Rocamar, medio século de grandes mariscadas en Baiona... e sábelo

Begoña Rodríguez Sotelino
begoña r. sotelino VIGO / LA VOZ

VIGO

Víctor Manuel, Dolores, Joaquina , Susana, Sara, Moncho, Alejandro David y Pilar, el equipo veterano del restaurante Rocamar.
Víctor Manuel, Dolores , Joaquina , Susana, Sara, Moncho, Alejandro David e Pilar , o equipo veterano do restaurante Rocamar. M.MORALEJO

Camiño do medio século, o restaurante segue sendo un emblema para eventos e clientes fieis como Julio Iglesias, pero tamén un espazo para gozar de pratos da vida cotiá

29 oct 2021 . Actualizado ás 04:52 h.

Rocamar converteuse cos anos nunha metáfora do seu propio nome. O proxecto iniciado fai preto de medio século por Ramón Rodríguez Quintas e Sara Rodríguez Novoa ten a solidez de pedra batida millóns de veces polo Atlántico sen que nada a rache. Só o tsunami do calibre dunha pandemia obrigou a este equipo que funciona como unha engrenaxe ben engraxada a replegarse durante un tempo. Agora, ao fin, comezan a ver a luz.

Nin o gondomareño Moncho -que así lle chama todo o mundo- nin Sara están xa en activo, pero o legado pasou a mans dos seus fillos Susana e Ramón, e a filosofía segue sendo a mesma: bo produto e gran cociña nunha contorna natural magnífica e mestría no manexo de grupos.

Lembra Sara que, cando decidiron tomar o rumbo do Rocamar, o seu marido xa tiña varios negocios en Baiona , que deixou para centrarse noutro de grandes dimensións que requiría dedicación total. «O restaurante xa existía e tiña ese nome. Era un cinco tenedores que rematou fracasando e custounos moito desprendernos da fama de carísimo e non tan bo que tivo». A súa filla Susana explica que era como un estrela Michelin de hoxe, «pero entón non había clientela para aquilo», valora.

A hostaleira, natural de Ourense aínda que con máis anos vividos no Val Miñor, revela que ao principio a parella fixo unha campaña caseira de mercadotecnia, deixando polos establecementos das vilas de os arredores de Baiona rudimentarios folletos con menús de vodas. «E en cada tenda comprabamos algo, para non entrar só deixando publicidade», revela. A pesar de que xa habían fidelizado a xente que coñecía o bo facer de Moncho nos negocios de hostalería anteriores, os inicios foron «moi difíciles», recoñece. «E ademais a estrada era malísima, tardábase case unha hora de Vigo a Baiona, e as fins de semana traballabamos ben, pero de luns a venres pasaban días en que non viña ninguén», asegura a muller, que sempre tivo a área da contabilidade ao seu cargo.

A penuria de facerse cun nome non tardou en chegar e cos anos e a experiencia, Rocamar converteuse nunha referencia en cociña galega tradicional con ecos internacionais. Algúns dos seus clientes máis famosos, como Julio Iglesias, falan por eles ao seguir facéndolles pedidos. «Pois onte mesmo, sen ir máis lonxe», recoñece Susana, que se ocupa da xerencia desde 1997. O cantante estivo no local varias veces e cada vez que volve a España, encárgalles marisco que voa desde Galicia á súa casa de Marbella . A estrela internacional segue contando coa sabedoría elixindo o produto nas lonxas de Vigo, Baiona, A Guarda, Pontevedra e Marín. Esa capacidade e labor herdouno o fillo, que tivo no seu pai ao mellor mestre, aínda que tanto el como a súa irmá completaron a súa formación en escolas de hostalería.

En Rocamar, o goteo de personaxes ilustres é frecuente. Algunhas son visitas recentes, como Jesús Calleja, hai uns días. Hai outros moito máis soados pero caídos en desgraza, como o rei emérito, que saúda campechano a Moncho nunha foto de hai décadas. E aínda que non hai fotos, lembran que tamén estivo o actual rei e o seu avó.

A familia quere desterrar unha fama que non se axusta do toda á realidade, porque se é certo que ofrecen moito marisco e de alta calidade, hai máis viandas para elixir alcanzables a calquera peto. Paella, jarrete estofado, croquetas, chipirones encebolados, ameixas á mariñeira, ata uns ovos fritos ou un caldo galego. A súa loita é transmitir ao público que ademais de para grandes eventos, están tamén para pequenos praceres cotiáns.

As celebracións tivéronas que deixar aparcadas debido ás restricións do covid, pero a axenda volve encherse de citas. «Antes de comprometer unha data, chamamos aos que fixeran reserva por se aínda segue en pé, que haberá algunhas que xa non», lamenta. Con todo, outros repiten xa que hai parellas que celebraron no establecemento os seus banquetes de voda e logo fixérono os seus fillos.

Entre os activos máis prezados do restaurante está o seu persoal. Destaca a cantidade de traballadores en nómina durante décadas. A máis veterana é a camareira Pilar Álvarez, desde 1985. Séguelle o xefe de cociña, Alejandro Taboada, nos seus fogóns desde 1987. Joaquina Caeiro é o seu axudante desde 1997 e no 2001 incorporáronse o cociñeiro Víctor Manuel Otero e o camareiro David Lenda. A última foi Dolores Rodríguez, no 2010.

Desde cando: Desde 1973

Onde está: Estrada Baiona-A Guarda, quilómetro 2.