Bautizárona como Maridaxes imposibles. Para ilustrar a experiencia, unha imaxe dunha vaca con lentes de mergullar. Xa non saben que inventar. A empresa galega Porto Muiños, especializada en algas, e Queixos de Suíza decidiron unir ambos os produtos. Un encontro entre os Alpes e a Costa da Morte, entre Xenebra e bagazo. «Coñecémonos de hai tempo de coincidir en feiras e sempre falabamos de facer algo xuntos, e por fin o fixemos», destaca Tino Otero, chef da firma. O próximo mes de xuño está prevista unha degustación aberta ao público en Madrid para que a xente poida gozar desta maridaxe, ata agora imposible. Hai uns días no restaurante Nado, o novo local de Iván Domínguez na Marina coruñesa, tiven a oportunidade de asistir á, digamos, petición de man dos queixos e as algas. O que probei, sorprendente.
TETE DE MOINE E DILSEA CARNOSA
O Tete de Moine é ese marabilloso queixo que se corta raspando cun coitelo. Hai que dar voltas e máis voltas. Iván combinouno con ourizo de mar e unha alga mariña de cor avermellada de nome Dilsea carnosa. Impresiona o sabor a mar inicial e como se vai reducindo coa axuda do queixo suízo. O resto de maridaxes imposibles foron unhas vieiras preparadas sobre algas á brasa e o Emmentaler, un dos queixos máis coñecidos a nivel mundial. «O francés é Emmental, o noso é acabado en er », explican Frederic Corbacho e Nicola Polinelli, responsables de Queixos de Suíza en España. Sanmartiño á brasa con gracilaria e Appenzeller, e vaca asada e picada con torta de algas e Gruyer completaron a máis que orixinal proposta gastronómica.
ESTARÁN BOS ESTES VIÑOS?
Os tres ou catro que probei o luns en Leira Montesqueiro estaban buenísimos. Aí non había dúbida porque se trataba da presentación dos produtos que distribúe Zapata Representante e son de anadas moi recentes. Pero abrir unha botella dos setenta ou dos oitenta, por moi ben que teña estado conservada, é unha experiencia de tanto risco como encanto. Rafa Varela e Álvaro Ameijenda animáronme a acompañalos a un descorche de décadas no seu restaurante A Mundiña. Viña Tondonia do 82, Viña Dorana, das adegas Gómez Cruzado, gran reserva do 70, Marqués de Murrieta reserva do 86, Marqués de Arienzo gran reserva do 94, un Protos gran reserva do 81, o Vega Sicilia Valbuena do 2001, ou o mítico 904 do 97, entre outros, incluído un Pazo Señoráns selección do 2002. A algúns notábaselles máis que a outros o paso dos anos, o mesmo que sucede cos amigos de COU. Pero en xeral o nivel de calidade mantéñeno. E, o mellor, ao día seguinte levántasche sen apenas resaca. A experiencia é un grao, bo. Se a estas xoias eternas acompáñalas dos pratos de Silvia Facal pódese dicir que gozas da maridaxe perfecta, aínda que poucas veces posible.