Se che atopas un pola rúa, cólleo. E a continuación súbeo a Instagram coa etiqueta #masfloresporfavor. Trátase dunha iniciativa desenvolvida polos mellores floristas da capital para promover a cultura das flores nunha «cidade gris». Chegará aquí?
17 abr 2019 . Actualizado ás 00:28 h.Non houbo mesa padiola pero algún dos mellores floristas de Madrid reuníronse hai uns meses ao redor da idea de Aitana, portavoz deste colectivo, para dar vida ao mantra que se lle quedou gravado tras o máster de creatividade que fixera coa intención de dar outra faísca ao seu taller. «Dicíanme que había que facer comunidade co meu sector así que un bo día, sen coñecerlles, convoqueilles nun lugar para cear e de aí xurdiu o proxecto», explica ilusionada. Chamárono Flor Motion pero nas redes convocan baixo o hashtag #masflorporfavor para crear comunidade e curiosidade pola inmensa variedade de especies que alegran as florerías. E así é como naceu esta iniciativa que busca promover a cultura das flores nunha «cidade gris» que queren alegrar con cores. Crear ramos preciosos e abandonalos para ser atopados forma parte da súa «guerrilla floral».
Este colectivo de artistas florais quere compartir cos cidadáns, e profesionais da flor e o paisajismo, a súa paixón e experiencia de forma anónima. Sen importar quen son. Aínda que son 15 dos floristas que adoitan levar o gato á auga nos eventos máis floridos de Madrid. «Queremos que o noso movemento #masflorporfavor sirva para construír unha identidade de grupo, non para darnos visibilidade como marcas. Isto axúdanos a dar renda solta á nosa creatividade á hora de transmitir un sorriso e humanidade ás persoas», explica Aitana.
CADA MES, UNHA FLOR
O primeiro reto cada mes é compor cada un un ramo cunha flor seleccionada. Helleborus foi a elixida en xaneiro. O maior atractivo constitúeo a beleza das súas flores, que comezan a florecer a finais de xaneiro. Logo veu o tulipán e o ranúnculo. O gladíolo é a recentemente fotografada xa que cada composición pasa por unha sesión profesional na que cada ramo cobra vidas diferentes tras o sabio e elegante obxectivo de Javier Mantrana. Logo, guapas e retratadas, van directas a Instagram etiquetadas con #masflorporfavor. O segundo reto é buscar localizacións significativas para depositar cada ramo a mercé de quen teña o flechazo que se agarda del. Tanto vale o centro da praza de Torre Picasso (en pleno centro financeiro de Madrid) como un vagón do metro ou un cinceiro. Pero Flor Motion mostra inicialmente predilección polas zonas consideradas hostís na cidade para causar máis impacto e humanidade e facelas máis amables e amigables, a modo de «guerrilla floral».
Na súa obsesión por xogar ao anonimato, cada florista do colectivo deposita o seu ramo no lugar elixido usando unha careta. Para elas, case todas son mulleres, é parte do xogo de repartir alegría a través das flores. A outra parte é gravar ao agraciado que decide levarllo aínda que sen gravar a expresión do seu rostro debido á protección de datos. Por iso o ramo vai acompañado dunha nota pedíndolle compartir nas redes ese momento de comuñón entre el ou ela e as preciosas flores que se atopan.
Cando atopan o ramo, non todos os agraciados optan por collelo por moi coqueto e abandonado que o vexan. Unha persoa titubeó catro veces antes de afastarse con el, cóntannos. Collíao, deixábao, e íase para regresar a por el antes de volver pensarllo de novo. Outro ramo estivo abandonado ata media hora. Aínda que hai algúns que voan en canto alguén os detecta con ollos golosos. O encontrón co ramo é un flash por iso case todo aquel que se topa con el busca ao seu redor a cámara oculta antes de collelo.
Pero non queren quedar nisto, por máis que outros floristas de Valencia, Zaragoza, Barcelona, Burgos, Oviedo e ata a mesmísima París queiran replicarlles. En Galicia teñen xa cinco floristas aliados. Xa que logo, atentos. «Hai máis floristas doutras cidades con ganas de deixar ramos tamén na rúa por iso pasámoslles instrucións como que o ramo debe ser anónimo», explica Aitana. Outra das súas iniciativas máis próximas é crear instalacións por sorpresa ou fusionarse con outras disciplinas como a arquitectura para un proxecto guerrilleiro común transversal co que asaltar as rúas.