Catro alcaldes non conseguiron en 16 anos abrir os peiraos urbanos da Coruña
A Coruña CIDADE
O porto exterior, operativo desde o 2012, non supuxo cambio algunha na urbe
29 feb 2020 . Actualizado ás 21:06 h.O porto da Coruña creceu sen deterse durante todo o século XX. Nos anos oitenta construíuse o seu último gran peirao, o do Centenario. Neses anos empezouse a ver que A Coruña non tiña máis sitio para estender o seu porto, e tamén que este, con actividades molestas, debería trasladarse e, sobre todo, empezouse a ver que sacar o porto da cidade permitiría recuperar o mar para a urbe e os seus veciños e concibir un novo centro urbano cunha calidade urbanística similar á que se estaba desenvolvendo en vellos peiraos de Europa reconvertidos en barrios.
O porto exterior foi unha idea máis que acariñada dos anos noventa. No 96 íase construír sobre as Yacentes, para situarse despois en Bens. Ía custar 100.000 millóns de pesetas.
O Prestige precipitou as cousas e facilitou que o ansiado financiamento chegase. Gobernaban Francisco Vázquez (PSOE) na Coruña e Aznar (PP) en Madrid, e aquel novo porto púxose en marcha. Coas obras naceu tamén un convenio (2004) que a día de hoxe non foi aínda revisado. Máis aló das críticas pola edificabilidade prevista, o certo é que pasaron 16 anos desde entón sen que se actualizaron unhas formulacións que, só cos cambios vividos a nivel de mobilidade e de deseño urbano na última década, quedaron obsoletos.
En tempos de Vázquez iniciouse a obra que ía permitir derrubar o muro de catro quilómetros que separa a cidade do mar. Finalmente Langosteira avanzou, pero o muro seguiu no seu sitio.
Substituíulle no cargo Javier Losada (PSOE), hoxe delegado do Goberno. Era o ano 2006 e a idea de abrir a cidade ao mar non caeu no esquecemento. É máis, durante aqueles anos o goberno local expúñase a inminencia da mudanza. No 2008 estaba previsto que os coruñeses puidesen pasear por Batería e Calvo Sotelo, pero a día de hoxe por eses céntricos peiraos, co dobre de superficie dos xardíns de Méndez Núñez, quen pasean son, basicamente, as gaivotas, pois apenas queda actividade industrial. Ao carón, o tráfico espeso de Linares Rivas, ao outro, o silencio e a tranquilidade de miles de metros cadrados de porto sen uso. Losada non logrou abrir os peiraos, nin tampouco levou a cabo entón ningún intento de cambiar os convenios do 2004 ou de retocar o plan para a fachada marítima.
A marcha de Repsol
Desde o 2011 gobernou A Coruña Carlos Negreira (PP). O rexedor popular tampouco esqueceu o proxecto. Foi o primeiro en pensar que Batería debería quedar fóra dos plans de urbanización comercial e de oficinas, e chegou a exporse construír alí unha gran biblioteca. Negreira remodelou a Marina e o Parrote e abriu a porta á marcha de Repsol ao porto exterior, asinándose entón o convenio para o seu traslado parcial. Pero Negreira tampouco conseguiu mover nin un milímetro os muros do porto. A pesar de que Langosteira estaba operativo desde o 2012 e a actividade empezaba a trasladarse alí, os vellos peiraos seguían igual.
A chegada de Xulio Ferreiro (Marea) no 2015 traduciuse nunha sucesión de enfrontamentos entre Concello e Autoridade Portuaria, unha situación tensada desde María Pita, que esixía cesións sen contraprestación algunha e que mesmo se negou a pagar obras comprometidas anteriormente polo consistorio na Marina . Os ataques constantes desde o Concello só serviron para cortar toda relación: o muro do porto mantíñase máis firme que nunca.
Aínda está por ver que fará o goberno de Inés Rey (2019) para cambiar as cousas. A intención téñena, pero ninguén concretou aínda como se abrirán Batería e Calvo Sotelo, nin cando.
Do soño de Langosteira á espera dunha data para facer mudanza
Os peiraos interiores e San Diego suman preto dun millón de metros cadrados, un espazo co que soñan desde hai décadas os políticos que ven alí o lugar natural de crecemento da urbe nun lugar privilexiado. Para poder usalos, hai que sacar a actividade de alí.
Ás yacentes
Con illa artificial. Presidía o Porto nos noventa Jesús Pintos Uribe cando se suxeriu crear un gran porto sobre as Yacentes, unha especie de illa artificial completada cunha ponte de seis quilómetros entre A Coruña e Mera.
A Bens
100.000 millóns de pesetas. A Pintos substituíuno Páramo Neyra e o porto exterior previsto trasladouse teoricamente a Bens. Ía custar 100.000 millóns de pesetas. Era 1996.
A Langosteira
Consello de Ministros. O Prestige trouxo á Coruña un Consello de Ministros, no 2013, e con el o diñeiro para o soño. Habería fondos para un porto que se faría en Langosteira e baleiraría os peiraos urbanos.
Busquets
Un deseño pechado no 2006. O porto exterior iniciouse no 2005 e está operativo desde o 2012. En paralelo, o Concello encargou ao prestixioso urbanista Joan Busquets un plan para os peiraos interiores. Hoxe o porto exterior funciona, pero ninguén retocou os plans de Busquets, non se encargou outro plan nin se resolveron as dúbidas financeiras do Porto. Así, os peiraos seguen pechados e sen data de mudanza.
