O Val Miñor protesta pola autovía e Patos acolle a 257 refuxiados de Laos
SALVATERRA DE MIÑO
Salvaterra, As Neves e Arbo dispoñen de central telefónica para 1.400 liñas
23 abr 2017 . Actualizado ás 04:00 h.O alcalde de Redondela , Xaime Rei, iniciaba o ano 1980 cunha viaxe a Madrid. Pretendía, entre outras cousas, obter os respaldos necesarios para dotar á súa localidade dunha comisaría de policía, algo que lograría anos despois.
Tamén entón comezaba a xestarse a futura autovía Vigo-Baiona. O trazado xerou numerosos contratempos nos concellos de Nigrán e Baiona. Dicíase que custaría douscentos millóns de pesetas e obrigaría a expropiar 90.000 metros cadrados. Durante todo ese ano, as páxinas de La Voz de Galicia foron un das canles onde os veciños afectados reflectiron as súas frustracións.
O 20 de xuño, os porriñeses foron sorprendidos polo seu alcalde, Gonzalo Ordóñez. Leste mostraba a súa alegría lanzando bombas de palenque pola aprobación das obras de reconstrución da casa consistorial, que ardera uns anos antes. Peor cara mostrou ante o resultado tan negativo que tivo a súa pugna co alcalde de Vigo para levar ao Porriño o novo hospital proxectado para o sur da provincia.
En Salvaterra de Miño incorporábase por fin a central telefónica automática. Tiña capacidade para 1.400 liñas. Beneficiaríanse dela os habitantes do propio municipio e tamén os das Neves e Arbo.
Os xeitos democráticos non acaban de callar nalgúns plenos corporativos. Así, en Mos o alcalde requiriu a presenza da Garda Civil para obrigar a saír do pleno a dous concelleiros que se negaban a retirar un magnetofón. Parece ser que a alguén non lle gustaba que as conversacións quedasen nítidamente gravadas. Esa mesma corporación rexeita un recurso contra a instalación no municipio de cinco empresas importantes. Os veciños apuparon aos concelleiros que presentaron o recurso.
Aínda que pareza unha broma, aquel ano 1980 deixou unha lección de solidariedade que non ten parangón na actualidade. A residencia de Patos, en Nigrán, recibía nada menos que a 257 laosianos, refuxiados da terrible guerra que se libraba no seu país.
Os membros da corporación de Cangas mostraban todo o seu asombro ante a orde do gobernador civil de suspender o acordo municipal sobre a oficialidade do idioma galego. O poncio aludía, como non, á vulneración da Constitución.
A mediados do mes de xuño, os pescadores de Tomiño impedían o traballo de sete areneros no río Miño. Acusábanos de provocar graves danos aos seus intereses. Os pescadores do Rosal propuñan que estas empresas extraesen a area na desembocadura do río, á altura da Guarda. Esta localidade, pola súa banda, iniciaba o verán cunha gran ocupación hostaleira e de casas de alugueiro estival.
Aquel verán, mentres vinte mil persoas veraneaban nas Rías Baixas baixo o formato de acampada, na vila de Baiona o médico Román Pereiro impulsaba Atlántica 80, unha iniciativa artística que mostraba a vangarda da arte galego do momento e que supuxo toda unha renovación estética.