O pulso da cidade Hai anos que o carteiro non entrega unha carta na rúa máis pequena, A reixa dourada, na praza da Constitución
29 jul 2006 . Actualizado á 07:00 h.?Máis que unha rúa eu diría que é unha ruela, un acceso, unha servidume», afirma o párroco da igrexa de Santiago Manuel Castiñeira . O que é seguro é que se trata dunha rúa pantasma porque non aparece nos rueiros, nin nos oficiais nin nos outros, a pesar de que na parede figura o seu fermoso nome, A Reixa Dourada. Tamén se pode afirmar que é a máis pequena da cidade e posiblemente de España. Con Europa non me arrisco. «Levo 25 anos aquí e sempre houbo esta placa», lembra o sacerdote que abre en contadas ocasións o portalón do xardín do templo (que, por certo, non ten nada de dourado) que dá acceso á citada rúa. No único portal hai un telefonillo con dous pulsadores. Un corresponde á asociación de amigos de España e Italia e a outra á vivenda do presidente do citado colectivo, que sostén que esta vía de 4 pasos de longo é merecedora de saír no Guinness. O baixo ocúpao o café Consulado, ao que nalgunha páxina de lecer da internet chegan a situar nA Reixa Dourada. ?n as cartas que reciben os donos do establecemento hostaleiro ou os italianos da vivenda pon praza da Constitución, pero desde hai anos non chega por correo ningún sobre no que se indique o verdadeiro nome da rúa. «Antes viñan algunhas a nome dun señor que agora xa non debe vivir aquí. Lembro a primeira que recibín que só puña A Reixa Dourada, 15001 A Coruña», comenta María, a afable carteira da zona que é oriúnda de Viana do Bolo. Con aquela carta volveu á delegación e o seu xefe, un coruñés moi informado, aclaroulle o lugar exacto onde atopar a ditosa reixa. Por certo, di a traballadora de Correos que hai pouco aínda entregou unha carta que indicaba no sobre praza da Fariña en lugar de Azcárraga. Aí teñen a María, na rúa máis pequena e esquecida da Coruña. Un pequeno secreto da Cidade Vella. «Non hai referencia documental sobre esta ruela», afirma o párroco de Santiago. O último cartuch ou Cando un equipo chega aos últimos minutos do partido cun resultado desfavorable e o árbitro pita unha falta ao seu favor ao bordo da área contraria, o comentarista adoita dicir que é o último cartucho. O certo é que, despois, adoita haber outros. Pero do que lles falo nada ten que ver co deporte e é, en efecto, o último. Aí teñen ao produtor cinematográfico Ignacio Benedetti co último cartucho de Kodachrome para Súpers 8. «Kodak pecha o 1 de agosto a única planta de revelado que lle quedaba no mundo, en concreto na localidade suíza de Lausanne», explica este entusiasta do cine que lembra que foi en 1935 cando a coñecida multinacional, que dirixe o galego Antonio Pérez , empezou a comercializar este sistema de cine en cor. Deixou de fabricalo e desentendeuse do revelado, pero Kodak seguirá distribuíndo toda a gama profesional de Súpers 8 así que, «para revelar as películas haberá que acudir a laboratorios independentes», explica Benedetti. Cartón con regal ou José Luis Salgado Robles levou 180 euros do sorteo que desde o Concello de Abegondo celebrouse entre os 685 boletos entregados desde o pasado 1 de marzo ás persoas que deixaban obxectos no punto limpo do municipio. Obtívoo ao depositar cartón, aínda que tiña tamén rifas por outros materiais. O alcalde, Juan Rocha Carro, entregoulle onte o premio á muller de afortunado, María Inés Míguez, no salón de plenos. Salgado Robles é veciño de Beade e, como lembraba onte a concelleira Gemma Salgado Pérez, «este ano vos cartos quedan en Abegondo, porque ou ano pasado gañara este premio un que era de Betanzos».