Pérez Pallas cambia o chifre polo VAR despois de sete tempadas e 144 partidos en Segunda
21 ago 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Sempre é difícil renunciar a algo, e máis cando se trata da túa paixón. David Pérez Pallas (Vigo, 1987) leva máis de media vida, exactamente 17 anos, xunto a un chifre. A arbitraxe é o que máis lle gusta, ademais de ser aquilo ao que máis tempo lle dedica, pero a pasada convértese na súa última tempada dirixindo partidos sobre o verde. O colexiado vigués de 31 anos descendeu a Segunda B tras sete tempadas e 144 encontros ás súas costas na categoría de prata. O vigués renunciou á súa praza na terceira división do fútbol español porque «non estaba motivado ao 100%» e atopou no videoarbitraje un novo «reto interesante».
-Agardábase o descenso a Segunda B?
- Isto é un deporte e sabes que pode pasar de todo. Un traballa todo o que pode para que isto non ocorra, pero en Segunda División hai 22 árbitros. Baixan todos os anos dous e soben outros dous. Creo que o nivel da catgeoría é moi alto.
-Recibiu algunha mensaxe por parte do Comité Técnico de Árbitros?
- O problema que hai é que eles non dan unha explicación concreta. Si que é certo que entenden que o rendemento non foi mellor que o dos meus compañeiros durante esta tempada, por iso tomaron esa decisión.
-No momento que coñeceu a noticia pensou en deixar a arbitraxe?
- Si, eu creo que todos temos que asumir que do mesmo xeito que se loita para subir pódese dar a situación de que descendas. Eu expuxen a miña renuncia á categoría porque entendo que para estar nunha liga esixente como Segunda B hai que estara tope, non podes estar a medio gas. Renunciei a Segunda División B porque non estaba motivado ao 100%. Foi unha decisión moi difícil de tomar, pero entendo que non sería responsable pola miña banda seguir.
-Como se sente despois de retirarse da arbitraxe a nivel de céspede?
-Aribitrar é o que me apaixona e foi unha decisión moi complicada. A arbitraxe encántame e deixalo é un exercicio de responsabilidade. Gustábame seguir arbitrando, pero non tiña a motivación necesaria para estar nunha división tan importante como a Segunda División B.
-Por que di que foi un acto de responsabilidade?
-Empecei con 14 anos e teño 31 agora, levo máis da metade da miña vida dedicada á arbitraxe. Amo a arbitraxe pero non podía garantir o 100% da implicación. Eu creo que é un exercicio de responsabilidade que ocupe o meu lugar outra persoa que vén moi motivada de Terceira División. Eu vinme nesta situación e creo que é un acto responsable tomar esta decisión.
-Co seu descenso e o de Iglesias Villanueva cre que a arbitraxe galega está en crise?
-Fíxache, eu non creo que a arbitraxe galega estea en crise. Temos a moi bo nivel e o que nos fai falta é ese chisco de sorte. Alejandro Muñiz subiu a Segunda División este ano e veñen outros moi bos pisando forte por detrás. A substitución xeracional está garantido, estou seguro de que nos próximo anos teremos a compañeiros galegos ao máximo nivel.
-Poderíase dicir que é unha especie de precursor ao formar parte do primeiro equipo de colexiados especializados no VAR
- O VAR é algo que está dentro do fútbol, igual que un penalti, un asistente ou un porteiro. Este é un novo reto interesante con estímulos diferentes aos que recibín ata agora. Eu creo que ao final un cando está nun sitio ten que estar motivado, e no mundo VAR ábrese un escenario interesante porque é moi novo aínda. Estamos nos primeiros pasos desta parte do fútbol e é un reto. Motívame ver esta parcela esíxeche tanta capacidade de concentración e decisión.
-Como foi a primeira xornada nas súas novas funcións?
- Despois da miña renuncia tiven que formarme e finalicei este último mes. Esta xornada xa actuei en dous partidos. Todos estamos en pleno rendemento e os primeiros partidos han saído francamente ben. A xente está moi preparada, algo bo para o fútbol e a arbitraxe española.