O fillo do arquitecto Francisco Castro reúne nun libro proxectos do seu pai non realizados
06 mares 2020 . Actualizado ás 22:57 h.Francisco Castro Represas é o arquitecto do racionalismo en Vigo, un estilo aldraxado tras a guerra civil polas súas connotacións de igualdade social, que continúa sendo obxecto de malos tratos na actualidade. Francisco José Castro Neto, fillo do arquitecto, co que comparte profesión, recolleu nun libro unha mostra dos traballos do seu pai na década dos anos trinta, cando se mostra plenamente racionalista na súa obra.
O libro agrupa tres conxuntos de obras que foron demolidas, irrealizadas ou gravemente modificadas. Temáticamente, a recompilación realizada por Castro Neto percorre diversos campos. Os edificios sociais teñen a sede do Náutico como principal referencia. Aparece neste grupo un balneario no bordo marítimo das Avenidas e unha biblioteca mariñeira en Bouzas.
Castro Represas deseñou varios cines en Vigo e a súa área metropolitana, pero tamén viu como algúns dos seus proxectos quedaron no papel. Son os casos da sala Universal, un fantástico proxecto de 1933, ou o Teatro Buenos Aires, de 1938.
Sen abandonar esa arquitectura que non experimentou a tridimensionalidad, o traballo intelectual do arquitecto vigués recolle un santuario elaborado en 1935 ou un centro sociocultural pensado para cálea Marqués de Valladares, que segue as pautas realizadas polos arquitectos Luis Gutiérrez Soto e Luis Martínez Feduchi en Madrid.
Xa en plena guerra, Francisco Castro Represas realizou o deseño dun centro educativo no Castro que insiste na arquitectura con fachada a dúas rúas.
As propostas do arquitecto vigués na década dos anos trinta do século pasado penétranse tamén no urbanismo. Francisco Castro idea o futuro da cidade ordenado con coherencia. «A súa utópica proposta estrutúrase nunha serie de pezas urbanas da orde das quince hectáreas, vertebradas ao redor da incipiente trama de comunicacións do novo tranvía de Vigo, no baleiro urbano existente entre os núcleos de Bouzas e a área portuaria de Vigo», explica no libro.
O libro conclúe cun anexo no que se mostran a edificación executada. Este grupo comeza co Casa Ribas (1933), o edificio que segue deteriorándose na esquina das rúas do Marqués de Valladares e Colón.