Lula Goce: «A ver como lles explico aos meus fillos que non poden pintar na parede...»

Bibiana Villaverde
bibiana villaverde VIGO / LA VOZ

VIGO

Óscar Vázquez

A muralista acaba de estrear medianeira en Nova York e xa se vai a Miami

18 novs 2019 . Actualizado ás 12:29 h.

Lula Goce é artista, muralista, deseñadora gráfica… Ten ata o carné de guindastre. As súas obras de gran formato pódense ver por todo o mundo. Acaba de estrear un mural en Nova York coa actriz Branca Suárez como protagonista e está a piques de irse a Miami para expor na feira Art Basel, unha das máis importantes do mundo. Tamén nesta cidade do estado de Florida pintará un dos seus murais, deixará alí a súa pegada e a súa firma. Esta cita tena encerrada estes días no seu taller de Baiona, onde crea as estampas que podemos ver en medianeiras de edificios de EEUU, Bélxica, Alemaña, Italia, Irlanda... En España a lista é enorme: Murcia, Valencia, Barcelona, Cambados, Carballo, Nigrán, Baiona, Vigo...

 

Tras ter pintado uns 40 murais, di que xa non lle fai falta facer cuadrículas, nin tampouco usa proxector. «Eu chego, vexo a parede e proxecto o debuxo cos ollos. Subo, empezo a debuxar e fago o bosquexo sobre o muro. Se podo, xa non realizo marcas nin cuadrículas e, a partir de aí, a compor con cores». Goce planifica os seus murais nunha foto da parede onde vai ir a súa obra, unha instantánea na que se ve a rúa e a contorna. «Estudo os lugares, a súa poboación, a que se dedica a cidade, as rúas que hai ao redor, a forma de lecer, se hai ou non inmigración... Gústame meterme en Google e camiñar polas rúas de ao redor. Ver a medianeira e os seus puntos de vista. É unha obra que funciona nun espazo e o espazo hai que telo en conta. A partir aí realizo o deseño sobre a foto da rúa porque todo forma parte da mesma composición», explica.

A súa última gran obra coa actriz Branca Suárez tivo unha enorme repercusión. «Non era consciente de que Branca tiña ese tirón. Saín ata no Ola!», di sorrindo. Lula Goce non se sente identificada con este tipo de publicacións pero ten claro que a canta máis xente chegue a súa arte, mellor. Cada obra ten unha historia e a desta é unha colaboración coa produtora Bambú que non saíu adiante porque non puideron cadrar axendas. Desas conversacións xurdiu a idea de pintar á actriz: «Gustoume o seu perfil e esa foto». Tras negociar co xestor da actriz, a proposta saíu adiante, «cónstame que está encantada, escribiume para dicirme que lle pareceu incrible», explica a artista. Unha obra que lle levou seis días e na que, antes de empezar a pintar, tivo que pasar a Kärcher para retirar os restos de pintura da parede: «Subiu o produtor a facelo pero el tiña vertixe, eu non podía agardar e decidín facelo eu mesma para non cambiar o plan de traballo». Explica que, ademais de pintar, manexa ela mesma o guindastre.

Os protagonistas das obras desta muralista son case sempre mulleres e nenos combinados coa natureza. «Pinto máis mulleres porque entendo mellor a natureza feminina. E pinto nenos porque é un mundo marabilloso, que me encanta, todo o imaxinario infantil me fascina. Estes días oín falar do ecofeminismo e sentinme identificada con esa filosofía, esa vinculación coa natureza». Para Goce, a conexión co natural é irracional e innata, confésase atrapada pola gravidade e a autenticidade dos rostros. O concepto do tempus fugit e o avance imparable do reloxo está en toda a súa obra.

Lula Goce ademais de artista é nai de dous nenos de 4 e 8 anos que se acostumaron a que a súa nai teña que viaxar e estar fóra de casa unha semana ao mes. A cambio teñen algúns privilexios que quixese máis dun: A súa nai non só se senta a pintar con eles habitualmente se non que mesmo lles deixou un anaco de parede para pintar. «Temos un anaco de parede en casa para pintar murais. Acouteino porque non conseguía explicarlles que se eu pintaba murais porque non ían poder pintar elas na parede. Ao final chegamos a un acordo», detalla Goce entre risos.

O mural perfecto? E o máis grande? Para esta muralista o traballo perfecto é unha suma de todos. «Un trocito dun, esta cara de aquí, este ollo doutro, a cara da outra, é un compendio… Son todos os meus fillos e quéroos a todos por igual», di con graza. A artista confesa que ten unha relación de amor-odio coas súas obras: unhas veas con ollos críticos e outras lle sorprenden tras incorporar partes non planificadas que acaban encantándolle. A medianeira máis grande é a de Vigo, que mide uns 300 metros cadrados. En Miami vai pintar un mural duns 400 metros en vertical, aínda que o tamaño non é importante para esta artista acostumada a pensar e a pintar ao grande. O reto para o futuro é seguir facendo o que lle gusta e seguir gozando: «Sempre quixen ser artista e crear. Dei clase pero deixeino porque cando vía aos alumnos facendo, tamén quería facer e pintar eu». A universidade perdeu unha profesora pero a arte gaña con Lula Goce pintando por todo o mundo a tempo completo.

A súa canción favorita

New Afro Spanish Generation, de Buika: «Tiven a ocasión de gozar dun concerto incrible de Buika no Palau da Música, deses que che poñen os pelos de punta. Para o meu ver a Buika, unha muller afroamericana, cantando cancións tradicionais españolas, coplas, asollares, que ademais se considera xitana, e que di abertamente que é lesbiana pareceume incrible e marabilloso».