en artes. De feito, nun primeiro momento, ademais de libros, tamén tiñamos material de Belas Artes e unha pequena sección de papelería.
— Funcionou nese momento?
— Bo, os inicios sempre son moi difíciles, porque á parte nós non vimos de tradición familiar e non tiveramos experiencias no mundo do libro. Pero si se demostrou que había un espazo para unha librería especializada e fomos gañando clientela tamén doutras zonas máis próximas, como Asturias ou da zona de León. Temos que pensar que por esa época practicamente Internet case nin existía. E non era tan doado conseguir determinados libros.
— Este aire artístico foi o que vos levou a ser o estudio de rodaxe da película «María (e os demais)»?
— Si, si. Foi unha experiencia moi bonita para nós e que tamén fala da transversalidade que eu creo que debe ter, digamos, o mundo da cultura. É dicir, que realmente todos somos espazos nos que a cultura está presente. Polo tanto debería ser moi doado que colaborásemos. Foi unha experiencia moi interesante, e xurdiu por mor dunha visita, creo lembrar, da directora á librería, unha visita casual. Bo, e eu creo que en realidade tamén este espazo é rico arquitectónicamente, axuda a crear dramatismo.
— Canto tempo estiveron a gravar? Tiveron que pechar?
— Estiveron da orde dunha semana e tivemos que pechar. Foi curioso ver todo o que hai detrás da gravación dunha película, que moitas veces non o sabemos, é dicir, o nivel de profesionalización e o nivel tamén de esixencia que ten o mundo audiovisual. Foi unha experiencia moi interesante, sen dúbida, vivila así como en primeira persoa.