Rubén Sánchez, portavoz de Facua: «O maior abuso que vin foi cobrar máis de 1.000 euros por unha chamada de 0 segundos»

Desde Sevilla loita polos dereitos dos consumidores de toda España. Rubén Sánchez (1974), portavoz de Facua, apunta, como era de agardar, que o sector das telecomunicacións está no centro da diana das reclamacións. El non adoita pór moitas a nivel particular, pero anima a pólas sempre que proceda. Aínda que, advirte, adoitan abusar cando o consumidor vai pola súa conta.

 -En que sector ponse máis reclamacións?

-Xeralmente no das telecomunicacións, salvo que se produza unha fraude masiva que provoque un cambio ou que se dea unha sentenza, por exemplo, coa cláusula adoito, que todo se centrou na banca. Pero cando non hai nada extraordinario, as telecomunicacións.

-Pola mesma causa?

-O máis habitual é que se denuncien problemas para darche de baixa; que queiran cobrar unha penalización por darche de baixa cando non hai un contrato que deixe claro unha permanencia asociada a un desconto que se devolvería parcial ou totalmente pola baixa anticipada; penalización por cancelar unha alta, que xeralmente é ilegal; o cobro de servizos non solicitados. E ademais, deficiencias de calidade, unha fibra de «x» megas que logo non son.

 -Correspóndese con que sexa o sector que máis abusa do cliente?

-É o sector onde máis se denuncia. Onde máis se abusa pode ser no dos produtos milagrosos, porque aí todo é fraude, pero non hai moitas reclamacións a curandeiros, porque non incumpren a lei. Que pasa coas telecos? Que teñen máis millóns de clientes que habitantes ten España, o seu consumidor de media ten máis dun contrato, o nivel de clientes é tan alto que forzosamente ten que acabar no alto número de reclamacións; tamén se produce unha alta porcentaxe de irregularidades porque hai moitos cambios de contratos, de empresas, moitos produtos que se poden dar de alta por erro…

-É absurdo loitar contra un xigante?

-En absoluto, nós a gran maioría das reclamacións que preparamos gañámolas sen necesidade de ir aos tribunais. O problema é que cando o consumidor vai pola súa conta non gana, non lle prestan a atención que deberían porque vai desarmado, porque non ten forza.

-Abusan de que che vas cansar porque é un proceso longo e tedioso?

-E porque che intentan trasladar a imaxe de que ti non podes facer nada contra eles; con todo, cando é unha asociación de consumidores xa é un equipo de avogados o que prepara a reclamación e mírano doutro xeito, cando ven o logotipo de Facua vano tratar distinto.

-Estamos pillados pola letra pequena?

-É que hai veces que non hai nin letra, hai moitos consumidores que non reciben nin contratos, ou que lles din que había un contrato de permanencia máis aló da prestación do servizo e a primeira vez que oen falar del é cando piden a baixa e dinlles que teñen que pagar a multa de permanencia. Isto é máis grave que que non haxa unha presentación o suficientemente clara.

-Pero non é moi sucio informar así de cuestións de relevancia?

-Ten en conta que hoxe en día a inmensa maioría de contratacións de telecomunicacións son por unha gravación de voz, e se o teleoperador diche: «Contrata vostede unha tarifa plana de voz con 20 gigas por 40 euros ao mes», daquela o contrato non pode dicir que a tarifa non é plana, senón que son só os primeiros 1.000 minutos ou que non son 20 gigas, e son 15, porque o que eu «asinei» era outra cousa.

-Cal é a reclamación máis surrealista que viches?

-Un consumidor ao que lle cobran máis de 1.000 euros por unha chamada de cero segundos, que se fixo a si mesmo durante un voo co móbil apagado. A compaña insistía en que podía ter cobertura no avión, ter o móbil aceso, que é normal que se chame a si mesmo...

-É surrealista pero é un abuso.

-É o abuso da impunidade que senten moitas grandes empresas ao ver que non hai Administracións que multen cando se cometen fraudes desta gravidade. O consumidor cando acode a Consumo ao máximo ao que aspira é a que a Administración acabe mediando para que a empresa cumpra a lei, cando o lóxico é que dixese: «A este consumidor cóbranlle algo ilicitamente e non lle queren devolver o diñeiro, a ver que infracción cometeuse para abrir un expediente sancionador á empresa».

-Consumo non pode sancionar?

-Consumo non quere sancionar habitualmente, Consumo das Administracións autónomas, que son as que teñen a competencia legal, non adoita multar, e cando multa, as cantidades son ínfimas. E as multas son secretas, non as fan públicas.

-A lei esta máis de parte das grandes empresas que do consumidor?

-Non, en absoluto. A lei está ao lado do consumidor, quen non está de parte do consumidor son as administracións de protección ao consumidor das comunidades autónomas. Ata a data o propio Ministerio de Sanidade e Consumo non destacou por grandes fitos, máis ben por ningún, en materia de protección ao consumidor.

-Por que non se fai nada na reventa de entradas?

-A reventa en España é ilegal, pero polo mesmo polo que non se fixo nada coa cláusula adoito, que é un macrofraude de miles de millóns, porque non temos administracións que cumpran coas súas obrigacións.

-Hoxe en día se un usuario non vai a unha Administración de defensa do consumidor, está vendido?

-Sería o mesmo que un traballador que ten un problema laboral e non acode a un sindicato. Talvez o poida resolver pola súa conta, pero creemos que as organizacións dedicadas á protección dos dereitos dos consumidores estamos para iso, para empoderar aos consumidores, para exercer maior capacidade de presión.

-Sempre animas a reclamar ou hai casos nos que honestamente dis: «Non vas chegar a nada, esquéceche»?

-Sempre, sempre hai que batallar polos teus dereitos, hai que empezar esixíndolle á empresa que cumpra e en caso contrario, acudir a unha organización de consumidores.

-Ti puxeches moitas?

-Por sorte non.

-Non se dá o caso ou che teñen respecto?

-Porque en determinadas empresas que sei que poden ser foco de conflito non compro ou non contrato, e nos sectores nos que sei que non vou ter máis remedio que asumir irregularidades xeneralizadas: telecomunicacións, banca, electricidade, cando teño problema, vou a Facua e resólvoo rápido.

-O da listeriosis é o caso no que máis che implicaches?

-Levo en Facua desde 1993, e un lembra o máis próximo, pero si, o caso da listeriosis ocupounos moito tempo nun mes no que non estabamos ao cento por cento en Facua, pero pola gravidade dos feitos e pola inmediatez coa que había que actuar tivemos que redobrar esforzos, dar a talla, e creo que o logramos. A nivel persoal impliqueime todo o que puiden porque cría que era unha responsabilidade de Facua salvar a xente de que caese en mans dunha intoxicación que podía ser letal, como foi. Representamos a mulleres embarazadas, aos pais dun bebé que faleceu... Verdadeiros dramas humanos.

-O proceso é moi lento, a xente loitaría máis polos seus dereitos se vise máis efectividade?

-Necesítanse políticos a cargo de as administracións de protección ao consumidor que loiten contra os abusos. Creemos que desde as comunidades e por suposto do Goberno, onde agora temos un ministro de Consumo, é necesaria unha actuación exemplar ante un mercado extraordinariamente agresivo, onde hai multitude de fraudes. Teñen que ser exemplares combaténdoos, con requirimentos ás empresas para que cesen, con accións xudiciais, como facemos desde Facua; con todo, nin as autoridades de Consumo autonómicas nin o Goberno central levaron aos tribunais ata agora a ningunha empresa por fraude aos consumidores. Pedimos ao novo Goberno que cambie a lei para que o Ministerio de Consumo teña accións sancionadoras e compártaas coas comunidades.

---

---

---