Giacinto Farina, rider: «Se estás a tempo completo sacas 1.400 euros limpos»

YES

ANGEL MANSO

Se a comida a domicilio experimenta un bum, os riders con ela: son unha das profesións do momento. Falamos cun deles, que nos explica os detalles do traballo e das polémicas

09 novs 2020 . Actualizado ás 09:17 h.

Ser rider está de moda, non nos imos a enganar. Cos tempos que corren, a comida a domicilio soa todo o máis seguro e é un dos poucos caprichos que nos podemos seguir permitindo. «Ao principio da pandemia foi un bajón, porque practicamente con todos os que traballabamos pecharon, só había 8 ou 10 restaurantes activos e para a cantidade de repartidores que eramos, era insuficiente. Logo cando empezaron a reabrir os negocios, si que notamos máis auxe, porque a xente colleu medo a saír á rúa, a sentarse nun restaurante... Agora mesmo moitos se centraron só na repartición a domicilio, de feito, sumáronse varios novos, eu creo que por medo a un novo peche». Quen fala é Giacinto Farina (Caracas, 1980), un venezolano que leva catro anos afincado en España e que coñece a profesión de corrida. Conta que cando chegou ao país custoulle moito atopar traballo e que precisamente esta empresa de repartición a domicilio, Deliveroo, púxollo moi doado. «A xente dicíame que estaba tolo porque me tiña que facer autónomo, e iso é como un sacrilegio aquí en España, pero eu non lle vin ningún problema, se vou ter un traballo, sen dúbida ningún», explica. Durante dous anos foi a súa principal fonte de ingresos, e confesa que non tiña ningunha queixa. «A min quedaban limpos ao mes uns 1.300-1.400 euros, despois de pagar autónomos. A miña esposa tamén traballa a tempo partido, e entre os dous non nos podemos queixar, dábanos para cubrir os nosos gastos e para estar un pouco folgados», sinala.

Sorprende cando di que non o considera un traballo moi sacrificado, porque, polo menos nesta empresa, poden conectarse cando queiran ao ser autónomos. Pero non só iso, é que cando estean dispoñibles para currar, non teñen nin que avisar con antelación, basta con coller a moto, saír e conectarse á aplicación de repartición. E o mesmo cando se queiran desconectar. Poden estar dous ou tres horas (ou as que queiran) en activo e se despois querer ir a casa, facelo sen problema. Ao principio, Giacinto traballaba unhas 40 horas semanais, máis ou menos de 13 a 16 horas e de 21 a 00.00 da noite, «que é onde está o gran volume de pedidos», e algunha hora solta que ía rabuñando. Advirte que o que traballa nisto, sabe que as fins de semana é cando se fai diñeiro. Gáñase máis? «Gáñase o mesmo por pedido -que se estima pola distancia do local e a dirección de entrega-, pero hai moitos máis pedidos. Unha boa noite de venres ou sábado, se estás de 20 horas a 00.00 horas, podes facer vinte pedidos tranquilamente. A unha media de catro euros o pedido, supón uns 80 euros en catro horas».

COMO AGUILILLAS Ao VOLANTE

Recoñece que algo de mala fama sobrevóalles, sobre todo pola súa temeraria forma de conducir, pero que «non debería ser así». «Hai quen o colle e tarda 15-20 minutos porque vas tranquilamente, e quen en cinco minutos o entrega para que caia outro -explica-. Pero non hai ningunha presión por entregar nun tempo, estás geolocalizado en todo momento, ven onde che tes que dirixir, e se sáesche do percorrido, detéctano e aí si que che poden dar un jalón de orellas».

Giacinto non considera que ser repartidor ou rider sexa unha profesión de alto risco, «todo ten o seu perigo, -di-. É verdade que na moto sempre estás máis propenso a que che pase algo porque o paragolpes es ti, pero uno ten que sortear iso no día a día, sexas o que sexas. Sempre hai perigo».

É difícil arrincarlle algunha desvantaxe deste traballo, que agora el realiza a tempo parcial porque atopou outro que é o seu principal sustento, con todo, non quixo deixalo e veo como un complemento adicional para ir máis folgado economicamente, a condición de que poida compaxinar coa familia. El di que non adoita ter problema, «obviamente non é o traballo de oficina de 8 a 15 horas e fins de semana libres, máis ben todo o contrario, pero como é tan flexible sempre tes tempo para dedicarlle aos teus», indica.

É consciente de que ultimamente apareceron nos titulares dos xornais arrastrados pola polémica de se son ou non autónomos, aínda que el o ten moi claro. «Non lle vexo o porqué da polémica, estou nunha app na que me conecto e desconecto cando quero, por que non son autónomo se non estou obrigado a traballar a unha hora precisa? Isto na miña empresa, haberá outras, pero non se pode xeneralizar», explica. El tamén se apunta á comida a domicilio cando non lle toca traballar e, por suposto, deixa propina: «Doulles porque sei do que imos». E engade: «Propínalas non baixaron aínda que coas aplicacións de repartición non manexemos diñeiro, sempre está o cliente que che dá un euro cando chegas a casa. Eu levábame 70 euros mensuais en propinas. Agora no inverno a xente é moi xenerosa, cando che ven todo mollado abrándaselles o corazón».