A loita contra o crime tivo os seus anos máis duros na década dos 80 e 90
28 feb 2017 . Actualizado ás 05:00 h.VIGO / LA VOZ. Corría o ano 1967 e algúns sucesos de Vigo mobilizaban á Policía Gobernativa, á Policía Armada, á Policía Municipal e aos bombeiros. Foi o caso dun mozo demente que se atrincheirou cun coitelo nun piso da Ronda de Don Bosco en abril e feriu a un veciño e amigo que quixo acougalo. O comisario xefe da Policía Gobernativa, Carril Fernández, tomou medidas para que o enajenado fose reducido co menor dano posible. Os bombeiros entraron pola fiestra e vertéronlle espuma dos seus extintores.
Entrados os anos 80, a Policía Nacional contaba con 300 axentes, a metade que agora. Eran tempos difíciles nas rúas de Vigo. Os patrulleiros dos coches zeta movíanse nos Seat 131 Rancheiras, os Talbot Horizont e o Citroën BX. «Había moitos atracos en bancos, violacións e o tema da droga era brutal. Agora xa non existen as xiringas e as drogas consúmense doutro xeito. Naquel entón, tiñamos dous atracos ao día e agora non se fan nun mes», lembra un veterano patrulleiro.
Naquela década, os policías tiñan «moita acción, día e noite, non se paraba, eramos poucos e multiplicámonos». A comisaría estaba situada na esquina de Alfonso XIII con García Barbón, á saída da autoestrada e os coches aparcábanos na antiga Metalúrxica. Cando se trasladou o Hospital Militar, abriu a comisaría de López Mora . «A sala de operacións era antidiluviana, a actual parece futurista», conta un axente. Por alí pasaron comisarios como Pedro Frade Seijas, militar e comandante reconvertido en policía, Julio Fernández, Rosino, «que se desvivía por nós», e García Mañá, o que máis tempo pasou.
O pesadelo dos atracos a bancos continuou ata o ano 2000. Dous atracadores, os irmáns Martins, abriron un tiroteo. Unha testemuña ao que lle tocou en carne propia aquela intervención lembra: «Andamos a tiros case como no Oeste, estaban a dispararme e repelín a agresión». Un dos asaltantes mataría 20 anos despois a un garda civil na Cañiza. A voadura dun furgón blindado polo Grapo en maio do 2000 foi o máis sanguento.
Foron dúas décadas nas que os crimes se resolvían a bordo do Citroën BX. Cada un rodaba unha media de 200.000 quilómetros. «Non paraban en todo o día, as 24 horas», conta un axente. Nun atraco en Cabral, o coche patrulla quedou sen aceite preto de Peinador pero nunha gasolineira de Campsa déronlles aceite de camión e funcionou. Actualmente, a policía conduce o Citroën Picasso. «Foi un salto moi importante», conta un policía.
Nas dúas últimas décadas, a criminalidade reduciuse de 40 a 30 delitos por 100.000 habitantes. En total, mil policías de tres corpos vixían a cidade. Agora úsanse os métodos máis modernos para resolver crimes: análise de ADN e pegadas e seguimento co GPS do móbil.