Hai dous meses Fran pesaba case 100 quilos, pero a corentena hao posto na circunstancia de aprender a comer saudable: «Foi fundamental a calma, ter tempo para facer a compra, porque eu xamais me puxo a cociñar»
23 may 2020 . Actualizado ás 19:30 h.Di o refrán que non hai mal que por ben non veña e a Fran Pérez o confinamento halle sentado de marabilla. O 11 de marzo pesaba case cen quilos, a súa báscula marcaba 99,400, así que decidiu pórlle remedio e acudir a unha nutricionista. Pero só tres días despois, este galego de metro oitenta e catro viuse como todos recluído en casa. E aí empezou un amor cara á cociña que lle deu buenísimos resultados, grazas, por suposto, á axuda inestimable que lle deu o equipo de Hipersalud, que o seguía semanalmente por teléfono.
O éxito de Fran baseouse fundamentalmente en «aprender a comer saudable». «Eu empecei a engordar sobre todo porque por traballo me vin obrigado a comer fose moitos días e iso alteroume a dinámica que levaba», explica Fran, que, con todo, asegura que facer dieta a el non lle custou nada. «Fixen algunhas noutras ocasións, porque desde neno teño tendencia a engordar, e fai uns cinco anos púxenme en forma, estiven un tempo equilibrado, pero o ano pasado por estas datas pesaba 108 quilos». A Fran xa lle roldaba o runrún da alimentación, e non foi ata marzo deste ano cando deu o paso de tomarllo en serio. Nese momento, e en plena corentena, comezou un reto que el conseguiu cumprir sen esforzo. E recalca ese «pouco esforzo» en cada frase. «Para min foi case como un xogo, empecei a atoparlle o gusto a facer a compra, a cociñar, algo que non fago habitualmente e as circunstancias hanme ir levando a adelgazar sen moitas limitacións na alimentación, só coidándome».
El está casado e ten unha nena, pero cando comezou o estado de alarma decidiu confinarse coa súa nai, que é dependente, e a súa familia marchouse a casa dos seus sogros. Esa situación levouno a ter que pórse o delantal e foi aí cando descubriu un mundo de sabores. «Fíxache que de rebote ata a miña nai baixou catro quilos, porque a ela tamén lle facía a comida e favoreceulle esa boa alimentación durante estes dous meses», apunta Fran. El, a pesar de non facer deporte na corentena, «excepto subir e baixar as escaleiras ata o quinto piso», mantívose na liña de baixar de peso desde a primeira semana. «Ao principio adelgacei bastante e iso motivoume, na primeira semana soltei tres quilos, e a partir de aí ata a cuarta fun baixando ben. Logo xa me freei, e agora estou no medio quilo semanal, máis ou menos».
O seu cambio físico el relaciónao directamente co confinamento. «Ter tempo e estar en calma veume moi ben, iso permitiume coidarme, pensar ben a lista da compra, porque no día a día vas a mil e queiras que non rematas tirando de precocinados».
DOS BOCADILLOS A Las CREMAS
Fran recoñece que era dos de bocadillo de fiambre para cear, e agora todas esas calorías foron substituídas basicamente por cremas de verduras. «As ceas cambiaron de xeito radical, incorporei unha froita a media mañá e outra a media tarde e ao mediodía comín en abundancia, tanto pescados como carnes, algunha pataca e algo de arroz, e coidei moitísimo o almorzo». A esa primeira comida el dálle moita importancia. «Eu antes podía tomarme varios cafés, tres ou catro, pero agora, aínda que sexa, madrugo para almorzar con calma: fágome as miñas torradas, ás veces con marmelada baixa en calorías, corto a miña froita, e só bebo un café».
Cun almorzo ben feito arrinca un día no que apenas volve tocar o pan e no que as verduras, as froitas e as proteínas mandan. «En todo o confinamento me tomei dúas cervexas, porque a min o que me perdía antes era o picoteo: o pinchito, as olivas, as patatitas. A miña filla apostou que non aguantaría nin unha semana sen tomar unha cervexa, e ao final estiven tres sen probala», confesa quen non se privou dalgún anaco de torta de mazá caseira e algún chourizo. E aínda que ten claro que quizais o que bota de menos é unha pizza en familia, esta transformación que aplauden tanto a súa muller como a súa filla, a el só lle trouxo cousas boas: «Síntome áxil, con forza e agora que empecei xa a facer deporte moito máis. Iso si, a roupa non me serve, cáenme todos os pantalóns».
Fran pesa neste momento 86 quilos e cun menos se dá por satisfeito, porque entende que en canto retome a vida «normal» se desajustará algo.
Por se hai dúbidas, a súa nutricionista seguiu de preto os seus bos pasos e o ha ir acompañado para facer os cambios pertinentes na alimentación. «Empecei bebendo dous litros de auga e agora un, pero tomo o meu batido a media tarde de zume de laranxa e mazá», conclúe para recomendar unha receita: «Cambiei a tortilla de patacas pola de repolo, eu o pocho un pouco antes e está buenísima». Todo sexa por unha boa dieta.