Algúns locais levan máis de 200 anos abertos e a súa intención é seguir facéndoo outros tantos anos máis
07 feb 2016 . Actualizado ás 05:00 h.A rúa Real, San Andrés, a Galera ou San Nicolás non se entenderían hoxe sen as decenas de comercios que abriron -e tamén pechado- as súas portas ao longo dos anos. Algúns daqueles primeiros locais que iniciaron a actividade comercial da Coruña a principios do século XIX aínda seguen hoxe ao pé do canón, e aínda que moitos cambiaron de mans, noutros os descendentes dos fundadores apostan por seguir conservando o legado que herdaron. Farmacias, ultramarinos, xoierías, imprentas, mercerías, ou chocolaterías conforman ese selecto grupo de comercios que se converteron xa en parte da historia viva da cidade, resistindo estoicamente ante as arremetidas da crise e da apertura dunha decena de centros comerciais.
1800
Azafranes Bernardino. Poida que sexa o negocio máis antigo da A Coruña, xa que abriu as súas portas no ano 1800 e aí segue aromatizando coas súas especias a rúa da Galera. Aínda que naceu da man doutro propietario, desde fai máis de corenta anos a familia de Maripaz Vázquez encárgase de atender aos clientes e a súa intención é seguir facéndoo moito tempo máis, «aínda que se nos deixa o mercado, que está moi duro e hai moita competencia», apunta. Nestes máis de 215 anos de vida este comercio sempre se dedicou ao mesmo e é un claro exemplo de especialización no mundo das especias e dos condimentos.
1827
Farmacia Villar. Ricardo e Montse Villar pertencen á sexta xeración que traballa detrás do mostrador desta lendaria farmacia, que o seu fundador se empeñou en abrir na Coruña porque «vía que era unha cidade con futuro, a pesar de que el era de Betanzos, que naquel entón era capital de provincia». Outro acerto de José Villar foi apostar polo comercio marítimo, que permitía que chegasen á cidade os fármacos de forma máis rápida que por terra. Desta forma, cando Bayer comezou a fabricar a aspirina, esta farmacia da rúa Real converteuse nunha das primeiras en contar con este medicamento, e mesmo se dedicou a distribuílo a todas as boticas da provincia.
1840
A Gran Antilla. Situada en fronte do Teatro Rosalía de Castro, A Gran Antilla comezou sendo unha tenda de ultramarinos, para logo converterse nunha das confeiterías máis prestixiosas da cidade durante máis dun século. Aínda que continúa a súa actividade, agora rebautizada como A Antilla, nos últimos anos ha pasado polas mans de varios propietarios e reconverteuse nunha coqueta pastelería-cafetería que garda a esencia de outrora, pero adaptada aos novos tempos.
1871
Farmacia Ossorio. Francisco Martín Ossorio pertence á cuarta xeración de farmacéuticos que levaron as rendas da lendaria botica de San Nicolás. Leva máis de tres décadas despachando medicamentos e confesa que non se pode queixar, «aínda que os últimos cinco anos levámonos un pau enorme coa crise económica. Eu teño traballo, pero hai cinco millóns de españois que non». Martín ten un fillo que está a estudar Farmacia e encantaríalle que seguise á fronte do negocio familiar, «pero será el quen decida».
1885
Xoiería Amor. A poucos metros da botica dos Ossorio abríase catorce anos despois a Xoiería Amor, aínda que nun principio «era unha casa de cambio de moeda e de ouro e prata vinculado ao tráfico marítimo», lembra Antonio Amor, que pertence á cuarta xeración de xoieiros. O grupo chegou a ter catro establecementos, pero na actualidade -e tras o peche da Xoiería Helvetia o pasado 30 de xaneiro tras a xubilación do seu pai- hanse quedado co local de San Nicolás e o de Menéndez Pelayo.
1885
Imprenta López. A encadernación de libros centrou sempre a actividade da Imprenta López, dirixida agora por Beatriz López que pertence á cuarta xeración dunha saga familiar que creceu entre cheiro a tinta e papel recentemente impreso. Aínda que o primeiro taller se abriu na rúa San Nicolás, na década dos 70 mudaríase á rúa Barcelona, e agora instalouse en Juan de la Cierva, onde conta cun equipo, «que se reinventa todos os días e que traballa moitísimo para poder ofrecer o mellor produto aos nosos clientes», confesa Beatriz López, que se mostra moi contenta cos resultados que están a ter.
1889
Casa Claudio. A rúa San Andrés foi testemuña do nacemento e despegamento de Casa Claudio, un negocio que empezou como ultramarinos -da man de Claudio San Martín- e logo converteuse nunha rendible rede de supermercados, chegando en 1988 a converterse no grupo líder das empresas galegas polo seu volume de facturación. Dez anos despois, a compaña Gadisa absorbeu todo o armazón, aínda que mantivo varios locais de Casa Claudio co seu nome e decidiu especializalos na venda de produtos selectos.
1896
O Rioxano. «Loitar, loitar e loitar». Ese o lema de Isabel Anidos, que pertence xa á quinta xeración familiar que atende o ultramarinos O Rioxano da rúa Orzán. Aínda que venden todo tipo de produtos, «o noso prato forte segue sendo o bacallau», e espera que coa recuperación económica poida seguir cortando o bacallau moitos anos máis. De feito, ela colleu as rendas do negocio no ano 2008, cando se iniciou a crise económica, «e houbo épocas boas e outras malas, pero seguimos para adiante con moito esforzo, e a nosa intención é seguir aquí», destaca.
1910
Obxectos Relixiosos (San Nicolás). Irene Pena empezou con tan só 15 anos a traballar nesta tenda de obxectos relixiosos situada na rúa San Nicolás. Hai case unha década, cando o último membro da saga fundadora xubilouse, decidiu facerse cargo deste comercio centenario, onde traballou «moitos, moitos anos». Confesa que «o negocio vai indo», e agarda que a recuperación económica se traslade tamén ao pequeno comercio.
1926
Chocolates A Fe Coruñesa. Hai apenas dous anos que o último descendente dos fundadores da Fe Coruñesa, Miguel Novoa, decidiu xubilarse e ante a posibilidade de pechar un negocio que no 2016 cumpre 90 anos optou por alugarllo a José Manuel Vilar. Este emprendedor levaba tempo buscando un local para instalarse, e finalmente atopou nesta tenda de Rega de Auga unha posibilidade para cumprir os seus soños. O balance deste primeiro ano é bastante bo, «e a cousa vai mellor que cando empezamos, porque como a tenda estivo seis meses pechada moita xente pensou que xa era algo definitivo», lamenta Vilar. No comercio seguen vendendo bombones, chocolates, doces, galletas, mel, e mesmo volveu a comercializar o chocolate A Fe Coruñesa, que Vilar está a introducir de novo no mercado e xa está dispoñible nunha quincena de tendas.