As lesbianas galegas dan a cara: «Estamos aquí para que nos vexan, o que non se ve non existe»

YES

COMBOYES

Con nomes e apelidos, un grupo de mulleres galegas que triunfan en distintas profesións e son referentes dan un paso á fronte para celebrar o 26 o Día da Visibilidade Lésbica e apoiar ás máis novas

26 abr 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Necesitan mostrarse, que as vexamos ben para que reparemos nelas e entendamos dunha vez que as mulleres lesbianas foxen dos estigmas, que non responden a uns prototipos físicos nin tampouco a un determinado perfil profesional. Hai mulleres que aman a outras mulleres en todos os ámbitos, algunhas son deportistas, outras empresarias, outras artesás, outras conducen tractores e moitas outras fan viño. Unhas teñen o pelo curto e outras longo, unhas maquíllanse e outras non, e unhas queren ser nais e outras non. Son mulleres como tantas, pero aínda necesitan que as observemos con detemento para romper as barreiras que non as fan totalmente libres. Polas xeracións que veñen e polas mozas máis novas, un grupo de mulleres galegas fixeron unha exposición fotográfica que leva por título A Rede Visible para mostrarse no seu conxunto e dar a cara. Entre elas, ademais de lesbianas, hai tamén bisexuais e trans, nunha intención clara de abrir o foco a todo o colectivo no que se integran.

Sandra López, presidenta de Lles Coruña, recoñece que aínda hai redutos nos que seguen existindo os armarios. «O mundo rural está moi armarizado, por iso é necesario que a xente nova nos vexa. Porque hai aldeas e pobos nos que se cadra non hai ninguén como elas». Refírese Sandra á necesidade de comprobar que as mulleres lesbianas enchen todos os espazos, que traballan e que teñen profesións recoñecidas, que gozan do éxito no mundo dos negocios ou a empresa, na política ou no deporte. Alí onde hai mulleres haberá lesbianas, por iso, expón Sandra López, é necesario visibilizarse: «O que non se ve non existe». O medo ao rexeitamento da propia familia e a discriminación seguen sendo os maiores medos de quen aínda sofren rexeitamento cando se bican en público ou se collen da man das súas parellas.

 

Begoña, Lourido; Carola Prego; Sandra López, María Setién, Susana Milnes y Lucía Trenor, junta directiva de la asociación Les Coruña
Begoña, Lourido; Carola Prego; Sandra López, María Setién, Susana Milnes e Lucía Trenor, xunta directiva da asociación Lles Coruña (c)Susana Milnes

Cóntao tamén Marta Fernández, licenciada en Dereito e Administración e Dirección de Empresa e fundadora de Lesworking , que agora está casada e ten unha filla: «A propia palabra lesbiana ten unha carga. A min hai persoas que non saben como nomearme porque non saben se é un insulto ou unha expresión que poden dicir». «Por iso -continúa- é fundamental que todos, pero sobre todo as mulleres novas, vexan que nos vai ben na vida, cos nosos problemas, como calquera persoa, pero tamén coas nosas alegrías». «E son moi importantes os referentes, eu non tiña ningún porque non era habitual ver a parellas de mozas na familia ou no traballo, e sen ese compás, pode pasarlles como a min, que ata os 30 anos non dei o paso», confesa Marta para que entendamos a importancia deste xesto. «Eu non tiña a ninguén que me dixese: ‘A min gústanme as mozas' e ao non contar con ese apoio -indica-, non me recoñecía e mesmo intentaba que me gustasen os homes porque non quería ser a rara. Pero a cousa non funciona así. Non é que che volvas lesbiana, o es, pero a túa contorna, a túa cultura e a túa formación oriéntanche nun só camiño. Así que para que ninguén se descarte nunca estamos aquí, para esas mulleres novas e para as que veñan detrás, hoxe é necesario facernos visibles».

XÁCIA CEIVE, Escritora:

«As lésbicas trans somos algunhas dás máis invisibles. Quero que a próxima xeración entenda que non tense que esconder»

(c)Susana Milnes

 LUCÍA TRENOR, secretaria xeral dá Federación de Servizos de CC.OO:

«Dar visibilidade axuda a outras moitas mulleres a dar o paso a ter unha vida máis feliz e coherente»

(c)Susana Milnes

MARÍA FALCÓN E CRISTINA YAGÜE, viticultoras:

«As mulleres lesbianas tamén facemos viño e reivindicámonos para axudar ás novas»

(c)Susana Milnes

CRISTY TOJO VELASCO, medalla de ouro de España e Europa de Parakárate: 

«Mentres amar siga sendo ilegal en moitos países, mentres haxa penas de morte por querer a unha muller, mentres siga habendo xente no armario, mentres siga habendo agresións e mentres se siga chamando ‘amiga' á túa parella ou teñas medo de dicir a túa orientación en ambientes laborables, seguiremos visibilizándonos e loitando polos nosos dereitos con máis orgullo que nunca»

(c)Susana Milnes

MARTA ÁLVAREZ QUINTERO, granxeira, leiteira, rexenta Granxa Maruxa:

«É unha alegría e un orgullo esta iniciativa. As lesbianas que viven no campo necesitan referentes»

(c)Susana Milnes

MARTA FERNÁNDEZ, licenciada en Dereito e Administración de Empresas e Fundadora de LesWorking

«Temos dereito a ser nós mesmas, aínda custa moito que as mulleres nos mostremos sen soltar a man da nosa noiva na rúa»

(c)Susana Milnes

ELENA FERRO, zoqueira, premio nacional de Artesanía:

«Non importa a quen amemos, ou que importa é que nos respectemos»

(c)Susana Milnes

ARTEMISA SEMEDO, poeta, colectivo Afrogalegas:

«Non hai feminismo sen antirracismo. Esta frase representa o que me toca vivir no día a día»

(c)Susana Milnes

PATRICIA LÓPEZ-CARCEDO, voluntaria de Protección Civil:

«Quero reivindicar a igualdade das persoas trans»

(c)Susana Milnes

ANDREA NUNES, poeta e profesora na Universidade Ca'Foscari en Venecia

«Non todes preferimos ou paxaro na man, a outres dános polo cento voando»

(c)Susana Milnes

ROCÍO FRAGA, exconcejala de Igualdade na Coruña, bisexual:

«As mulleres que temos unha sexualidade liberada temos que dar un paso á fronte»

(c)Susana Milnes