O belenista con máis movemento

Monica Torres
mónica torres GONDOMAR / LA VOZ

GONDOMAR

cedida

Os pesebres creados por Fernando Fernández para Valadares, Teis e Gondomar suman 134 metros cadrados

07 dic 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Unha das tradicións máis arraigadas do Nadal en España marca o día de mañá, dedicado á Inmaculada Concepción, como o de comezar a montar o belén. Miles de familias aproveitan esta longa fin de semana para compor as súas pesebres. Non é o mesmo montar un belén que ser belenista, pero no caso de Fernando Fernández Penedo concorren os dous fenómenos.

Gondomareño, aínda que natural de Baiona e máis coñecido como Nando ou artesán, é o artífice dos tres principais nacementos de Vigo e a súa área. «Pode que non en tamaño pero, sen dúbida, son vos beléns con figuras en movemento máis grandes dá provincia e ademais son artesanais e con materiais reciclados», explica o autor, que chega ao día da Inmaculada Concepción cos deberes feitos. Son da súa autoría as representacións que hai no centro cultural de Valladares, no mercado de Teis e no auditorio de Gondomar.

As súas creacións suman 134 metros cadrados con 400 figuras en movemento porque a el o de limitarse ao Portal de Belén pareceulle pouco desde o principio. Albanel de profesión, fai trinta anos que se arrincou tamén coa construción destas pasaxes e, con carta de artesán incluída, cumpre coa definición oficial de belenista, que é a persoa que por oficio ou afección proxéctaos, constrúe ou colección. A súa inquietude comezou hai medio século. «Sendo neno non había posibles para facelos na casa pero todos vos nenos xuntabámonos para ver ou que poñía a miña tía nos soportais dá librería Vernet de Baiona, cando nos xuntabamos ata corenta persoas para celebrar ou Nadal», lembra.

Sempre lle gustou pero non puido montar o seu ata fai xusto tres décadas, xa traballando e despois de casar. «Ou primeiro medía 80 por 80 centímetros, logo ocupei ou salón enteiro con 20 metros cadrados e 200 litros de auga. Despois pasei ao garaxe pero vos días de chuvia non podíase ver porque se abrías as portas, mollábase», explica Nando. Agora monta tres xigantes en movemento, pero ningún en casa.

«Para facer un belén só hai que ter ganas, traballar un pouco e reciclar», defende o mestre. A creatividade á hora de reutilizar materiais é destacable. «Non de Gondomar empreguei máis dun cento de motores de microondas e, para a nora de sangue como a de Teis, precisei un de dúas revolucións e catro anos a darlle voltas ata que saía a auga», desvela. O enxeño tamén crece coa experiencia. «Para as xanelas uso as reixas dás campás extractoras, papel pinocho para as persianas, botes de iogur para as ánforas e dúas contedores de lixo recollo vos fondos dous armarios para a madeira», confirma.

O resultado é soberbio e proba diso é que, sen repetir nunca composición, estrea por décimo ano en Valladares un belén de 40 metros cadrados, o cuarto en Gondomar, con 42 metros cadrados e o de Teis, onde fixo un de 26 fai tres anos e onte inaugurou o de 52 metros cadrados.

«Ou de Gondomar é ou máis bíblico porque ten todas as partes, dende ou nacemento aos esposorios ou a fuxida á Exipto, non de Teis hai peixes de verdade non suposto Mar Mediterráneo que hai baixo ou Faro de Alexandría e non de Valadares montei un coliseo feito con 84 mangos de escoba», indica o artesán gondomareño. Tarda un mes enteiro en montar cada representación do Nadal, pero tras cada unha hai todo un ano de traballo aínda que, cada vez, ten xa máis pezas para customizar.

Ten as súas favoritas e, entre elas, aínda que non é a máis lograda, a súa primeira creación. «As miñas preferidas son unha casiña cunha vella torre porque a fixen hai 30 anos e pezas con tres meses de traballo como ou castelo en madeira dun metro de longo ou ou Palacio de Herodes en porexpán».