Manuel Agulla, Mádhana, iniciouse en Inglaterra, formouse na India e inaugurou fai case medio século a súa escola Sananda. Foi abríndose paso en solitario nunha disciplina que hoxe é unha práctica popular
28 ene 2023 . Actualizado ás 00:09 h.O ioga era cousa de hippies , de místicos con aroma a pachuli, ou de estranxeiros, cando en 1977, Manuel Agulla, Mádhana, tivo a lucidez e o guindo de abrir en Vigo a súa escola, Sananda, que non foi só a primeira de Vigo, «senón de Galicia e de España», afirma. «Hoxe en día, o ioga e os métodos de meditación son amplamente acollidos na sociedade, non como cando empezamos, que foron tempos complicados porque xeraba moita confusión na xente, non por outra cousa que por descoñecemento», razoa o experto.
Desde entón, aquela paisaxe de mantillas e rosarios que deixaba atrás o franquismo mudou moito despois en fértil campo de esterillas, zafús e mantras. A loita de Agulla por abrirse paso en solitario converteuse nunha selva frondosa onde o complicado para o neófito é saber agarrarse a unha liana consistente. «A evolución dunha sociedade moito máis global e aberta acepta agora métodos de desenvolvemento persoal e de benestar tanto para o corpo como para a mente, que é unha das moitas propostas que o ioga fai», reflexiona.
Como lembra, el lanzouse desde moi novo a un mundo que lle atraía por pura intuición. «En todo ser humano hai un baleiro que ninguén nin nada pode encher, e iso xera un estado de procura do sentido da nosa vida. Eu non estaba conforme nin co meu propio interior nin co que o mundo me podía ofrecer e inicio a aventura do espírito», relata o mestre sobre os seus primeiros pasos cara ao ioga, que tiveron lugar en Inglaterra, onde foi a estudar literatura, compaxinándoo con moi diversos traballos, entre eles, no hotel Claridge's o luxoso hotel de Londres onde a raíña emérita Sofía viviu mentres Juan Carlos I, o mesmo onde se coñeceron varias décadas antes.
O pioneiro vigués bebeu das fontes do coñecemento yóguico na India ao lado de grandes gurús, foi alumno de grandes mestres e logo mestre de grandes discípulos que seguiron o seu camiño como preceptores doutros. Algúns, deixando atrás as súas anteriores dedicacións profesionais, e outros, combinándoas cos seus quefaceres laborais e nalgúns casos, integrando ambas as facetas, como o seu amigo José María Márquez, máis coñecido como Gopala, mestre de ioga e Xerente do Consello Xeral de Poder Xudicial, onde imparte cursos de meditación para os xuíces, que máis que ninguén necesitan exercitar esta práctica.
Mádhana aclara que estilos de ioga hai tantos que rozar a especialidade de cada un é unha tarefa interminable, pero pódese resumir en que quen o practica pódese quedar no aspecto físico ou ir máis lonxe. «O ioga moderno que fai especial énfase nas posturas ou ásanas, que está moi ben, pero é só unha parte xunto a ensinos de natureza filosófica que colaboran ao desenvolvemento integral do individuo: corpo, mente e espírito. O pioneiro vigués explícao mellor cunha metáfora local: «Unha cousa sería como vir a Vigo, ver as luces e irse. E a outra, estar en Vigo, vivir en Vigo, saber o que hai en Vigo e, ao mesmo tempo gozar das luces». O mestre viaxou por todo o mundo e recoñece o privilexio de ter aprendido ao lado de autoridades como o gurú indio Swami Vishnudevananda, que foi un dos primeiros en achegar o ioga a Occidente, algo que cambiou tanto coa súa popularización que como Agulla indica, «agora somos máis os occidentais que van á India a ensinar, que ao revés», asegura.
Mádhana non é o único da súa familia que fixo do ioga non só a súa profesión senón o seu xeito de entender o mundo. A súa irmá, Gauri Agulla e o seu esposo, o norteamericano Westley Eckhardt, tamén romperon barreiras abrindo o Ioga Center en Madrid tras anos de rodaxe da súa escola nos Estados Unidos.
Manuel Agulla segue formándose «porque vivir é unha aprendizaxe continuo», razoa, lembrando cando Vigo foi capital mundial desta disciplina que hoxe practican millóns de persoas en todo o planeta. «Fixemos uns encontros na Ladeira dous anos seguidos, no 83 e no 84, con cursos impartidos en catro idiomas, aos que viñeron expertos de varios países. Vigo, que foi a ONU do ioga cando non había nin Internet, podería volver selo», advirte anunciando a celebración dun evento que prepara para marzo, coa presenza de yoguis, científicos expertos en neurociencia e especialistas en mindfulness .
O pioneiro vigués segue ancorado á súa escola na terceira planta dunha vivenda acondicionada por completo para este fin. Nunca quixo abrir máis centros, «iso é un quebradizo de cabeza, prefiro a vida apracible», afirma, sabio.
Desde 1977
Onde está
Rúa Progreso, 22, 3º. Vigo