CON XEO, CARGADA, suave, de viño, de sidra... As variedades son infinitas, só cambia a persoa que a pida. Habemos ir en busca da mellor sangría por Galicia, e estamos seguros de que a atopamos
21 jul 2018 . Actualizado ás 15:03 h.Viño tinto, azucre, limón ou laranxa, froita picada, un chorrito dun licor e moito xeo. Non cabe dúbida de que a sangría se ha situada con forza como unha das bebidas do verán e, duns anos a esta parte, se ha ir quitando o sambenito de ser só para guiris. Boa parte da culpa desta transición atópase nas variacións introducidas sobre a receita orixinal, algo que permitiu, mesmo, que apareza na carta dalgúns restaurantes Michelin, tanto de España como de Portugal, os dous únicos países que, segundo a normativa europea, teñen a exclusividade á hora de empregar esta denominación. No resto de estados, desde fai catro anos, téñense que contentar con ofrecer unha «bebida aromatizada a base de viño».
Pero, onde se degusta a mellor sangría de Galicia? YES percorre algúns dos espazos máis destacados á hora de ofrecer este clásico estival.
TRES TIPOS EN PONTEVEDRA
No caso da crepería Cre-Cottê, situada en pleno corazón do centro histórico, non só ofrecen unha versión, senón tres: a tradicional de viño, a alternativa asturiana con base de sidra ou a innovadora de cava. O resto de ingredientes son comúns -coñac, un pouco de gasosa, froita e azucre-, así como a técnica á hora de combinalos. «As tres teñen igual demanda, porque todo depende dos gustos de cada un», apunta Raúl Facciola Moreira, quen xestiona este negocio xunto co seu homólogo de Santiago de Compostela. Iso si, recoñece que «a de cava é distinta ao que se pode atopar habitualmente, aínda que empezan a proliferar moito as que se fan con bebidas espirituosas, caso do albariño, que xa as propias adegas a embotellan e comercializan».
Fronte a esta realidade Raúl revela que o principal segredo é «facela nós mesmos, é caseira. Facémola desde sempre. No caso da de viño, empregamos un tinto bo, mentres que nas outras un cava brut ou unha sidra doce»
Aínda que é certo que a sangría se veu asociando coa época estival, a realidade é que agora non é raro que se consuma noutros períodos do ano. É algo similar ao que ocorre cos xeados, que ata hai non moitos anos practicamente estaban desterrados ao verán, pero hoxe cada vez estraña menos que consúmanse no outono ou, mesmo, no inverno, estacións nas que as xeaderías permanecen abertas.
En todo caso, non cabe dúbida de que a característica que mellor define a esta bebida é a de ser «fresquita», algo que a converte nunha aposta ideal «de cara ao verán. Entra moi ben».
De igual modo, nos últimos tempos, Raúl Facciola puido observar como a súa demanda por parte da clientela do Cre-Cottê ha ir paulatinamente incrementándose ata o punto de que se rematou por converter en «un produto estrela. Levo vinte anos coas crepes e vinte anos que levamos facendo sangría. Desde sempre tivo moitísima saída».
NON É BENDITA PERO CASE
«Afrutada, fresquita e doado de compartir», así é como vende Alfonso, o dono de Gloria Bendita, a súa sangría. Levan xa cinco anos preparándoa e é unha das máis especiais da Coruña. O sabor é diferente porque a realizan cun viño de Mencía, e é a uva tinta o que lle dá ese toque especial e diferente ao resto dos sitios, algo que só apreciaredes se vos animades e ides probala. Ademais do viño, engaden uns toques de destilados, normalmente ron ou xenebra, e para non deixarnos secos, teñen piedade de nós e adoitan engadir mazá, laranxa e limón. «Aos que son máis afrutados tamén lles damos a posibilidade de engadir un pouco de fresa», afirma o dono. Con todos estes ingredientes, non nos estraña que se converteu nunha das mellores sangrías da cidade.
«A sangría embotellada non ten nada que ver coa feita ao momento», cóntanos. Eles creen que a súa elaboración é un proceso que ten que estar totalmente calculado, e para que sempre lles quede no seu punto exacto teñen todas as medidas ben marcadas. Non todo o mundo pode facelo.
A sangría, odiada e amada a partes iguais, é unha bebida que ten o seu punto, e canta máis maña e práctica para facela, mellor. En Gloria Bendita intentan que sexa moi suave e afrutada. «Á xente gústalle que sexa ligerita, así lles permite beber moito máis», conta Javier, o camareiro que a prepara. A quen non lle gusta berrar no verán: ‘tráeme outra e que estea fresquita'? «Facémola durante todo o ano, pero no verán apetece moito máis, venderemos 450 sangrías desde agora ata final de agosto, 5 máis ou menos cada día», di consciente de que engancha.
De feito, xa teñen clientes de sangría. «Hai xente que vén só para probala», afirma Alfonso. Adoitan vender o formato dun litro, porque á xente lle gusta compartir, pero tamén teñen unha versión de medio litro para os que veñen sos. Acompañado ou en solitario, que máis dá, o importante é gozar desta bebida refrescante.
A RECEITA BAIXO CHAVE
A familia Méndez Bugallo leva 13 anos en hostalería, pero só pasaron dous desde que abriron A Casa Pequena. A localización acompaña, están soamente a sete quilómetros de Sanxenxo, aínda que por esta sangría estariamos dispostos a facer os quilómetros que fixesen falta. «A sangría é como unha tortilla ou unha empanada, sempre é diferente», apunta Esther, dona do establecemento, e é que dependendo da froita que lle poñan, do viño, ou simplemente quen a faga, o seu incrible sabor varía. Na Casa Pequena só tocan a jarra dúas persoas, os encargados de crear diariamente esta marabilla. «A receita só a sabemos o meu pai e eu, por iso é tan especial», afirma Pedro. O seu pai foi o que creou a receita, e desde ese día non pararon de cativar a todos os padais que pasan por aquí e próbana. Non nos queren dar pistas da receita, é un segredo gardado baixo chave, pero si sabemos que o fan cun viño tinto novo e que lles encantan os toques de cítricos. Menos dá unha pedra. «Todo o que podemos facer facémolo nós, o 95% dos produtos que vendemos son nosos». Este si que é un segredo a voces, xa que todos os veciños da zona saben que a comida o peta, e a sangría aínda máis. «Se uns piden refrescos e outros viño, sempre lles ofrezo a sangría e acaban encantados, esta bebida acaba uníndoos a todos», conta Pedro. Nisto da hostalería cada un ten os seus trucos, algúns prefiren preparala no momento para que non se lle vaian a graza faiscante e outros son moito máis previsores. «A min gústame deixala preparada pola mañá -di Pedro- creo que o viño ten que macerar, así que xa a teño lista para servila cando ma piden».
Tamén son de deixar a sangría feita os do bar Milongas. Prepáraa ao momento da mañá Mariano, o encargado deste establecemento. «Ao mediodía vendemos moitísimas, está moi fresquita e á xente encántalle que sexa tan refrescante», apunta. Ninguén sae deste establecemento deshidratado, pero moito menos triste. «Se proban a nosa sangría saen máis alegres do bar, iso seguro», afirma Mariano. E é que esta bebida se vende todo o ano, aos seus fans encántanlles todas as súas variantes e nós xa non sabemos con cal quedarnos. Que máis se pode pedir? Marchando unha jarra.