Jorge Novoa, cirurxián estético: «Tras o aumento de mamas pódese retomar a rutina normal nunha semana aproximadamente»

Os procedementos mamarios son os máis demandados no ámbito da cirurxía estética en España. Aumento, elevación, simetría ou redución son resultados que poden conseguirse con intervencións cada vez máis modernas que permiten unha recuperación rápida para retomar a vida laboral e social en cuestión de días. Na Clínica Novoa, centro especializado con establecementos en Santiago de Compostela, Vigo e A Coruña, estes procedementos realízanse con atención personalizada enfocada nas características e necesidades de cada paciente. O doutor Jorge Novoa, experto nestas cirurxías, explica todo o que se pode lograr a través delas.

—Cales son os procedementos máis demandados en cirurxía de mama?

—Os perfís e as demandas adoitan ser as mesmas, aumento mamario para as mozas máis mozos, mastopexia ou elevación naquelas que xa teñen máis idade e reducións naquelas que teñen mamas moi grandes que lles traen problemas e empeoran a súa calidade de vida.

—Como se decide o tamaño ideal de prótese?

—Depende do gusto da persoa, pero tamén das súas proporcións. Se quere unha prótese de aspecto natural, mírase o contorno do peito, do tórax e, a partir de aí, elíxese unha base en función das súas medidas. Tamén hai que ter en conta as súas condicións: se quere pouco peito ou moito.

—Como cambiaron as técnicas utilizadas nos últimos anos?

—Para o aumento de mamas, as próteses máis utilizadas son as de silicona. Vale dicir que antigamente se colocaban volumes moi grandes, mentres que agora a tendencia é máis cara á naturalidade, con próteses máis pequenas e acordes ao corpo. Búscase non unha mama grande, senón unha mama bonita. Como novidade, saíron recentemente as próteses de poliuretano, que permiten realizar unha lixeira pexia sen necesidade de agrandar a cicatriz.

—Cales son as diferentes vías de colocación das próteses?

—Con respecto ao acceso, pódese facer a través da areola ou a través do suco mamario. A primeira ten o inconveniente de que pode afectar un pouquiño a sensibilidade, pero non se ve a cicatriz ao pór un bikini. Despois, pódese colocar por amais do músculo, por baixo do músculo ou por baixo da fascia. Polo xeral, colocámolo por baixo do músculo, que é o que máis doe, pero é a forma que mellor resultado ten no futuro. Debaixo do músculo, a prótese vai estar máis protexida, a persoa vai notar menos e vai ter un sostén que non a deixará caer. Pero, por amais do músculo, o posoperatorio non doe. Pódeste operar e aos dous días facer vida normal, aínda que o único que che suxeita a prótese é o suco mamario e a futuro pode caer cara abaixo un pouco.

—Como é a recuperación tras unha cirurxía mamaria?

—Pode haber dor durante uns días. A persoa ten que estar uns cinco días sen mover os brazos e cunha vida de repouso activo, na que poderá facer practicamente todo, salvo conducir ou facer movementos cos brazos. Os brazos deben estar en repouso, pero pódese camiñar, ir comer ou acudir a calquera sitio. Logo, nós temos un programa posoperatorio protocolarizado e personalizado que axuda a conseguir un resultado óptimo. A persoa simplemente ten que lavar a pel con auga e xabón na ducha, de xeito normal.

—E despois deses primeiros días?

—Pódese volver á rutina normal en máis ou menos unha semana a dez días. Conducir máis ou menos aos 20 días.

—Canto tempo debe pasar ata que se ve o resultado final da cirurxía?

—Nun aumento mamario, a mama pode quedar un pouco máis dura e iso fai que se tarde incluso un ano en verse os resultados finais. A partir de aí, co tempo vólvense máis naturais, cunha textura branda.

—Como se realiza a mastopexia ou elevación?

—Primeiro, hai que saber que esta é unha intervención con cicatrices. Pero ás veces, cando unha persoa ten o peito moi caído, vai importar máis levantalo e menos a cicatriz, porque o resultado é moitísimo mellor. Logramos colocar a mama no seu sitio e a mamila no seu sitio, o que resulta moito máis estético. Por regra xeral, son mamas que non teñen volume e moitas veces colócase unha prótese e sóbese a mamila ao seu sitio.

—En que casos se realiza unha redución de mamas?

—Cando hai un volume tan grande que xa chega a ocasionar molestias, cando pesa, e iso condiciona á hora de realizar tarefas cotiás como practicar determinados deportes ou comprar roupa. Ademais, causa dores de costas ou provoca medos psicolóxicos de que a xente se lle quede mirando. Nese sentido, é unha operación moi agradecida polas pacientes, porque lles cambia moitísimo a vida cotiá.

—Hai casos nos que non se poida realizar unha cirurxía mamaria?

—Realmente, hai moi poucos. Existen enfermidades autoinmunes ou patoloxías relacionadas con certos antíxenos que impiden colocar próteses de silicona, pero neses casos si que se poderían utilizar as próteses de poliuretano, co cal, é difícil que non se poida realizar. Se unha persoa ten enfermidades graves, tivo un infarto de miocardio ou patoloxías que requiran tratamentos avanzados, hai que ver o caso. En cirurxía estética debe primar o criterio médico. Se unha persoa ten un risco, en determinados casos, dise que non. De todos os xeitos, a día de hoxe estes procedementos son moi seguros.

—Cales son algúns mitos falsos que cree a xente sobre as próteses de mama?

—Que non se pode voar en avións se se ten próteses. Os avións están presurizados, co cal se rompe a presurización, antes vai haber problemas no corazón que nunha prótese de mama. Eu vin o caso contrario, de submarinistas profesionais que non están presurizadas e levan próteses de mama, e non teñen problemas de ningún tipo, polo que lle diría á xente que non teña medo neste sentido.

—As próteses de mama poden afectar á lactación?

—O tema da lactación é un tema moi particular, depende moito de como fose o parto, da relación do neno coa nai e de varios outros factores. Eu teño moitísimas mozas que se van a operar e deron os peitos sen problemas de ningún tipo.