Un pavoroso incendio destrúe unha xoia arquitectónica na ponte da Pasaxe

A. Mahía / L. Cancela / A. G. Chouciño / M. Valiña A Coruña

A Coruña CIDADE

A casa Carniceiro, construída en 1916, levaba varios anos abandonada e sospeitan que había un okupa. Oleiros redactará un informe técnico sobre o estado da casa Carniceiro, que indicará se cabe rehabilitación

17 jul 2020 . Actualizado ás 21:02 h.

A xoia arquitectónica que desde hai máis dun século permaneceu erguida no límite entre os municipios da Coruña e Oleiros, na ponte da Pasaxe, é hoxe unha chea de cinza. Fixeron falta miles de litros de auga e o intenso traballo dos bombeiros dos parques de Arteixo e Betanzos, así como dos membros do Servizo de Urxencias Municipal de Oleiros, para apagar as chamas que onte á noite devoraron por completo o inmoble.

A coñecida como casa Carniceiro, unha vivenda de tres plantas construída a principios do século pasado á entrada de Perillo, levaba máis dun decenio abandonada. Os veciños sospeitan que recentemente entrou nela un okupa para quedar. De feito, non sería a primeira vez. Xa hai algúns anos a policía tivo que desaloxar a un grupo de persoas que alí vivían. «Unha casa abandonada, sen electricidade, non arde polas boas», dicía Alfonso Marcos, un dos residentes do edificio contiguo —o número 393 da avenida dás Mariñas, de 8 plantas e 32 vivendas—, que como o resto dos seus veciños tiveron que ser desaloxados. O bloque está a escasos tres metros da casa calcinada.

O incendio orixinouse ás 21.00 horas e os bombeiros non se fixeron con ela ata unha hora e media despois. O resto do traballo consistiu en derrubar as partes con risco de derrubamento. Que foron poucas porque a casa quedou completamente derruida. Apenas tres paredes.

O lume e a intensa fumareda, visibles desde distintos puntos da Coruña e da área, obrigaron a cortar a AC-12 (antes N-VI ) en dirección Madrid e os vehículos foron desviados pola estrada das praias, o que provocou importantes retencións de tráfico na ponte da Pasaxe.

Ás 14.40 horas deste venres o 112 de Galicia deu aviso aos Bombeiros de Arteixo, Protección Civil e Policía Local de Oleiros ante o aviso dun rebrote a causa do incendio orixinado o xoves. Os efectivos que se desprazaron ata o lugar indican que non hai ningún perigo.

Principal hipótese

A principal hipótese sobre as causas do lume, que se orixinou na segunda planta, é a presenza no inmoble dun okupa. Polo menos é a principal sospeita que manexan os veciños. «É imposible que arda sen que ninguén o provoque», pensa María, que tivo que deixar ao seu gato en casa. Na beirarrúa, minutos antes de que os bombeiros ordenasen que os residentes xa podían regresar ás súas casas —coa lóxica advertencia de non abrir as fiestras que dan á casa calcinada—, outro dos desaloxados mostraba no seu móbil varios vídeos que puido facer cando se iniciaron as chamas. En cuestión de minutos, xa acadaban unha gran altura debido a que o interior do inmoble era de madeira.

Segundo o Concello de Oleiros, a casa ten na actualidade varios propietarios. Xa no mandato anterior, o BNG solicitara información ao goberno local para saber se había algún requirimento para a recuperación do inmoble.

Casa Carniceiro era unha xoia centenaria que agonizaba desde hai anos. Construída en 1916 polo arquitecto Rafael González Villar, autor, entre outros moitos, de proxectos como o Quiosco Alfonso ou vila Molina, foi deseñada no seu día para o industrial Enrique Carniceiro Ríos, propietario dun importante viveiro de recoiro na ría e amigo do arquitecto. A vivenda gozaba, segundo constaba no Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM) de Oleiros do 2009 cunha protección «non integral», aínda que entón xa se recoñecía que a súa conservación era «regular». O tipo de protección do que gozaba a casa no catálogo municipal incluía a fachada e a cuberta, que onte quedou totalmente derruida. O interior, que tamén foi pasto das chamas, non estaba protexido, a pesar de que os expertos consideraban fai un decenio que era máis que posible que houbese elementos de gran valor arquitectónico. Casa Carniceiro, tamén foi bar, e na parte de abaixo tiña un merendeiro ao que chegou a acudir Lola Flores. Ata o 2007 o baixo estivo ocupado por un estanco, cuxo propietario foi asasinado en xuño dese ano nun atraco.