Ten 93 anos e segue cosendo. É algo que sempre lle gustou. Recíbeme no salón da súa casa ao lado da máquina Singer. Vive nun piso de alto nivel no centro da Coruña. Como adoita suceder coas persoas de certa idade intenta contar unha chea de cousas de momentos diferentes da súa vida en pouco tempo. Salta do pasado ao presente e ao revés a máis velocidade que Marty McFly. Tres dos seus fillos, Victoria , Amparo e Pablo, bótanme unha man á hora de intentar que centre o seu relato. Chámase Anastasia Pisonero, aínda que todos a coñecen como Tasina. Tivo 9 fillos e codirigió unha empresa de 500 empregados. «Ela era a encargada do persoal e das coleccións», apunta o seu fillo Pablo Lamas, que, do mesmo xeito que o seu irmán Víctor, segue vinculado ao téxtil a través das firmas Maslamas e Pisonero, cuxas pezas poden atoparse en tendas multimarca de moitísimas localidades. Nada que ver co que foi Viriato, a firma que Tasina impulsou co seu marido. Nos 70 e 80 era un imperio que fabricaban para El Corte Inglés, Galerías Preciados ou Cortefiel. Máis da metade dos jerséis de punto que vestiron millóns de españois fabricáronse en Ordes .
Seis horas na máquina
Parece incrible para unha muller da súa idade, pero dedica unhas seis horas diarias a supervisar a calidade do produto que fabrican os seus fillos. «Está implicada. A miña nai segue traballando en casa e diariamente traémoslle pezas de punto desde a fábrica de Ordes », destaca Pablo. Tasina naceu en Pontevedra, onde coñeceu a Viriato Lamas. Nunha feira en Ordes déronse conta de que a zona tiña moito potencial e decidiron montar unha tenda nun local. Foi o xerme dunha factoría especializada en xéneros de punto que deu emprego a medio milleiro de persoas. En 1993 faleceu Viriato, a empresa comprouna outro grupo e a fábrica pechou definitivamente fai un par de anos. Agora só queda a marca, que xa non pertence á familia, e os recordos de Tasina. «Ía a Londres a comprar máquinas sen ter nin idea de inglés. Con tal de dicir ao taxista á Estación Victoria despois xa me arranxaba», rememora mentres os fillos rin unha anécdota que terán escoitado mil veces. Foi un momento entrañable. Quedei en facerlle pronto outra visita para que me siga contando eses momentos que ten cosidos na súa memoria. Ter tido 9 fillos e 500 empregados non está ao alcance de calquera.
Con Duran i Lleida
Saín do domicilio de Tasina e fun comer ao Náutico da Coruña. Xusto cúmprese un ano da preboda de Marta Ortega neste lugar e ségueme sorprendendo o ben que quedou a decoración, aínda que para moita xente pase desapercibida. Comín co decano do Colexio de Procuradores, Javier Carlos Sánchez García, co que días despois coincidín no acto central do día do patrón colexial, San Ivo. O invitado especial foi Josep Antoni Duran i Lleida, ao que impuxeron a toga de honra. No seu discurso fixo referencia á situación de Cataluña e mostrou o seu respaldo á Constitución. Coma se fose unha estrela de rock, un bo número de asistentes pediron fotografarse con el. «Fan falta máis políticos como ti. Con tres ou catro co teu talento iríanos mellor...», son algunhas das frases que escoitei que lle dicían mentres os móbiles captaban o momento. Non queda xente como Duran i Lleida ou como Tasina Pisonero.