Menos xornada e máis salario: o Primeiro de Maio saca á rúa a 2.300 persoas na Coruña

A Coruña

O pleno emprego, a redución do tempo de traballo e o incremento salarial centran as reivindicacións dos sindicatos, que alertan dos beneficios dos grandes bancos e a deterioración democrática

01 may 2024 . Actualizado ás 14:48 h.

O Primeiro de Maio sacou á rúa a 2.300 persoas na Coruña en defensa da democracia e os dereitos dos traballadores. Mil asistentes reuniu a marcha convocada por CC.OO. e UGT, que concluíu diante da Delegación do Goberno con pancartas sectoriais de limpadoras, vixiantes de seguridade, teleoperadores, acompañantes escolares, e berros de «Convenios xustos, salarios dignos»; outros mil camiñaron detrás da pancarta da CIG ata o teatro Colón, e 300 concentráronse no Campo dá Leña convocados pola CNT, segundo as cifras da Policía Local.

«Nicolas Sartorius dinos sempre que a democracia neste país é grazas á clase traballadora. É a nosa obra. Por iso estamos aquí hoxe defendéndoa», afirmou Amelia Pérez, secretaria xeral de CC.OO. en Galicia, antes de iniciar a marcha na Palloza. Baixo o lema «Polo pleno emprego, redución de xornada e mellores salarios», Pérez reclamou que se profunde nos acordos da anterior lexislatura «con esa axenda de incremento do salario interprofesional» e que se aborden «eivas que quedaron pendientes, como a parcialidade, involuntaria, e que afecta maioritariamente a sectores altamente feminizados». 

A líder de Comisións Obreiras referiuse á repartición da riqueza cunha alusión a «eses 17 % de beneficios dos grandes bancos nun momento no que están poñendo amais da mesa unha proposta de fusión», para a que pide vixilancia aos órganos reguladores. «Que vixilen a competencia e a exclusión. Cada vez temos menos competencia, cada vez está máis concentrado e iso significa que cada vez hai unha maior exclusión dos servizos bancarios, sobre todo das persoas vulnerábeis e da xente maior», recalcou Amelia Pérez.

«Preocupante» considerou tamén o secretario xeral de UGT en Galicia, JoséAntonio Gómez , a posible fusión do BBVA e o Banco Sabadell. «Pola perda de postos de tsaballo, pero preocupante tamén para o conxunto da cidadanía, porque se xa en Galicia padecemos exclusión financeira en determinadas zonas, con isto aínda se vai producir moito máis», alertou o representante sindical.

Gómez resumiu as reivindicacións do 1 de Maio na necesidade de «fortalecer e recuperar dereitos e liberdades, porque avanzamos en dereitos nos últimos seis anos, cunha reforma laboral que diminuiu a temporalidade; co salario mínimo, que aumentou máis dun 58 %, aínda que non chegamos ao salario medio que marca a Carta Social Europea, e tamén coas pensións, pero non é suficiente», anotou, e aludiu ás negociacións pendentes en materia de contratos de substitución e redución da xornada laboral.

«O noso país pode permitirse ir a unha xornada de 37,5 horas, como está acordado no marco do pacto de goberno de España. Querémolo facer con consenso e facemos un chamamento á patronal para que nos poñamos dacordo. Sabemos que hai que analizar diferentes sectores e diferentes fórmulas pero toca xa avanzar niso» manifestou o portavoz de UGT, que vinculou ao recorte do tempo de traballo a mellora da produtividade. Así mesmo, explicou que nun contexto macroeconómico «moi positivo» e con beneficios empresariais «en determinados sectores escandalosos, hai marxe para a subida salarial» e para «recuperar o poder adquisitivo que perdemos na crise financeira do 2008».

«Desde el carrito». Los hermanos Irene y Carlos Pazos se manifiestan el Primero de Mayo desde bebés y perciben un retroceso en derechos. «Precariedad, jornadas excesivas, salarios vergonzosos, economía B, horas que no aparecen en contrato, categorías no reconocidas», denuncian.
«Desde o carriño». Os irmáns Irene e Carlos Pazos maniféstanse o Primeiro de Maio desde bebés e perciben un retroceso en dereitos. «Precariedade, xornadas excesivas, salarios vergoñentos, economía B, horas que non aparecen en contrato, categorías non recoñecidas», denuncian. .

Uns metros atrás, acompañada practicamente polo seu goberno en pleno, a alcaldesa, Inés Rey , fixo un chamamento a «seguir loitando contra a precariedade e avanzando en dereitos», pero á vez «recoñecer o conseguido nestes anos de goberno socialista: temos 21 millóns de persoas en activo, máis de 10 millóns son mulleres, estamos nun 47 % de emprego feminino, os mozos que se incorporan teñen cada vez menos precariedade, seguimos loitando contra a temporalidade e subindo o salario mínimo como nunca o subira ningún goberno, un 54 % nos últimos cinco anos, 1.134 euros de salario. Así que é xornada de reivindicación máis tamén de recoñecemento», concluíu.

O portavoz municipal do BNG, Francisco Jorquera, apelou á historia para explicar o Primeiro de Maio. «Hai que mobilizarse porque a historia nos ensina que os dereitos hai que defendelos. Por desgraza os indicadores o que sinalan é que se están incrementando as desigualdades sociais. Hai moitísima xente que aínda tendo un posto de traballo non ten asegurado chegar a fin de mes, e se está incrementando o índice de pobreza relativa e o emprego en precario», apuntou Jorquera, que fixo fincapé en que se poida exercer «un dereito tan fundamental cono ter un traballo digno e na terra», e para iso propuxo «un modelo de desenvolvemento que poña os recursos do país ao servizo do crecemento colectivo».

Na marcha de CC.OO., Juan Díaz Villoslada, portavoz de Sumar na Coruña, incidiu na «precupación fundamental de seguir traballando pola calidade do emprego e a calidade de vida, porque cando falamos de traballar menos e vivir mellor con iguais salarios estamos tratando de profundizar nas políticas de calidade de vida sen perder calidade laboral». E Jorge Crego, secretario nacional do Partido Comunista de Galicia, recalcou «que a loita obreira precisa defender os seus intereses de forma autónoma, por si memos, e é a única forma de asegurar un futuro con estabilidade, dignidade e esperanza». E á vez apelou á conciencia de clase: «Temos que tomar conciencia do que nos corresponde. Se non se traballa no día a día de forma autónoma ao final os caprichos duns e outros van ser os que marquen o noso devir e o noso futuro. Esixamos o que é noso en lugar de esperar que nos caiga da árbore de forma espontánea», ilustrou.