DE CÓCTEL E VENTO EN «COPA» O xantar hase posto moi brunch con mojito martini, que se impón na ruta de locais para abrir boca antes de cear. Minigin, vodka premium ou daiquiri fresa? Non quedes sen xeo. Agárrache a esta copa, que está para mollar pan.
02 dic 2017 . Actualizado ás 14:32 h.Esta é unha opción para empezar a noite vento en «copa». «Para tomarse unha copa antes de cear, seguro. E outra despois, ¡tamén!», din Jose e Sandra, xerentes da Granera, punto de arranque wet desta ruta de locais con moito xeo de base. Hoxe, happy hours á tardiña, saímos de copas por Galicia como aperitivo da cea que virá. Unha ao coleto e entras en calor. Ao gran. A Granera, que abriu hai dous anos nunha nova praza urbana para o lecer familiar con zona de expansión, randeeiras e bo gusto, toma o seu nome do patio interior da vella fábrica de tabacos da Coruña, que usaban os barcos como almacén. Aquí a boca podería facerse auga coa Trampa visual de oreo, os Dumplings de pico de galo ou o Portabales (señor almorzo que xa catamos en YES), pero non corre o risco de quedar seca. Con máis dun don cóctel e unha señora autora atoparanse quen se decidan a arrincar a movida aquí. Se vés pola entrada lateral, na parede podes ver un extracto da Tribuna de Pardo Bazán, que dá caché literario a este lugar de referencia no brunch. Os Catro Camiños, case a calquera hora, conducen aquí. Sólidos alicerces (algo incómodos, iso si) sosteñen un aire a pasado mentres Miguel prepara un dos cócteles que visten a tarde na Granera.
CADA SEMANA, UN GIN
«Montámolo hai dous anos, e tivo moi boa acollida desde o principio. Superou as nosas expectativas», asegura Jose, quen indica que a carta de combinados cambia cada tres meses. O minigin, unha das estrelas de copa co favor do público, varía cada semana (segundo a xenebra elixida). Non hai sabor igual que a sorpresa. Isto vai por tempadas, como a cociña e a moda, pero nesta que apunta a Nadal manda o mojito martini rosato, un dos reis do aperitivo e dos preliminares que acaban en cea. Entre os preferidos están tamén o daiquiri frozen, o mango block ou o cucumber mandarina (a todo cor na foto). Se xa posto, quedas a cear, entre os pratos dez da carta están o entrecot, os tacos de rabo de touro, as carrilleras ao vermouth e os lagostinos crujientes. Enchemos? ¡Outro cóctel! Axitado, non revolto...
DOLCE VITA A La GALEGAS
Destino, Vilagarcía. Trae á memoria o Dolce Vita evocaciones de pub inglés pero tamén hai nel alma de taberna. No entrañable sentido de punto de encontro. Quen ?e cada vez son máis? nesa difusa hora previa á cea pretendan evitar o recorrente circuíto de viños teñen no Dolce Vita unha certeira alternativa. O seu propietario, Jesús Lindner, un tipo exquisitamente meticuloso e detallista no seu quefacer tras a barra, avoga polos combinados premium como a proposta ideal para ese momento. «Temos un concepto equivocado. Un gin tonic é máis un aperitivo que un dixestivo», matiza. Convén, iso si, non sobrecargarlo, achegar só os botánicos precisos.
Se a opción é un cóctel, Lindner decántase por un spritz aperol ou un Manhattan, deixando para primeira hora da noite aqueles de carácter máis refrescante, os consabidos mojitos ou caipirinhas. Para acadar a hora da cea o Dolce Vita propón unha terceira opción, a cervexa. E é aquí onde o local destapa o tarro das esencias. Ou mellor, a billa. De oito dispón. Todos con diferentes cervexas de importación: ale, abadía, tres grans, pilsen, stout, ipa... Hainas que se manteñen no tempo. Outras rotan segundo a tempada ou a dispoñibilidade. O afán é sempre agradar e, cando se pode, sorprender, como coa cervexa belga envellecida en barrica de whisky que estes días ofrece un deles.
O servizo destas cervexas ?ou das máis de 50 de que dispón en botella? convértese nun fascinante ritual. Pouco lle importa á clientela agardar ata cinco minutos, sabedores de que cada instante e cada xesto baixo a billa supón unha achega de aromas e texturas.
Por se non fose suficiente cada consumición acompáñase dunhas sublimes tostitas, un traballo case de ourive cun resultado intenso en sabor. E despois da cea o Dolce Vita ponse golfo. Pero diso falamos noutra ocasión...
ROZANDO O CEO
Desde o 10 de marzo deste ano que a punto está de dicirnos bye bye, o skyline viveirense conta con outro perfil. O do Urban, hotel gastrobar aos pés da ría que malgasta elegancia por fóra e por dentro e presume de reflexo na auga. De noite, as luces intensifícana. Aínda que a entrada desde a rúa lévanos directos á cafetería, toca subir, case tocar o ceo, para gozar dun bo cóctel nun marco incomparable. Conta na planta superior con terraza panorámica, onde se sitúa a zona de coctelería e con dúas opcións, para os máis friorentos e os máis calorosos, unha cuberta, climatizada e acristalada e outra descuberta. Unha de outono-inverno e outra de primavera-verán. Aínda que, especifica o xerente, Alejandro Balseiro, «só abre en fins de semana, salvo en xullo e agosto, que abre todos vos días». Pídeche un san francisco, gin urban, desnortinallador, mojiterráneo, mojito, ¡pantera rosa!... calquera destas preparacións poden servir para chegar á cea disposto a dalo todo. «Aínda que ou cóctel por aquí está máis enfocado a despois de comida, ou despois de cea, hai xente que vén tomalo antes. Tomalo de aperitivo é un concepto máis moderno, aínda que hai cócteles clásicos que permiten ser aperitivos, tipo negroni. Ao final todo vai nos costumes dá xente e por aquí é máis de ir de viños antes de cear». O seu cóctel favorito é o gin urban, o da casa: «Con Beefeater 24, unha tónica suave non demasiado carbónica e un pouco de sirope de froita dá paixón. Xa vendo ou atardecer sobre a ría sería a maridaxe perfecta!».
O GIN DE MODA É ROSA
Local para descorchar a noite en Lugo? Razón aquí. O Gandulo non se anda polas ramas, leva xa os seus 20 anos pondo copas para que arrinque a noite, «e o 2017 está a ser moi bo», como o que máis, apunta Juan, dono deste pub que nota o tirón da xenebra rosa. «Agora está moi de moda, todas as marcas están a sacar a súa gin sabor a fresa, que lles gusta sobre todo ás mozas», di. O ron quedou, esta tempada, un pouquiño atrás, pero o whisky e o vodka premium teñen público fiel, e é o que está entre os 30 e os 40 anos. Cada idade, un cóctel.
O de froita da paixón é tamén aquí un dos que triunfa entre os combinados, aínda que é un liderado compartido co daiquiri, a caipirinha e o mojito. Xa É Sábado, día forte no Gandulo, que nota a caída dos «juernes» e devolveu o esplendor ao venres. Copas arriba xa, ¡chin chin!