É UNHA CUESTIÓN QUE PREOCUPA A Muchos PAIS sobre todo despois de coñecer algúns testemuños nos últimos días, pero en YES recorremos a tres membros da Asociación Española de Cursos de Idiomas no Estranxeiro (Aseproce) ou para resolver algunhas dúbidas.
10 feb 2019 . Actualizado ás 08:13 h.Tres profesionais do sector, que contan cunha ampla experiencia na xestión de cursos no estranxeiro: Pablo Martínez de Ad Astra, Carlos Cadavid de Eurolingua e Elena Romero de Over the Rainbow, sométense ao noso cuestionario.
1 Que tipo de control realízase sobre as familias de acollida?
Carlos: En cada país hai unha normativa diferente, que debe ser respectada. O habitual é que a organización local competente visite e coñeza ás familias.
2 É o mesmo en Europa que nos Estados Unidos?
Elena: Cada país difire, mesmo dentro de Europa, por exemplo o Reino Unido está moi regulado mentres que en Irlanda hai máis flexibilidade. En EE.UU. o programa J1 está totalmente controlado polo Goberno americano.
3 Ao voso xuízo, é suficiente ou debería ser maior?
Pablo: O programa americano J1 (o das bolsas) leva funcionando 70 anos. Todo se pode mellorar, pero o actual é correcto para os estándares do seu país.
Carlos: Evidentemente sempre se pode ser máis esixente, non só en EE. UU. senón en calquera país, pero iso non garante unha efectividade dun 100%.
Elena: EE.UU. está moi regulado e controlado, aínda que isto evita problemas, ás veces un pouco máis de flexibilidade podía facer que ante un problema se actuase de xeito máis rápido ou creativa.
4 É diferente cando un alumno recibe unha bolsa que cando se custean os estudos fóra?
Pablo: É exactamente igual. As bolsas J1 baséanse nun programa xa existente financiado polo Goberno americano.
Carlos: O programa de intercambio J1 é o mesmo. Está xestionado por unha axencia española legalmente establecida, independentemente de que sexa como resultado dunha licitación pública ou abonado por un cliente particular.
5 Quen fai a repartición das familias no caso dos Estados Unidos e quen en Europa?
Carlos: No programa J1, a familia americana é a que escolle ao estudante. No resto de programas e Europa, é a organización local quen asigna á familia, seguindo os requirimentos (suxeitos a dispoñibilidade) de cada estudante.
6 A Estados Unidos pódese ir con dous tipos de visados: J1 e F1. Cal é a diferenza?
Pablo: O J1 son familias voluntarias, non cobran nada, mentres que no F1 si.
Carlos: No J1, a familia americana acolle ao estudante de xeito altruísta. O lugar onde viva a familia determinará onde estudará o estudante. No F1 (como no resto de países) o estudante pode escoller onde estudar e solicitar algunha característica de como será a súa familia, que si recibirá unha asignación por acoller ao estudante.
Elena: As bolsas son para residir con familias voluntarias e ademais tanto os estudantes como as familias locais teñen que cumprir unha serie de requisitos máis ríxidos. Por exemplo, o estudante, non pode regresar a casa ata final de curso e a familia local debe introducilo na súa comunidade e actividades como son as festas de Nadal.
7 Tedes máis control sobre o proceso cando é en Europa que no caso dos Estados Unidos?
Pablo: O Goberno americano di que debe haber un axente no país de orixe para facer a selección dos alumnos, proceso de inscrición, visados... Como ás familias europeas págaselles un servizo, pódese dicir que hai máis control sobre elas, pero non as converte en mellores, só máis profesionais.
Carlos: O J1 é o programa no que a axencia española ten menos influencia á hora de solicitar un cambio de familia non xustificado.
Elena: O J1 é máis ríxido e non é posible facer solicitudes de cambios por gustos persoais nin introducilos unha vez asignada a familia como si ocorre nos demais modelos, onde a axencia pode solicitar opcións segundo as preferencias do estudante, ademais de que calquera cambio razoado é máis doado e rápido.
8 Que relación tedes coas familias? Se hai un problema grave ou urxente podedes tratalo?
Pablo: Todos os problemas se tratan independentemente da súa gravidade. Loxicamente os graves requiren solucións inmediatas.
Carlos: Por protocolo, as axencias en España deben estar en contacto coa axencia local e co estudante... de modo que, ante calquera problema, póidase liquidar con axilidade.
Elena: En caso de urxencia grave podemos actuar, pero non debemos inmiscirnos nunha situación normal e debemos deixar que o coordinador local trate coas familias alí.
9 Os casos que coñecemos estes días, son puntuais ou suceden?
Carlos: Entre os miles de estudantes que participan cada ano nestes programas cun alto grao de satisfacción, por suposto que pode haber algún caso illado.
Elena: Son desafortunados e puntuais como vemos polo número deles en relación ao total de bolsas, máis os estudantes que viaxan sen bolsa ao mesmo programa.
10 A quen recorre o alumno en caso de problemas?
Elena: Teñen tanto á súa familia de acollida, ao coordinador local e ao persoal do colexio que lle agarraches, ademais dun teléfono 24 horas coa axencia española para o que precise, tanto o estudante como a familia de aquí.
11 Se pasa algo, a quen se lle esixe responsabilidade: á entidade que concede a bolsa, á axencia ou á familia?
Carlos: En caso dun problema do día á empresa que está xestionando o programa, pero en cuestións legais habería que mirar a quen corresponde .
Elena: A organización americana ou canadense é a responsable do programa, tamén a que decide cando hai un problema, se nos chega unha expulsión temos que acatar.
12 Fanse moitos cambios de familias?
Pablo: Fanse moi poucos con relación aos alumnos que van. Pode haber cambios por diversos motivos porque é un programa moi pegado á vida e ás familias pódenlles pasar moitas cousas. Tamén os alumnos cometen erros, e non sempre se portan ben.
Carlos: O programa J1 é o menos flexible á hora de cambios, e así se explica antes de aceptar. Só se aceptan cando a situación é moi seria.
13Facedes algún tipo de control para ver se o alumno está preparado?
Carlos: Non só control, senón selección, non aceptando a estudantes que non se consideran maduros ou con capacidade de aceptación dun programa excelente, pero condicionado a que o participante sexa consciente de que implica.
Elena: Si, valoramos a madurez académica, a motivación, o nivel do idioma, se viaxaron anteriormente... Informamos e entregamos un manual para que saiban como actuar. Tamén falamos cos pais xa que teñen que prepararse para manexar o estrés de ter a un fillo menor de idade lonxe de casa durante un curso escolar, sobre todo se non falan o idioma do país, algo que lles complicará a comunicación coas familias.