Contigo pan e (sopa de) cebola
Este clásico do recetario francés leva anos quentando a ricos e pobres, e é popular por ser o prato preferido dos parisienses para acabar unha noite de esmorga
Eliximos a frase do refraneiro español para titular esta elaboración da típica sopa de cebola francesa, xa que pasou de ser un prato humilde, a estar presente nas mesas palaciegas e da alta burguesía, grazas a Estalisnao Leczinski, rei de Polonia e sogro de Luis XV. O refrán refírese a que o amor prevalece sobre a riqueza e a pobreza nunha parella; o mesmo que a sopa de cebola, que quentou a ricos e pobres durante boa parte da historia. Como escribiu Alejandro Dumas, «Era unha sopa moi querida dos cazadores, xente de mala vida e venerada polos borrachos». En 1826 Francia decreta que todos os domingos se coma sopa de cebola. Seguramente de aí vén o costume parisiense de acabar as esmorgas nocturnas con esta reconstituyente preparación. E máis aínda cando se alonga a noite do sábado.
- 2 cebolas grandes
- 50 gramos de manteiga
- 1 cucharada sopera de fariña
- 1 vaso pequeno de viño branco
- 1 litro de caldo de carne
- 12 rebanadas de pan de baguette
- 100 gramos de queixo gruyère rallado
Comezamos derretendo a manteiga nunha cazuela e pochando a cebola cortada en juliana moi fina durante 20-30 minutos. O lume debe estar suave para que non se chegue a pochar.
Transcorrido este tempo aumentamos o lume e botamos a cucharada de fariña para conseguir unha roux, é dicir que se toste sen chegar a queimar. Inmediatamente engadiremos o viño e en canto evapore un pouco, o caldo de carne.
Deixámolo ferver a lume suave durante uns 20 minutos.
Para a presentación, enchemos un cuenco apto para hornear sobre o que depositamos tres rebanadas de pan tostado previamente e un pouco de queixo. Gratinamos ata que o queixo comece a dourarse.
Comentarios