Transcorrido un ano do accidente do Marisquiño aínda hai feridos sen valorar

Carlos Punzón
carlos punzón VIGO / LA VOZ

VIGO CIDADE

La Voz

O xulgado quere ampliar as declaracións que os afectados fixeron nas súas denuncias

13 jul 2019 . Actualizado ás 21:22 h.

Dezaoito folios con listas de nomes forman a longa relación de feridos que foron atendidos en centros sanitarios de Vigo, Redondela e Pontevedra na noite do accidente causado polo derrubamento do peirao onde se celebraba clausúraa do festival urbano O Marisquiño. As impactantes imaxes captadas por dous cámaras de seguridade que hai unhas horas daba a coñecer La Voz de Galicia, revelan a magnitude do sinistro, a cantidade de xente que se viu involucrada polo afundimento do paseo, a que se librou por segundos ou escasos metros de caer como o resto e, en definitiva, da traxedia que puido ter chegado a ocorrer en Vigo en agosto pasado se a marea non estivese tan inusualmente baixa.

A brigada local da Policía Xudicial da UDEV recolleu entre a noite do sinistro e a mañá seguinte en sete hospitais e dous puntos de atención sanitaria as identidades de 412 feridos, que co paso dos días aumentarían en 55 máis ao acudir diversos afectados a que diagnosticasen e tratasen as súas doenzas. Moitos deses 467 afectados seguen a día de hoxe sen ser valorados polos forenses xudiciais, segundo testemuña a defensa de varios feridos, quen aínda non recibiron compensación algunha ou o reintegro de gastos orixinados polo coidado das súas lesións, asistencia e mobilidade.

Entre varios dos presentados destácase a lentitude coa que entenden avanza a causa, que con todo e dada a súa complexidade conta con prazo para a súa instrución ata agosto do 2020, cando se cumpran dous anos do suceso. As compañas de seguros das institucións e empresas vinculadas ao festival, a súa autorización e permisos manifestaron a súa intención de non afrontar ningún pagamento previo mentres non se ditamine se houbo algún tipo de responsabilidade penal ou civil e se esta existiu, quen debe de afrontar as indemnizacións e a canto ascendería en cada caso.

A inmensa maioría dos feridos naceron nos anos noventa e na primeira década deste século, como se sinala no sumario do caso, desvelado o mes pasado por este xornal. A mocidade do groso dos afectados xogou a favor de que as doenzas, a maioría traumatismos, non revestisen maiores complexidades aínda.

Algúns dos feridos están a ser requiridos para ampliar no xulgado as declaracións que fixeron ante instancias policiais no momento de interpor as súas denuncia, non ciñéndose así o xulgado que instrúe o asunto á mera ratificación da versión inicial de cada un deles. En todo caso, falta xa menos de mes para que conclúa o prazo legal para a interposición de denuncias. As presentadas dan conta das circunstancias nas que se viu cada persoa inmersa no suceso, se se derrubaron ao baleiro ou se caeron sobre outros espectadores ou mesmo á auga, como mostraron as imaxes das cámaras de seguridade. Os obxectos perdidos ou rotos ocupan numerosas páxinas no sumario.

XOAN CARLOS GIL

Unha rede e un valo tapan o cráter mentres Concello e Porto eluden responsabilidades

A piques de cumprirse un ano do accidente e cando faltan 25 días para o comezo dunha nova edición do festival urbano, o cráter que se abriu baixo os pés dos asistentes ao concerto do rapeiro Rels B, segue como na noite do 12 de agosto do ano pasado, ou aínda peor, pois co paso do tempo aínda se caerían dez metros máis de paseo. Só unha gran rede colocada pola Autoridade Portuaria de Vigo para previr o risco de calquera caída e o valo que circunda o peirao derrubado, fai evidente que o paseo foi o escenario dun accidente.

O porto decidiu pola súa conta arrombar a contorna do buraco aberto no paseo, pero sen que esa medida supoña asumir nin un só ápice de responsabilidade no caso. É máis, o presidente da Autoridade Portuaria, Enrique López Veiga, reafírmase co paso do tempo na súa convicción de que correspondía ao Concello de Vigo manter en correcto estado o peirao e o paseo, na súa parte externa e estrutura. Abel Caballero, o alcalde, defende xusto o contrario. Limita a responsabilidade municipal ao mero mantemento de limpeza e ornato, pero xa nin sequera á integridade das baldosas de granito do paseo que corre paralelo ao de madeira que se afundiu, ao alegar que son os transportes do porto os que rompen o firme.

Concello e Porto abócanse así a que sexa a Xustiza a que dirima a súa disparidade de criterios respecto da responsabilidade da infraestrutura e quen debe de pagar as indemnizacións aos feridos, se así se falla, mentres que os promotores do Marisquiño e os do SeaFest, un festival gastronómico dedicado ao mundo do mar celebrado este mes, decidiron pagar dos seus petos o parcheo do chan para evitar caídas e lesións.