Que pasa na comarca de Barbanza. Ribeira especialmente está a sufrir múltiples episodios de violencia machista, tiroteos, roubos, pelexas entre colectivos, narcotráfico e okupaciones. Mirar cara a outro lado non serve de nada, tampouco ignorar o constante aumento de drogadictos chegados de toda a provincia porque, segundo membros das forzas de seguridade: «É que aquí é moi doado e barato pillar».
Numerosas mulleres denunciaron e sufrido episodios de violencia de todo tipo: vigaira, machista, acoso laboral, etc. A violencia vén, dun tempo para acó, labrando de modo soterrado as columnas da convivencia. A ética, a moral, o respecto ao outro, a liberdade como un dereito compartido e non a expresión da vontade individual de cada cal está baixo mínimos.
Faltan educación e civismo, confúndese ignorancia con rebeldía. A cultura polos chans e a educación na azotea. Non se pode seguir así. Todos pasotas, mentres Ribeira se converte sottovoce na capital galega de Vox e da ultradereita. Tras a intolerancia vén a violencia. Alguén debese pórse ao choio para frear tal desatino.
Que ninguén leve engano: o asasinato dunha muller non é un accidente fortuíto, reflicte unha tendencia perigosa e difícil de parar. Holanda é unha lección para os demócratas: o medo ao futuro, o desarraigamento é o combustible do descontento. É necesaria unha guerra de confrontación cultural e non cansarse de explicar que aceptar as ideas ultras non sae gratis ás partes mais indefensas da sociedade. Migrantes, mulleres e nenos que pagan ás veces coa súa vida tanto linguateiras cun discurso populachero, racista e homófobo cargado de odio. Os ultra saben xestionar o medo. Xa o dicían os regeneracionistas do XIX: o remedio de España está na educación e a despensa.