«Non todos os mozos somos irresponsables»

CELIA EIRAS VIGO / LA VOZ

MOS

XOAN CARLOS GIL

Cinco novos vigueses chaman a cumprir as normas de prevención para frear a expansión do covid

11 jul 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

A transmisión do covid en menores de 30 anos hase desbocado. A quinta onda, que xa supera o pico da cuarta, é unha realidade, e existen razóns para crer nun problema de cumprimento das medidas por parte da poboación aínda non vacinada. Pero non todos os mozos son, nin se senten, responsables deste repunte. Paula Rivera ten 25 anos e vive en Mos. Sabe que aínda que a situación xa non é tan crítica para os seus pais e avós, o risco de contaxiarse non desapareceu: «Debemos manter as medidas, evidentemente dentro dunha lóxica e sen caer na hipocondría, pero sendo prudentes», explica.

Existe unha percepción xeneralizada de que a situación mellorou, polo que se pode baixar un pouco a garda. Pablo Lourido, de 25 anos, afirma sentirse máis tranquilo: «Se cometo un erro involuntario, é menos probable que poña en risco a unha persoa vulnerable».

O cesamento da obrigatoriedade da máscara en espazos abertos provocou unha sensación de distensión. Pero a medida non alentou a Marta Sanjiao, de 20 anos, a saltarse a norma: «Salvo que non haxa ninguén pola rúa, sempre levo a máscara posta». Para Paula, xa é unha cuestión de costume: «Quítascha e séntesche espida; sen ela, eu síntome insegura con calquera que non sexa a miña nai». O problema das máscaras xorde, máis ben, en reunións con xente próxima. A pontevedresa de 24 anos Alba Vilar procura «levala sempre», pero confesa que a maioría dos seus amigos non fan o mesmo.

«Considero que se me relaciono cun círculo pequeno, non debería haber problema», sinala Marta, facendo referencia ás amigas coas que queda todos os días. Un total illamento social -e os prexuízos psicolóxicos que este implica­- non podería soster unha «nova normalidade», polo que se acabou por arriscar unha certa seguridade noutros ambientes pechados e próximos fose do familiar.

Este tipo de reunións xa tiñan lugar fai un ou dous meses, cando se rexistraron as cifras máis baixas desde o inicio da pandemia. E estas mozas continúan coa mesma rutina. Aurora Rodríguez, mindoniense de 23 anos que actualmente reside en Vigo, asistirá a semana que vén a unha festa de aniversario á que acudirá bastante xente. Teñen claro o protocolo a seguir: «Farémonos todos unha proba de saliva, que a ofrecen gratis na farmacia, para asegurarnos que non hai ningún positivo». O problema? «Teremos que facernos o test dous días antes para ter os resultados a tempo, polo que corremos o risco de contaxiarnos ata que chegue a festa», admite. Tampouco teñen en conta a posibilidade de que un contaxio recente non dea un resultado positivo na proba.

O cansazo

«A xente está cansa de restrinxirse», xustifica Marta. Pero para Paula non hai escusas que vallan ante a irresponsabilidade: «Aínda que é un esforzo incrible, hai que ser conscientes de que temos aínda toda a vida para vivir», engade.

Pablo, que traballa nunha fábrica durante as fins de semana, opina que os mozos foron «sistematicamente culpados do incremento de contagios», co que non está de acordo: «Pos unha foto do botellón e parece que somos os únicos que provocamos contagios, e non pos á xente aglomerada nalgúns lugares de traballo». Ademais, «parece que a toda a xente nova identifícalla cunha práctica ilegal como o botellón», quéixase.

Paula traballa de caixeira nun supermercado e evidencia que os máis novos non son os únicos relaxados: «O pan de cada día son clientes que non queren pórse a máscara porque están vacinados». «Sempre ten que haber unha cabeza de turco, cando ao final a culpa é de todos», sostén.

As institucións tampouco están exentas de responsabilidade. Alba opina que «a desescalada debería ter agardado un pouco máis». Como Marta, que tacha a reapertura do lecer nocturno de precipitada. No entanto, segundo Pablo, os bares permiten «ter un control de quen está en que sitios e con quen». «A non apertura provoca que a xente faga botellón», subliña.

Para Aurora o problema é de raíz: «Reduciron calquera oportunidade de lecer durante o curso, pero a carga de traballo mantívose. Agora que queren os bares abertos, o problema é o botellón. Igual deberiamos expornos pensar outras alternativas para pasalo ben que non consistan en beber».