O movemento ecoloxista do Condado cumpre 30 anos denunciando atropelos

Naceu en 1990 con Roberto Mera como presidente, hoxe concelleiro de Infraestruturas do BNG no goberno municipal de Ponteareas, e Xurxo López como secretario. Entón, o grupo ecoloxista Adenco converteuse no azoute do alcalde ponteareán, José Castro, con subidas e baixadas de tensión, segundo as circunstancias sociais e políticas. A palabra medio ambiente empezou a soar no Condado cando a maioría das verteduras facíanse ao aire libre e apenas había tratamento.

Sopradas as trinta veas, na actualidade o movemento ecoloxista segue velando polo medio ambiente na comarca. Inclúe os municipios de Ponteareas, Salvaterra, As Neves, Mondariz e Mondariz Balneario. Con todo, as súas actuacións non se limitaron ao Condado e traspasaron as fronteiras cara á Paradanta, como lembra a acampada de protesta organizada en Arbo con motivo do anuncio da construción dun encoro na parroquia de Sela. Adenco alertou do perigo para a pesca de lamprea e os viñedos, ademais do cambio climático que suporía. Finalmente, a presa non se construíu, a pesar de recibir os veciños indemnizacións polos seus terreos.

Noutro municipio desa mesma comarca, O Covelo, advertiu dos posibles efectos secundarios da concentración parcelaria. Tamén aplaudiu decisións como cando en Salvaterra se instalaron os colectores de residuos, aínda que puntualizando que non serían suficientes. A maioría de idade celebrouna coa defensa da Rede Natura.

Pese ao tempo transcorrido desde a súa creación Adenco segue denunciando os atropelos que se rexistran case a diario. «Foron case 31 anos de promesas incumpridas no Condado. Todos pretendían solucionar a depuración de augas residuais, os incendios forestais e a xestión do monte. A maioría dos problemas persisten, aínda que minorados. Na xestión de residuos mellorouse pola presión de Europa, pero non sucedeu igual coa depuración de verteduras», comenta o actual presidente de Adenco, Anxo Fernández Saborido.

 Sen saneamento

Explica casos como o da depuradora de Ponteareas, feita acorde ao tamaño que tiña no seu momento. Daquela a vila medró, converteuse en localidade dormitorio e as parroquias fóronse conectando sen adaptar as necesidades básicas á poboación.

O resultado, verteduras constantes, mesmo en espazos protexidos. Non hai máis que darse un paseo pola praia fluvial da Freixa para ver os carteis coa recomendación de non bañarse. Leste mesmo verán aínda seguían postos. O problema rexístrase en máis praias do Tea, aínda que non todas teñen a advertencia, como ocorre nas Partidas.

«Adenco ten unha política clara, apartidista, loitamos polo medio ambiente e a finalidade é extinguirse, desaparecer cando haxa unha relación de equilibrio lóxica, pero mentres se queime o monte ou haxa vertidos, seguiremos loitando», indica Fernández Saborido.

A explicación que atopa ao abandono dos temas ambientais é que non teñen o rédito das obras, por iso é polo que o que falte sexa vontade política. O máis doado é, ao seu xuízo, falar, pero a realidade é que logo se inviste noutras cuestións: cemento, reformas... e actividades sen participación nin respaldo dos veciños, aos que só se adoita escoitar en campaña electoral. Esta situación rexístrase en maior ou menor medida en todos os municipios.

Adenco reclama a creación dun consello municipal de medio ambiente, así como investimento e planificación. «Débese reunir aos veciños, abordar os problemas e estruturar a medio prazo», engade Saborido.

Sobre a planta de biomasa que se instalará en Ponteareas, o presidente de Adenco cre que a decisión se adoptou en segredo, sen contar coa poboación, a pesar de tela na porta das súas casas, o cal, di, evidencia a necesidade de contar con órganos de participación. Na súa opinión, non hai biomasa suficiente en Galicia para abastecer á comunidade, o que obrigaría á plantar especies de crecemento rápido para o combustible, xa que non vale calquera cousa.

Ademais das periódicas limpezas dos ríos da comarca para eliminar os persistentes residuos, o grupo Adenco organiza actividades para os seus socios e seguidores, como a celebración do día da árbore, xornadas micolóxicas, unha das que teñen máis éxito, e diversas rutas de sendeirismo nas que se presta especial atención ao estado dos ríos da zona.

---

---

---