Sátur recibe o cariño do Calasanz da Coruña tras 40 anos de ensino: «É un exemplo a seguir»
VIVIR A Coruña
Todos os alumnos e profesores do centro formaron un longo corredor para despedir ao mestre e exdirector entre aclamacións, abrazos e bágoas
27 oct 2023 . Actualizado ás 18:50 h.O colexio Calasanz PP Escolapios celebrou unha mañá diferente. Este venres, 27 de outubro, era o «Sátur-day», cariñoso xogo de palabra para anunciar a xubilación de Saturnino Santiago. Profesor de matemáticas, tecnoloxía ou relixión, despídese das aulas tras máis de corenta anos de dedicación. Natural de Reinosa (Cantabria), o sábado cumpre 65 anos e afronta unha nova etapa: «Agora imos descansar e dedicareime a facer cousas como a madeira ou a fotografía», conta a La Voz.
A despedida organizouse para as 12.00 horas. O tempo de bocadillos, sirenas e recreo substituíuse por un corredor case quilométrico de alumnos de todos os cursos e profesores para despedir ao profesor. «Isto nunca se fixo, Sátur é un mestre de mestres, unha institución no centro», conta Juan Pablo, docente de Xeografía e Historia e organizador da celebración.
Sátur discorreu pola fileira de cariño como puido, pero mantendo a compostura. Co seu bata de profesor de ciencias asinada por boa parte da escola, abrazou a cada un dos seus colegas e a boa parte dos alumnos. O certo é que moitos deles organizaron varias melés. «Eu creo que é un exemplo a seguir, leva moitos anos no cole, dános pena que se vaia, é un profesor insubstituíble», di Mauro Balado, alumno.
Con todo, a gran emoción estaba por chegar. A muller e os fillos de Sátur estaban a agardalo na súa aula de tecnoloxía, cunha guitarra e unha bela canción: «Roubáronche o corazón, os raparigos da escola, eles pasan a túa quedas...». Aí si que brotaron as bágoas, as do homenaxeado e as do resto do colexio. Unha emoción á que Sátur puxo o colofón: «Aquí únense as miñas dúas familias», dixo.
A partir deste sábado xa non ten que ir traballar. Comeza unha nova vida e vaise coa esperanza de que os seus alumnos teñan saído da súa clase mellor do que entraron. «O máis importante é ter transmitido que na vida é moi importante aprender para logo ensinar», di. Unha filosofía que tamén transmitiu en casa. «Non foi profesor pero se mestre de vida. O meu pai ten moi bos valores que nos tratou de inculcar», di Noemí, a súa filla.