A conversión de Vulcano en área loxística obrigaría a outro recheo masivo na ría

Luis Carlos Llera Llorente
luís carlos llera VIGO / LA VOZ

VIGO CIDADE

La Voz

O aterramiento mínimo para lograr calado para buques portacontedores sería de 80.000 metros

19 abr 2021 . Actualizado ás 21:18 h.

Converter o estaleiro San Enrique en plataforma loxística que sexa operativa suporía realizar un novo recheo na ría de 80.000 metros cadrados como mínimo. É a superficie de lámina de auga que habería que aterrar nas actuais instalacións para prolongar o actual peirao de Guixar e a terminal de Termavi para poder acoller buques cargados de colectores. Se o plan de recheo abarcase non só á antiga Vulcano senón que chegase para lindar coa mariña deportiva da Guía, a superficie aterrada acadaría os 250.000 metros cadrados.

Segundo os datos oficiais do Porto de Vigo, o calado do actual peirao do estaleiro de Teis ten entre dous e catro metros de profundidade. Son insuficientes para que poidan atracar barcos portacontedores sen que encalle no fondo e as rocas como ocorreu recentemente na Canle de Suez. Para atracar un destes grandes buques cargados de mercancías en colectores necesítanse como mínimo de 9 a 12 metros de profundidade a pé de peirao. Depende do tamaño do barco e o volume da carga que leve, sinalan fontes da mariña mercante e do propio porto.

Aínda nas mellores circunstancias, cando se producen mareas vivas, o nivel da auga pode ascender e proporcionar un calado que acada como moito 8,5 metros de altura no peirao da factoría naval que durante un século foi Vulcano e agora foi rebautizada como San Enrique.

O recheo que cubrise a lámina de auga do estaleiro tería que igualar os bordos do cantil da actual plataforma de Termavi. Isto é imprescindible para que os guindastres se poidan desprazar polos camiños de rodaxe, segundo sinalan fontes dos gruistas.

A actual terminal Termavi ten 180.000 metros cadrados e no pasado mes de febreiro movéronse nela 24.408 colectores cheos.

Se agora se producise un novo recheo en Vulcano alteraríanse as correntes e prexudicaríase o banco marisqueiros que está situado nos arredores da Guía e que actualmente é cultivado pola confraría de pescadores de Vigo. É un lugar rico en ameixas.

Os traballadores do estaleiro San Enrique pediron unha entrevista ao alcalde de Vigo, Abel Caballero, para falar destes temas e do futuro do estaleiro. Pero por agora o rexedor non lles convocou, segundo Francisco Guizán. O alcalde asegura que aínda non sabe o que o porto quere facer.

O porto ten que tomar a decisión de se recupera a concesión ou lla deixa de forma provisional ata o ano 2027 á empresa Marina Meridional de Alberto Barreras. O empresario xa investiu 11 millóns de euros.

A Asociación de Veciños de Teis defende o mantemento da construción naval na factoría. Os dirixentes veciñais entrevistáronse cos traballadores para apoiarlles. «Non podemos permitir que desapareza este estaleiro pois estamos a falar do emprego e do futuro para moitos veciños de Teis e de Vigo», sinalan desde a asociación. A entidade veciñal pide á Autoridade Portuaria que conceda unha nova concesión a estaleiros San Enrique que lles permita ter seguridade xurídica e crear emprego «tan necesario en Vigo e a sua bisbarra. A cidade necesita un sector naval en funcionamento. Vigo non vai vivir dás luces do Nadal ou ou de Camiño de Santiago».

O consello de administración do Porto terá que tomar decisións a final de mes.

Nunca máis

O alcalde de Vigo, Abel Caballero, manifestou que non está disposto a tolerar ningún recheo máis na ría. A súa compañeira de Goberno, Elena Espinosa, foi responsable do porto cando se acometeron os recheos de Bouzas que supuxeron a exterminación do banco marisqueiro desa zona da ría. O recheo de Bouzas iniciouse no ano 1968 e rematou no 1993. O recheo fíxose sen un dique perimetral convenientemente selada. «Lamentablemente, como é constatable, a vertedura fíxose sen a construción previa dun dique de contención, o cal propiciou que o mar, que sobe e baixa dúas veces ao día, arrastrase e dispersase ao longo da ría máis dun terzo do material vertido: 2 millóns de metros cúbicos de terras que acabaron no fondo mariño, modificando a súa morfoloxía, tapando moitas das pedras fanequeras que tiñan como referencia os mariñeiros artesanais para a súa pesca habitual», lembra Enrique Romasanta, do colectivo en defensa da ría. O aterramiento en Bouzas é de 410.000 metros cadrados, é dicir 41 hectáreas. O anterior presidente previu un novo aterramiento para dar maior calado aos buques ro-ro que transportan coches. Pero estes dispoñen de profundidade suficiente para realizar as súas operacións, segundo sinalan fontes de Boluda, unha das navieras que opera na terminal.

Foto: Google Earth. Elaboración propia.

Ó. V.