Rigoberto Mendoza, aleiro do Obradoiro: «Sabemos que nalgún momento ten que pasar a tormenta»

Rigoberto Mendoza (República Dominicana, 1992) encara o seu terceiro derbi. Participou na final da Copa Galicia ao pouco de chegar a Compostela. Reapareceu en Lugo tras superar a lesión que sufriu na fase previa da BCL. E se apresta a vivir un novo duelo, o que se disputará este sábado en Sar. Os dous anteriores foron partidos moi igualados. As traxectorias e as vicisitudes dos dous equipos presentan moitas similitudes. E afrontan unha cita de capital importancia na loita pola permanencia na ACB.

—Xa case se lle pode considerar un experto neste derbi.

—Bo. O certo é que volvín xusto para o anterior derbi, un 23 de decembro, despois da miña lesión. E agora tócanos enfrontarnos outra vez, coa necesidade de volver gañar. Estamos súper motivados, temos que estar todos na mesma páxina e con toda a afección detrás.

—Son dez derrotas seguidas. Curiosamente, desde o anterior derbi. A consigna sempre é pór o foco no partido que toca, pero imaxino que os refachos pesan.

—Sabemos o que nos xogamos. E hai que estar dentro para saber o que supón unha mala serie, os pensamentos que che turban. É un partido case de vida ou morte ante un rival que vén de gañarlle ao Barcelona, que chegará súper motivado e que quixese aproveitar o mal momento que atravesamos. Todo iso temos que xestionalo. Temos que tratar de esquecer o de atrás, borralo e chegar ao sábado con toda a enerxía, con pilas novas.

—Como se pode conseguir?

—Para min, o xeito máis doado e o primeiro é saber a importancia que ten este partido. Ao longo da miña carreira xoguei encontros como leste. Por iso creo que o mellor é facer borrón e conta nova, e vir o sábado a facer o noso traballo.

—Podería ser un bo momento para invitar a mama juana no vestiario.

—(Risos) Se tivese a oportunidade de conseguir unha xa a tería traído e seguro que botabamos uns risos no camerino.

—Como está o equipo? Porque nos adestramentos sempre se ve un grupo que quere.

—Somos profesionais. Sabemos que nalgún momento ten que pasar a tormenta. Vimos cada semana, seguimos traballando sen que importe o resultado da xornada anterior. Cada semana hai un equipo novo ao que nos temos que enfrontar e preparamos o partido. Creo que todos estamos na mesma páxina e sabemos que o mal momento acabará índose. Por iso non baixamos os brazos.

—Devon Dotson pode ser un revulsivo?

—Seguro que por algo está aquí. Pode axudarnos. Ten físico e capacidade para achegar ao equipo.

—Enfrontaranse os dous equipos que peor están a tirar de tres, aínda que o Breogán vén dunha xornada de moito acerto no triplo. Vai estar aí a gran clave deste derbi, para uns e outros?

—Pode ser. Creo que talvez non sexa a única. Pode ser unha delas. Ou non. Nunca se sabe o que pode pasar. Se ningún equipo acerta no tiro de tres pode saír un partido de baixa puntuación, de moitas penetracións, de pases fóra. E viceversa. Creo que o partido o temos que gañar en defensa, obrigándoos a eles a que cometan máis erros, e aproveitalos. No persoal, agardo que teñamos un xogo súper fluído e os tiros por fin empecen a entrar.

«Aínda quedan nove xornadas para reivindicarnos»

Rigoberto Mendoza, que nas súas redes sociais utiliza o sobrenome do Viquingo, ha sintonizado coa afección do Obradoiro desde o primeiro día. Percibe ese cariño e a identificación co equipo.

—O cheo está asegurado e o ambiente na bancada tamén.

—A xente aquí axuda e apoia moito. É unha fanaticada que sempre está ao lado do equipo, aínda que as cousas non están a saír como todos queremos, e a verdade é que nós o valoramos moito. Sar vai estar co Obradoiro como fai sempre. Tamén sabe que é un partido moi importante.

—Aínda que é o seu primeiro curso na ACB, coñece ben o rival polos enfrontamentos previos. Que retrato fai do conxunto lucense?

—É un equipo que tamén llo xoga todo. Xoga físico, defende forte, tratará de sacarnos dos nosos sistemas.

—Vendo a traxectoria dos dous equipos, un ten a impresión de que os dous merecían estar algo máis arriba na clasificación. Escapáronselles partidos que tiñan case xa entre os dedos.

—Eu tamén o entendo así, pero ao final isto é baloncesto e o que conta cos resultados. Os dous equipos estamos a pasar por unha situación parecida durante a tempada. Aínda quedan nove xornadas para reivindicarnos.

—Se puidese sacar da convocatoria a un xogador do Breogán, a cal escollería?

—Non o sei. O que nos vaia a facer máis dano, pero iso nunca se pode coñecer de antemán. A verdade é que non sabería dicir un nome ou outro porque nunca se sabe que vai pasar ao longo dun partido. Xogan como equipo e é imposible anticipar quen vai ser o heroe do día. O que nos vaia a facer máis dano, que non estea ese día.

---

---

---