Confésase moi perfeccionista e apunta que ser enfermeira podería ser o seu plan b, unha profesión que non descarta. Estes días preséntanos o seu novo «single», un tema con aires latinos
17 may 2020 . Actualizado ás 11:46 h.Ana Guerra (Tenerife, 1994) con tan só 26 anos,conta xa con nove discos de platino e case un millón de seguidores en redes sociais. Sen présa, pero sen pausa, Ana War, como a coñecen os seus fans, preséntanos, en pleno confinamento, o single Tarde ou cedo. Ilusións? «Cantar con Juan Luis Guerra, fascíname», asegura.
-Regresas cun tema moi positivo. Xusto o que necesitamos nestes momentos tan difíciles.
- Pois si. E foi un pouco de casualidade, porque o tema está comigo desde hai moito tempo. Apetecíame lanzar unha mensaxe divertida, dinámico, con sons frescos como os ten esta canción. A letra di: «Tarde ou cedo chegará a túa vida», no sentido de que todo isto pasará. Sen querelo, lancei unha mensaxe optimista fronte a esta situación tan cruel.
-E a ti, por que che deu estes días?
-Eu estou a facer deporte, agora xa non teño escusa. Os días que me apetece máis bailar e cantar, apúntome a clases de zumba en directo e outros días adestro os diferentes grupos musculares para estar en forma. Tamén, deume por facer punto, porque me relaxa moito. E mesmo me atrevín a pórme o delantal algún día e lanceime a preparar un pescadito ao forno con patacas panadeiras. E quedou moi rico.
-Seguindo o título do novo single Es máis de tarde ou de mañá?
-Son de tarde noite para todo. Gústame durmirme de madrugada e levantarme tarde. Son de noite como os bufos. O de madrugar non vai comigo.
-Cada tarde ás oito, temos unha cita nos balcóns. Arrincáchesche a interpretar algún tema aos teus veciños?
-Por suposto. Todos os días saio a aplaudir e paso lista por se falta alguén. ¡Jajaja! Non me expuxen cantar no balcón aos meus veciños, porque me dá moita vergoña, non me atrevo. O meu sitio é o escenario.
-Cando vaiamos aos poucos recuperando esa chamada nova normalidade, que é o primeiro que che apetece facer?
-Estou a desexar viaxar a Tenerife para reunirme con toda a miña xente e compartir unha rica comida para celebrar que estamos todos ben. Xa queda menos.
-Moitos dos concertos que tiñas xa pechados canceláronse.
-Pois si. Veñen meses complicados para todos e os artistas tamén imos sufrir as difíciles consecuencias que está provocando esta crise sanitaria. Intento ir ao día, non pensar en plans de futuro, para non angustiarme, ademais non dependen de min. Teño claro, que se me poñen un concerto en agosto, alí estarei, para dalo todo sobre o escenario. Pero as prioridades van cambiar. As familias preferirán pagar os gastos imprescindibles como a hipoteca e facer a compra, antes que comprar entradas para irse de concerto.
-Que che vén á cabeza se che menciono «Operación Triunfo»?
-¡Uf! Ás veces teño a sensación de que foi un soño, coma se non pasase e noutros momentos, paréceme que foi onte. Gardo recordos súper positivos do programa, ademais aprendín moito e deume a oportunidade de demostrar o meu talento ao público. Síntome moi agradecida.
-Algunha ilusión profesional?
-Si. Gustaríame cantar con Juan Luis Guerra, é un gran artista e sempre seguín a pista dos seus traballos. Sería incrible compartir escenario con el.
-Esta crise fixo que che reformules algúns aspectos da túa vida? Novas facetas persoais?
-Estes días, creo que moitos estamos a reflexionar acerca de como dun momento para outro pode cambiar a túa vida e póla do revés. Por iso, e tendo moi presente o gran labor que están realizando os sanitarios para combater a epidemia e coidar de nós, entráronme moitas ganas de facer a carreira de enfermería. Sempre foi o meu outra gran vocación, porque o meu pai é enfermeiro e vivín o amor polo oficio desde pequena en casa. Ser enfermeira podería ser o meu plan b, gústame coidar dos demais.
-Estudaches oito anos frauta travesera. Por que?
-En principio ía para chelista, pero cando escoitei ao profesor de frauta tocar a canción de Chiuahua , emocioneime. E así foi como acabei estudando oito anos de frauta travesera. No conservatorio tamén estudei canto.
-Cóntanos un trazo do teu carácter.
¡Uy! Son moi perfeccionista e esixente comigo e cos demais. Gústame darme ao cento por cento en cada cousa que fago e necesito que os demais se comprometan e involúcrense ao máximo.