Os bares da zona de Churruca sobreviven ampliando horarios e adiantando aperturas
29 sep 2020 . Actualizado ás 02:20 h.Hai anos que os profesionais da hostalería de Churruca tratan de que o lecer nocturno ao que se lles asocia amplíese a outros tramos horarios e a unha diversidade de clientes máis ampla. Os pasos dados non eran poucos. Son frecuentes iniciativas colectivas participando en mercadillos de apertura matinal, ou individuais facendo eventos puntuais con actividades familiares onde se podía levar aos nenos. Pero os resultados non remataban de verse. Ese Churruca con ambiente á luz do día non pasaba de ser unha miraxe pasaxeira. As experiencias tiveron éxito desigual e algunhas deixáronse de facer porque non remataron de callar.
Pero o covid-19 conseguiu achegarlles a ese obxectivo, aínda que así, porque non queda máis remedio e renunciando ao demais, non era o plan. «A situación que vivimos coa pandemia propiciou que nos poñamos todos ao mesmo», reflexiona Marya Lago, do Tinta Negra. Durante o verán, a paisaxe das rúas da zona mutou ata parecerse un pouco a outras da cidade onde o terraceo está consolidado. A diferenza está en que, en xeral, os locais desta área de lecer non son moi grandes e as limitacións de capacidade son un problema xa non só no interior, senón que tampouco contan con grandes chairas para expandirse.
Doce horas seguidas
A maior parte dos locais están a abrir moito máis cedo do que adoitaban facelo. Entre as 18.30 e as 19.00 horas, xa levantaron os enreixados. Moitos, mesmo fan horario os sábados, desde a un do mediodía á unha da noite, que é a hora límite para o lecer nocturno neste momento. Bares como Tinta Negra, Bizarre, A Casa de Arriba, Batallón, Kominsky, Cantina Candela, Apiramoria, Vitter, Reserva, MonkBlues e Lareca.
Os hostaleiros, máis que contentos, están resignados. «Non é a situación idónea porque a facturación non se achega nin de lonxe á habitual, pero polo menos, este parche permítenos seguir traballando», argumenta Ana Belén Magdalena, da sala Kominsky. Tanto ela como a propietaria do Tinta Negra coinciden en que calquera intento de mellorar esta aposta, neste momento é inútil pola falta de seguridade. «É un risco. Posche a iso e se cadra nuns días temos que volver pechar», vaticina. Os profesionais ven a situación moi delicada e hai medo a investir. Refírense, por exemplo, á posibilidade de ampliar terrazas, anexarlles toldos máis amplos e con laterais para poder seguir usándoas cando chegue o frío. Neste momento, estruturas arquitectónicas como os soportais serían un recurso envexable.
Marya Lago (Tinta Negra): «Imos empezar a dar almorzos»
«Nós estamos a abrir a diario ás 18.00 horas. Os sábados facemos horario continuado, desde as 13.00 horas, para o vermú, ata a 1 da noite, e estamos a pensar facelo tamén os domingos», indica Marya Lago. Unha semana antes do confinamento, sen saber nada de pandemias nin da que viña amais , no Tinta Negra ocorréraselles dar tamén almorzos. Por razóns obvias non puido continuar. «A partir de outubro retómoo e agardo que funcione, serán almorzos de luns a venres, pero das 10 da mañá, repousados, para tomarse algo con música agradable».
Vicente Ferreira (Bizarre): «Como son cociñeiro, agora dou petiscos»
Vicente Ferreiro elixiu mal día, o 16 de marzo do 2020, para asinar o traspaso do bar Bizarre, na rúa Irmandiños, 11. A tinta aínda non se secou cando tivo que replegarse e agora trata de recuperar o tempo perdido. Están abrindo os sábados desde a mañá e entre semana, a partir das 6 da tarde. «Non abrimos a esa hora por vontade propia. Estamos a intentar subsistir e que os nosos negocios non teñan que pechar, pero a nivel económico non se parece ao desexable. Eu, ademais, como son cociñeiro, aproveito para facer e ofrecer algún petisco aos clientes», comenta.
Ana Belén Magdalena (sala Kominsky): «Somos máis a competir no mesmo horario»
«Queremos facer do barrio algo cultural e deixar atrás o estigma de barrio supostamente conflitivo», sinala Ana, do Kominsky. Os demais teñen licenza de bar sen música e aínda que, ao ter varias mesas de terraza non ten máis restricións que non poder usar o interior. Pero asegura que non compensa: «Desde o 15 de agosto, a diferenza na facturación é brutal. Sen concertos, sen lecer nocturno, somos máis a competir dentro o mesmo horario. A opción é traballar máis horas e gañar menos», constata a hostaleira, consciente de que os cambios culturais non se dan en prazos tan curtos.