A chorbi axenda bota fume. Si, ese amor de hai tempo volve con forza. Bótache de menos, quere saber se estás ben ou che pide perdón. O coronavirus provocou a tormenta perfecta para saldar débedas co pasado e ten unha explicación psicolóxica

SUSANA ACOSTA

Volviches a ter noticias do teu ex? Si, non es o único ao que lle sucedeu. Quere saber como estás, que foi da túa vida ou vai un paso máis aló e recoñece que se equivocou no pasado, que aínda che bota de menos e agradéceche os bos momentos vividos. É o regreso dos ex en tempos de confinamento. Algo que se converteu en máis común do que parece e que ten unha explicación psicolóxica. A chorbi axenda está que bota fume nas últimas semanas. E é que o covid-19 tamén puxo en marcha a maquinaria para saldar contas pendentes e de retomar aquilo que pensamos que nunca debeu romper.

«Habería que ver os casos particulares, pero estamos nun momento de exaltación dos sentimentos. A algunhas persoas esta situación halles dado ese pequeno empuxón que necesitaban para dirixirse a alguén cando xa o levaban pensando tempo», explica a psicóloga Alejandra Dotor, que apunta ao feito de que esta crise sanitaria está a provocar que a xente se dea conta «do efémero que é a vida e de como poden cambiar as cousas dun mes para outro»: «Quen nos ía dicir cando brindamos polo 2020 con todos os nosos bos propósitos que nos ía ocorrer isto a nivel mundial? Creo que si queda esa reflexión e que hai un cambio de valores, aprécianse outras cousas. Iso de bótoche de menos, sinto algo por ti e vou aproveitar agora para dicircho ou para chamarche. Pero ten que haber un antes previo. Non só polo feito de atoparme confinado porque se non, efectivamente, é froito dun arrebato e dun momento de tensión e de incerteza».

A ocasión é propicia para este tipo de achegamentos porque hai unha intención clara de querer saldar débedas pendentes: «Unha das cousas que di moito a xente maior é que prefiren arrepentirse do que fixeron que do que non. Por iso agora é o momento idóneo. Se levas tempo querendo saber desta persoa, pero non sabías como retomar o contacto, esta situación dá pé para facelo». Aínda que tamén hai que lembrar que a nosa memoria é selectiva e tende a quedar só co bo: «Máis dunha paciente díxome en terapia que se algunha vez fraquea, que lle lembre por que deixou á que era entón a súa parella».

SITUACIÓN EXCEPCIONAL

Na mesma liña pronúnciase a sexóloga e psicóloga Aránzazu García, que opina que neste fenómeno inflúen dous factores. Por unha banda, o tempo libre e logo a situación tan excepcional que estamos a vivir. Por este motivo entende que haberá persoas ás que lles entre «certa nostalxia» sobre calquera tempo pasado vivido foi mellor, pero tamén apunta cara a un cambio de perspectiva: «O feito de que se morreron moitas persoas e que aínda sigan morrendo fainos ver a vida con outros ollos. É un recapitular en positivo: ‘Bo, pois se cadra con isto me equivoquei, debía ter actuado mellor... '. O saber que calquera persoa se pode morrer fainos ver a vida con máis realismo e querer deixar resolta calquera cousa que se quedou no tinteiro. É un momento claramente propicio para aproveitar a chamar e pedir desculpas».

Precisamente Aránzazu García coñece dous casos que recibiron chamadas das súas exparellas: «Nunha das chamadas era claramente para pedir desculpas, as outras simplemente foron para interesarse pola outra persoa e dar as grazas: ‘Oe, que ben che portaches e que bos recordos teño, como estás e que tal che ha ir na vida?».

Pero, e se nin sequera tiveches a oportunidade de converterche en ex e queres declararche ao teu amor secreto? Pois este tamén é o momento perfecto para facelo.

«Iso paréceme marabilloso. No fondo, non estamos no Titanic e estase afundindo, pero si que a incerteza e o medo fainos darnos a todos conta de que non somos invencibles e que moitas veces vivimos o día a día pensando que non nos vai pasar nada, cando en realidade si nos pode pasar. Non se trata de obsesionarse coa morte. Pero si deberiamos ser máis conscientes de que un día máis é un día menos e non só no confinamento e na superación desta crise, senón tamén na vida. Isto é algo que se debería aplicar sempre. Deberiamos aprender esta lección e gozar», explica Dotor.

Pero non só os ex son os únicos que levantaron o teléfono. Tamén aqueles amigos que hai tempo que perdemos o contacto hanse interesado por nós. É normal: «Ao longo da vida imos coñecendo a moitas persoas e é imposible manter o contacto con todos. Nesta situación na que todos estamos a pensar no importante que é a vida, e que a xente ten moito máis tempo libre, é moi doado recibir unha chamada de alguén que hai tempo co que non falas para preguntar que tal está todo. Paréceme moi positivo iso», aclara García, mentres Dotor apunta tamén que é necesario «controlar ese buenrollismo»: «Xente coa que non ías tomarche unha cana con eles, agora dinche que a ver se despois disto xuntádesvos. Pero se non nos reuniamos antes, agora por que?».