Eles envían máis mensaxes. Así o determina un estudo de Badoo, segundo o cal os do norte chatean moito, pero son os vigueses quen máis éxito teñen na plataforma á hora de atopar parella. Dous expertos explícannos por que recorremos tanto ao amor virtual
09 sep 2019 . Actualizado ás 16:17 h.Si, os coruñeses son os galegos que máis ligan online. En concreto, envían un 25 % máis de mensaxes que o resto dos españois. Así o confirma un estudo realizado por Badoou que analiza a nosa actitude na que xa é unha nova forma de atopar parella: as apps para ligar. E neste ránking, os viguesé tamén teñen algo que dicir. Porque se os seus veciños do norte son os que máis mensajean, os do sur son os que máis éxito teñen sen facer tantos esforzos, a xulgar pola porcentaxe que borra a súa conta e alega que «atopou unha persoa especial na app» como motivo.
Pola súa banda, os ourensáns son os que máis citas teñen da comunidade. Ademais, o último informe da plataforma desvela que en España hai máis de 30.000 rexistros diarios e máis dun millón de usuarios activos mensuais. Só o ano pasado, os usuarios españois de Tinder fixeron máis de 10.000 millóns de swipes (conexións entre eles). Uns rexistros que non fan máis que avalar o que xa é un segredo a voces: as aplicacións de citas chegaron para quedar, permitindo que sopesemos entre varios opcións de posibles ligues coma se estivésemos fronte aos estantes dun súper infinito. Borráronse etiquetas e romperon clixés. Chegou o momento de venderse na Rede. O terreo de xogo cambiou, así que hai que adaptarse ou morrer. Pero, que é o que nos engancha tanto do ligoteo virtual?
Aránzazu García, sexóloga, afirma que en determinadas franxas de edad (sobre todo entre os 30 e os 40) a xente adoita meterse nas súas rutinas de traballo e familia, e cústalles moito facer amigos novos ou mesmo manter unha vida social activa. Se chegado o momento, case sempre tras un divorcio, estas persoas queren atopar parella, a ausencia desa rede de amigos dificúltao. É aquí onde entran a tecnoloxía e as aplicacións de citas, a ponte que salta ese baleiro social. O psicólogo clínico Manuel Lage engade que esta forma de coñecerse é moito máis doado para aqueles a os que se lles atraganta o establecer contacto con persoas que non coñecen. «Detrás dunha pantalla desatámonos máis, nos desinhibimos. Os complexos que temos cara a cara poden ignorarse», explica.
Ferramenta de sedución
Sobre todo, o que fan as apps de citas é acelerar o proceso. Tendo en conta que vivimos a ritmo de cadea de montaxe, ten sentido que esta ferramenta de sedución teña encaixado perfectamente nas nosas rutinas. «En xeral, dedicamos moi pouco espazo das nosas vidas a socializar. A escusa é a falta de tempo. Pero moita xente que pon este pretexto, logo dedica dúas horas diarias a ver a televisión», opina Aránzazu. Se hai que apuntar cara a algunha dirección, o negocio das citas online debería darlle as grazas, principalmente, á rutina e á preguiza. «A xente quere ter parella, pero quere que vaia a casa a buscala». Gastos de envío gratis co teu primeiro pedido.
Ademais, escavando un pouco nas raíces sociolóxicas do asunto, está claro que xa non interactuamos co mundo como adoitaba facerse antes. Aránzazu corrobórao: «O contacto con persoas alleas en situacións da vida cotiá fáisenos raro, mesmo incómodo». Non todo tempo pasado foi mellor, pero si diferente. Xa non falamos do tempo co de ao lado no autobús. Non sabemos o nome de quen nos vende a froita. Apenas coñecemos aos nosos veciños. «Creamos moitas barreiras invisibles. As apps de citas salvan esas barreiras no plano dixital», engade a sexóloga.
En canto á calidade das relacións nadas en Internet, as opinións dos expertos difiren. Manuel Lage, pola súa banda, ten claro que non é o mesmo. Para el, a primeira aproximación á outra persoa é algo clave, e se prodúcese virtualmente pérdese moita información cifrada na linguaxe corporal. «Un sorriso, unha mirada... A ausencia disto, paradoxalmente, pode dar lugar a moitas confusións que poden saír á superficie máis adiante na relación». Tamén argumenta que hai moitas parellas que non son capaces de transmitir cara a cara o que se din por WhatsApp, por exemplo. «Para min, as relacións humanas teñen que pasar en vivo e en directo», afirma Lage. Aránzazu é máis optimista. Ela opina que, ao final, as aplicacións de citas son como os bares: pódesche atopar de todo. Haberá xente que busque unha relación máis seria, outros quererán sexo sen compromiso. Á fin e ao cabo, por Internet só se produce a primeira interacción. Todo o que vén despois depende de como che manexes co cara a cara. Pero a Lage non lle convence esta fórmula. O psicólogo defende que, ao guiarse por unha serie de parámetros usados por algoritmos para emparellar a unhas persoas con outras, este método de ligar elimina a posibilidade do amor a primeira vista. E non lle falta razón. Con todo, a sexóloga ofrécenos outra perspectiva: «Aínda que a afinidade psicolóxica e emocional é difícil de transmitir no plano virtual, este sistema achega parámetros como a idade, o lugar de residencia ou os hobbies dunha persoa, que poden ser fundamentais á hora de descartala no plano emocional». Benvido á sexualidade 2.0.
