A Televisión de Galicia emitirá nas próximas semanas o documental sobre a biografía do xornalista galego que asina Aser Álvarez
12 feb 2024 . Actualizado ás 09:40 h.Volve Julio Camba 62 anos despois da súa morte. Faino a través do documental Julio Camba, o home que non quería ser nada, que nas próximas semanas estrearase na Televisión de Galicia na súa versión en galego. Co selo de Arrianos Producións e guion e dirección de Aser Álvarez abórdase unha viaxe onírico pola biografía do xornalista partindo do hotel Palace de Madrid. Alí pasou os últimos trece anos da súa vida e a bruma do último baño daqueles que se daba a diario no cuarto 883 serve de punto de partida para esta aventura audiovisual de 70 minutos de duración.
O documental transita por cidades como París, Nova York, Berlín e Londres, porque alí traballou como correspondente e de alí saíron os artigos cos que cativaba aos seus lectores, labrándose unha fama e traxectoria que o sitúa no Olimpo do xornalismo español do século XX. Polo menos así o entende Aser Álvarez, que non oculta a súa fascinación por un personaxe que descubriu fai moitos anos e que lle marcou profesionalmente. «Camba crea adición», di.
Antes deste documental xa asinou a curtametraxe Ou principio do mundo de Julio Camba, un encargo do Consello da Cultura Galega que profundou na primeira etapa anarquista do xornalista, e o ano pasado comisarió a exposición de Afundación e Abanca Julio Camba, o home que non quería ser nada, coincidindo co 60 aniversario da súa morte; en 2024 presenta un novo traballo e xa está a pensar en montar unha exposición sobre as viaxes do escritor vilanovés polo mundo.
O inmediato pasará por sentarse ante a pantalla e meterse nos zapatos de Camba para coñecer ao personaxe e a súa época a través do testemuño dos seus biógrafos e de escritores e artistas, caso de Manuel Rivas, Siro López, Luis Piedrahíta, Xosé Antonio Touriñán, Belén López, Ramón Villares ou Benito Leiro, entre outros.
Tamén participan persoas que lle coñeceron de primeira man e que desvelan que Camba era un home que sempre andaba xusto de diñeiro, ao que a pesar do seu talento non gustáballe nada escribir, que xogaba a o póker no casino do seu pobo e que apreciaba tanto unhas sardiñas asadas como aquelas delicias culinarias das que tanto gozou en París.
Aser Álvarez confésase feliz co resultado dun traballo que foi «duro e difícil» porque Camba non o puxo doado. «El mesmo encargouse de borrar o seu rastro na historia, era un home moi celoso da súa intimidade». Tanto, que as únicas imaxes que chegaron aos nosos días pertencen ao seu enterro. Así llas gastaba aquel sibarita que viviu a súa mocidade como anarquista en Buenos Aires e morreu sendo un escéptico que pensaba que «todas as pompas son fúnebres».