Trescentas velas son moitas, pero en YES os anos non pesan. Celebramos o triplete cos nosos mellores embaixadores. Hoxe os lectores máis fieis toman a palabra
03 dic 2019 . Actualizado ás 20:32 h.Trescentos números despois, non hai mellor xeito de celebrar o YES que darlle voz aos lectores que permanecen fieis desde o principio. Fieis ás historias humanas, ás rutas gastronómicas de fin de semana, ás tendencias e as respostas a todas esas curiosidades que nos pican a todos. Hoxe son eles quen acaparan os flashes.
Bar ou biblioteca?
Carlos e Juan Gómez Fernández, os dous irmáns que atenden cada día tras a barra do Celme Café de Vimianzo , téñeno claro: «Unha semana sen ollar o YES non é unha semana completa». Quen entra na súa cafetería atópase unhas cantas revistas e, xunto a elas, unha gran pila de exemplares deste suplemento. «Imos renovándoos, pero temos moitos para que a xente colla», di Juan, que non tarda en definirse: «Son un friki total do YES». «É un suplemento moi de actualidade, moi fresco, ameno, superdivertido e fácil de ler. Teño dobre subscrición, así que cando o sábado levo o periódico á casa e esquezo a revista, a miña muller xa a reclama», engade o hostaleiro, que confesa que o que máis lle chaman son as historias humanas: «Os temas da vida, das curiosidades que conta a xente». Por suposto, tamén varre para casa: «É coma unha guía hostaleira», comenta Carlos, e Juan está de acordo: «Interésanme as propostas de lecer, de locais e de sitios para visitar. A fotografía tamén me chama moito a atención, e os temas dan lugar a moitas conversacións no bar». El ve nela algo diferente. «É unha revista distinta, que non vai só dirixida a unha cousa ou a un tipo de público. Sempre quedas parado nalgunha páxina. Como véis, somos grandes patrocinadores», asegura. E para proba, os seus sorrisos na foto.
Todos os sábados
Desde A Mariña, Dolores Pino tamén é fiel á súa cita dos sábados co YES. Rexenta o bar Normandy, é avoa orgullosísima de tres netos e confesa que a revista YES sempre é entretida e ten un oco para os nenos. É, en palabras dela, «a sobremesa perfecta» da semana, cando chega o sábado sempre está atenta ás novidades que ofrece. YES é unha revista agradable, que lle encanta gozar con tempo: «Apártoa para ter máis tempo para lela». Un das súas reportaxes preferidas foi un dos últimos que se publicou: «Gustoume moitísimo a das mulleres traballadoras que poñen os mandilóns. Foi como volver á infancia!». «YES é unha revista moi cercana, que fai que te identifiques con ela», conclúe esta lectora da Mariña.
Fan desde o número uno
O de Luisa López con esta revista é un flechazo que dura xa 300 números. «Son superfán desde o primeiro. E podo dicir que un día me roubaron o YES. Deixáronme o xornal debaixo de casa e aí quedou, ¡pero un veciño levou a revista! Era o segundo número», lembra entre risos a nova, que confesa que o seu exemplar favorito é un no que saíu o seu propio marido tras correr a media maratón. «O que máis me gustan son as historias de cada día, por exemplo aquela familia que eran cinco xeracións de mulleres. Eu penso: 'Pero como conseguen estas historias?'», indica Luisa, que tamén se declara amante das entrevistas a personaxes da vida pública e de todo o que ten que ver co estilo de vida, a nutrición, o turismo e os plans de lecer. «Pero ao mesmo tempo, atópasche con temas profundos de vida como os nenos prematuros», apunta.
Frescura á galega
Á xornalista Inés Peleteiro o que máis lle enganchou dos trescentos números do YES é a súa «frescura» e o achegamento ao mundo das tendencias sen perder de vista o universo galego, da xente que che cruzas cada día pola rúa. Esta comunicadora experta en moda detense cada sábado coas «reportaxes curiosas» e pon en valor a formulación en páxina, «con esas fotos máis desenfadas que rompen co que se pode ver na prensa diaria». O seu amigo Borja Portals é hostaleiro e é dos que pode opinar desde os dous lados da páxina. Foi protagonista nalgunha ocasión polas súas iniciativas gastronómicas en Compostela, pero como bo empresario tamén trata de estar ao día dos proxectos doutros colegas. E xa sen a perspectiva profesional, é o primeiro en tomar nota das recomendacións para gozar da vida.
Con mascotas en Vigo
Teresa Dafonte adora aos animais e é paseadora de mascotas. A viguesa enganchouse ao YES lendo unha reportaxe sobre xente con cans. «A partir de aí deime conta de que a miúdo inclúen temas que teñen que ver con eles e gústame que se teña en conta». Na imaxe aparece con Lisa, unha border collie coa que congenia desde cachorrilla. Paseaba aos seus pais e logo tamén a ela, aínda que vive con outra familia humana. «É moi lista, así que tamén goza do YES. E como é escocesa e intelixente, enténdeo todo», chancea.
«¡Por outros 300 máis!»
Xa foi sábado trescentas veces, e aínda que ironicamente tendemos a considerar que o tempo pasa moi rápido, 300 sábados equivalen a máis de cinco anos, algo do que se deu perfecta conta Asun Losada. «Encántame o YES, é moi actual e fala de temas que lle interesan a todo o mundo», di esta ourensá, que afirma ler a revista desde os seus inicios. «O que máis me gustan son as recomendacións que me levo cando a leo. Descubro restaurantes aos que ir, lugares que visitar e, en definitiva, planazos que se poden facer sen tan sequera saír de Galicia», explica. A nova, natural de Castro Caldelas, destaca tamén o que se divirte léndoo: «Ten un ton moi próximo. É unha revista que entretén, que apetece ler e da que, aínda amais , sacas cousas chulas que facer». E remata: «¡Por outras 300 publicacións máis!». Que así sexa.