Que cidade é a mellor para saír de noite?

C. DEVESA / S. ACOSTA / P. VARELA / T. TABOADA / B. R. SOTELINO / M. GARRIDO

YES

RAMON LEIRO

E TI DE QUEN ES? Cada lugar ten o seu encanto e o seu rolo. Se es de combinado fronte ao mar, A Coruña ou Vigo son para ti, pero se prefires un bo viño na zona vella, tira para Lugo, Ourense ou Pontevedra. ¡Ímonos de marcha!

16 sep 2019 . Actualizado ás 15:08 h.

Os galegos somos festeiros, diso non hai dúbida. Se no verán o damos todo no campo dá feira, o resto do ano non quedamos atrás. Porque a festa está asegurada e calquera escusa é boa para saír, pero cal é o mellor sitio para ir de marcha? Para que poidas elixir, contámosche o que se coce en cada cidade. Ti tranquilo, que en casa non quedas. 

Empezamos o percorrido na Coruña, onde a oferta de lecer é moi variada. Para empezar, podes cear nalgún dos restaurantes de moda: o asiático Koh Lanta, o mexicano Nana Pancha ou o hawaiano Poke by art, pero se es máis de tapas debes ir á rúa da Estrela, a dos Olmos ou a da Barreira. Xa co estómago cheo, imos pola primeira copa. É o momento de ir cara á Urbana Bar, un dos preferidos dos coruñeses, pero se o prefires podes optar por desprazarche directamente á Marina . Alí atoparás algúns dos locais máis cool do momento nos que escoitar boa música mentres tomas un combinado. Se queres seguir a festa, pasadas as dúas e media da madrugada, o habitual é cruzar a rúa para ir a algún dos pubs do Porto Centro de Lecer. Hainos para todos os gustos, con música latina como o Amura ou máis alternativa como Inn club. Ademais, na planta baixa está Pelícano, onde moitos mozos acaban a noite. Con todo, se pasas a vintena, o mellor é que vaias a Moom 57. En calquera poderás bailar ata o amencer. Porque, como di a canción, Vivir na Coruña que bonito é. 

Comodidade e ambientazo

Poucas cidades son tan cómodas para saír como Pontevedra onde todos os locais están moi preto. A movida nocturna concéntrase nas empedradas rúas peonís do centro histórico, todo un luxo para a vista e o espírito. Pódese empezar ceando na praza da Verdura ou na da Leña. Hai unha gran variedade de locais para tapear. Un dos de referencia para a primeira copa é o Dr. Livingstone Supoño, pero tamén podes ir aos xa archiconocidos Fetiche, Ildivo ou Avoíña. A rúa Charino é a dos bares de copas por excelencia. Podes percorrela e entrar no que máis che apeteza. Patrimonio é outro acerto seguro nesa zona. Nas rúas que conflúen na mítica praza do Teucro e a rúa Marqués de Aranda tamén podes atopar sitios como O Marilyn, outro clásico, na rúa San Xulián. Para última hora uno dos míticos é o Banana, na praza do Teucro, pero lembra que en Pontevedra o máis importante é deixarche levar. Non che confundirás. Seguro.

En Lugo o centro histórico é por excelencia onde se inicia a movida nocturna. A zona de tapeo concéntrase na Praza do Campo Castelo e a Praza do Campo. A primeira, cunha ducia de locais, é ideal para os que opten por tomarse unhas cañas, unha tapa e irse para casa. En canto á segunda, é o lugar idóneo para meterse en ambiente. É o cruzamento principal da movida, do que parten varias rúas cheas de restaurantes para todos os petos e gustos, bares informais e pubs. Nalgúns locais de tapeo, tomando tres canas xa se cea grazas ás contundentes tapas que serven gratis. Os que opten por tomar un viño e cear de prato, na rúa da Cruz ou na Rúa Nova, teñen unha boa opción. Xa ceados, toca tomar o primeiro dixestivo. Para iso non fai falta moverse, porque nesas mesmas rúas hai locais con música, bo ambiente e cócteles. Se o corpo aínda segue pedindo festa, toca desprazarse a cálea Clérigos. Nesta zona atópanse varios pubs para bailar e tomar a última copa. 

Música en directo

Que a axitación de Santiago despois da medianoite se derrubou cuantitativamente é un feito inopinable desde hai máis dunha década, pero algo bo tiña que achegar o feito de que os bares xa non se enchan sen esforzo, como ocorría antes. O centro histórico ten unha axenda cultural intensa propiciada por locais que buscan clientela máis tranquila. Para iso programan actuacións musicais e teatrais para amenizar unhas cervexas antes de cear ou para as primeiras copas. O mítico pub Momo foi o primeiro en contar cun músico residente, Ricardo Parada, ao que se lle pode atribuír sen medo o manido cualificativo de incombustible. As Crechas e a Borriquita tamén ten citas estables e concertos singulares, e para escoitar versións de clásicos hai que pasarse polos venres do Literarios, na Quintana. E se quérese dar un salto de calidade, aí están os concertos máis profesionais do Riquela Club, o Sónar e a Sala Capitol, palabras maiores.

Outra cidade na que non falta o ambiente nocturno é en Vigo . Os escenarios da noite cambiaron pouco para o moito que cambiou a cidade. O seu Casco Vello leva aí desde que era unha aldea, pero nunca como agora tivo tanta vida, tantos bares, restaurantes e visitantes residentes e foráneos. Para empezar a descubrir a noite viguesa que xa nin se acorda da pousada Movida pódese empezar de canas polo barrio antigo, dándose por exemplo un baño de masas, cervexa en man fronte á catedral, ou na sempre atarefada taberna A Mina, ou na súa veciña Marimorena, e parar a cear, conseguir un oco nas decenas de opcións que saen ao encontro nas súas arterias principais (rúa Real, Triunfo, Teófilo Llorente, Palma , Oliva e prazas da Constitución, Princesa e A Pedra) para despois mandarlle ao corpo un axitado cóctel no Un Está. Ou, sen ter que desprazarse moitos metros pódese optar, con só baixar un par de viarios en dirección ao bordo marítimo, polo bulicio das terrazas de Montero Ríos e adxacentes ata praza de Compostela, cargadas tamén de alternativas tanto de cañeo como de ceas e locais de primeira ou segunda copa. A noite alóngase subindo ata a praza de Portugal, clásico renovado que segue sendo a zona favorita para os que buscan espazos alternativos, menos pendentes da última canción ou bebida de moda e o mainstream. Para ir acabando a ruta o mellor é pechar o círculo no Casco Vello de novo, e entrar cunha inevitable carga de morbo no Sinatra Cóctel Bar, que en tempos foi un famoso vergoñoso local de alterne. 

Do jazz a Rosalía

«Aquí é dos poucos sitios onde aínda podo escoitar algo de folk», explica Abel Mouteira. Refírese ao Miudiño, un bar situado na ourensá praza de Santa Eufemia e que exerce de imán para todo aquel que camiñe polo casco antigo de Ourense . Dentro do establecemento, e pola súa estética á irlandesa, un podería pensar que está por un momento en Dublín. E é que na cidade das Burgas, a festa nocturna transporta a lugares variados. Por exemplo, a outras épocas. Para aquel que crecese escoitando a Loquillo, volver aos oitenta é posible se acode ao pub Lokal, situado na praza do Corrixidor. Así que, ao traspasar a súa porta, vólvese á década máis movida por un intre. Porque todo no seu interior leva un toque de nostalxia: nos anos de Spotify, neste bar seguen apostando por usar as listas de reprodución en Winamp. É máis que recomendable deixarse caer polas rúas dos Viños para quentar motores. Entre as ruelas empedradas é posible atoparse a música de Lola Índigo no Templo e, a poucos metros, dar un xiro de 180 graos ao entrar no Patio Andaluz para pedir rock e clásicos como The Strokes á carta. Pero tamén hai un oco para os amantes do repousado. O Café Latino, a escasa distancia da Catedral, e tamén do Miudiño, é un refuxio para quen viven o jazz. Ten máis de 30 anos de vida. E dentro, cheira a café recentemente feito e o piano é o protagonista.