A dirección de Povisa non foi capaz de rendibilizar un concerto de 80 millóns ao ano e o xa ex presidente de Barreras dilapidou unha carteira de pedidos por valor de 800 millóns
03 oct 2019 . Actualizado ás 11:01 h.Podería parecelo, pero non está a ser leste o século das luces para Vigo. A cidade vive unha encrucillada: mentres se granjea unha imaxe simpática e turística, o outrora gran motor económico de Galicia segue perdendo fol industrial ás alancadas. O proceso de globalización que afecta a calquera recuncho do planeta (hai bos exemplos en nosa propia comunidade) está a golpear singularmente a sectores estratéxicos dunha ría que, por momentos, parécese a un caladoiro no que os fondos de investimento non cesan de botar as súas redes.
Abonda repasar a lista de empresas que han ir caendo en mans foráneas ao longo dos últimos anos para que entren suores frías. No sector financeiro, do Banco Simeón a Caixanova ; na pesca, de Pescanova a Iberconsa pasando pola conserveira Albo; nas telecomunicacións, de Comunitel a R ; na automoción, de Copo a Viza , sen ignorar concesionarios como Salfer; no sector metalúrxico, de Citic Censa a Barreras ; na sanidade, de Fátima a Povisa ...
Hoxe mesmo está previsto que se consome a venda do maior hospital privado de Galicia ao xigante norteamericano Centene Corporation, unha noticia adiantada por La Voz que provocou gran impacto social, igual que a do sobrecusto de cen millóns de euros descuberto no cruceiro que constrúe Barreras e que pode acabar provocando que a hostaleira estadounidense Ritz Carlton quede gratis o estaleiro. Ambos os casos, aínda que en moi diferente medida, son consecuencia dunha cuestionable xestión empresarial. A dirección de Povisa non foi capaz de sacarlle rendibilidade a un concerto co Sergas que lle reportaba 80 millóns de euros ao ano, mentres que o xa ex presidente de Barreras, José García Costas, dilapidou unha carteira de pedidos por valor de 800 millóns de euros.
Así que non todo se explica pola internacionalización da economía. É verdade que PSA pode dicirlle ao seu persoal e aos seus provedores que se anden con ollo porque aí ao lado, en Tánxer, a fabricación sae moito máis barata. Pero tamén debemos preguntarnos se a nosa clase empresarial está dando a talla. Porque o necesitamos. Houbo un tempo en que Vigo se distinguía polos seus empresarios, non polos seus políticos. O mundo está a cambiar.
