Coñecido como unha lenda da televisión tras o seu paso polo «Informal», o «Capi» volve á pequena pantalla cun programa de zapping que repasa os 30 anos de Mediaset: «¡Toma Salami!»
20 jul 2019 . Actualizado ás 05:00 h.-Volves á tele despois de moito tempo, que se sente?
-Non é o mesmo narrar que aparecer no estudio, así que é un papel de voz en off moi parecido ao traballo da radio.
-Ter unha boa voz é un don?
-Non é só ter unha boa voz, hai que saber comunicar cada situación: tons, rexistros... Require traballo, e sobre todo, práctica.
-Un programa de zapping no 2019 non é algo arriscado?
-Eu non o vexo arriscado, é o momento perfecto porque as televisións privadas cumpren 30 anos e hai moitísimo material.
-O voso público ten de media 45 anos. Facía falta un programa así para esta idade?
-Eu xa estou un pouco por amais [ri], pero creo que si. É unha forma de ofrecer recordos ao público a través da televisión tradicional.
-Cambiou a forma de facer televisión?
-O Informal puña un filtro á realidade para mostrar o absurdo. E despois que a xente pensase o que lle dese a gana, respectando á audiencia e non dicíndolle o que ten que pensar. A xente agora oféndese moito máis, antes só me chegaba un e-mail dalgún ofendido por temas relixiosos. Hoxe a pel é moito máis fina, vivimos nun estado de crispación constante.
-Fai falta un novo «O Informal»?
-Vivimos nunha situación totalmente surrealista, e un programa que mostre isto sempre é benvido. Eu apuntaríame.
-Cal é o programa que máis che divertiu en «¡T oma Salami!»?
-Canto máis vello, máis graza faime. Aquel programa de Bertín pasado de voltas [ri], os realities, os baby shows... Con isto hai que xogar, ter certa capacidade de rirse dun mesmo.
-Con que capítulo quedas?
-Pois co que lle dedicamos aos reporteiros, que é unha vida moi dura. Teñen que estar ao lado do tornado [ri].