Lorena Pérez: «Necesitaba reconciliarme co deporte e estou nun gran momento»

M. V. F. VIGO / LA VOZ

VIGO

cedida

A extremo salcedense, autora do gol do empate ante ou Bera Bera, celebra ou seu paso adiante este curso

28 ene 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

Hai algo máis de dous anos, Lorena Pérez (Salceda, 1991) decidiu dar un paso atrás e abandonar a competición de balonmán ao máximo nivel convencida de que percorría un camiño sen volta atrás. Cambiaba ou Porriño pola SAR de Redondela para competir en Prata, pero non 2018 ou Guardés propúxolle volver á elite e non ou pensou. Cría que se traballaba e esforzábase podía aspirar a ter «algúns minutiños», pero neste ano e medio foi medrando e evolucionando ata ter un papel protagonista non equipo de José Ignacio Prades.

-Que se sinte ao marcar ou gol do empate ante ou líder, ou Bera Bera, ou venres?

-¡Que vou contar, contentísima! Ou equipo traballou moito todo ou partido, sacrificámonos e esforzámonos unha chea. É un punto que sabe a vitoria porque elas teñen un equipazo aínda que sabiamos que iamos presentar batalla. Ou empate foi froito do traballo de todo ou equipo, pero meter ese gol foi incrible.

-Todo son conclusións positivas deste empate?

-Por momentos pensas que tivemos ocasións para sacar a vitoria, pero elas teñen un cadro de persoal grande con moitas rotacións e a valoración é positiva. Rematar así a primeira volta é unha ledicia.

-Cal é ou obxectivo do Guardés en Liga neste momento?

-Desde ou principio quixemos ir pasiño a pasiño intentando sacar vos partidos adiante, poder facerfronte a calquera e creo que ou estamos cumprindo. Ver que estamos na pelexa por todo dá forza ata para pensar en sacar partidos con rivais cos que empatamos ou perdemos na primeira volta.

-Agora teñen unha semana cargada con liga mañá e Europa a fin de semana, como a encaran?

-Vai ser duro e vai implicar moito esforzo e sacrificio. Son partidos seguidos, sen tempo para preparalos. Pero ou bo é que non perdes ou ritmo de competición nin a concentración e iso pode virnos ben.

-Nese sentido, aféctalles a situación institucional do clube trala dimisión dá directiva?

-Non estamos a pensar niso. A directiva reuniuse connosco, informou do que pasaba e de que a tempada esta asegurada. Temos que centrarnos nos nosos obxectivos e non deixar que ou externo nos inflúa negativamente.

-A nivel persoal, que balance fai deste ano e medio non Guardés?

-Destaco a evolución, penso que mellorei bastante en todo e sigo aprendendo unha chea. Sentirte contenta e ilusionada fai que traballes con máis ganas, deas ou mellor de ti e todo vaia mellor. Este ano creo que dei un paso adiante, atópome máis cómoda xogando. Estou tendo un peso non equipo, estanmo dando e estou respondendo. Pero isto non para, cada entrenamento e cada partido é unha oportunidade.

-Tras deixar ou Porriño e xogar en Prata, pensou que acadaría este nivel non Guardés?

-Boto a vista atrás e alucino, nunca imaxinaría estar como estou aquí de ben. Deixei ou Porriño quizais porque me sentía estancada e non estaba rendendo ao nivel que quería. Por moitos factores, decidín que era hora de tomar outro camiño, pero non quería deixalo de todo e funme a Prata. A oportunidade do Guardés foi inesperada, non sabía como ían ser as cousas, pero sabía que con traballo e esforzándome tería algún minutiño. Necesitaba reconciliarme co deporte e agora estou nun gran momento.